Alle inzendingen, jaar 2009, week 40

tussen regendruppels door vangt ze dromen met een glimlach in haar ogen en danst kuiltjes in haar natte wangen…

met wat streepjes licht en een handvol duisternis zit ik op de rand van mijn bestaan nog het minste met mezelf begaan zoek ik met licht een wankel evenwicht maar als ik kijk verdwijnt realiteit blijft alleen de pijn de chaos van steeds iemand moeten zijn mezelf verliezend in fragmenten die nooit mochten hechten mijn leven vaak…

met hoeveel hinkelen we niet tussen de lijnen van het leven tot we afgepeigerd in overheersende verwardheid het evenwicht niet langer weten te bewaren tussen krijtwit en zwart basalt de hel afdalen…

Brave witten, zoet klingelen, lief eten. Paar zwarten, tuintje leeg vreten rennen waar geen schaap nog ging. En die slome die niet merkt dat brroemmm! de jonge herder op zijn brommer. Leuke ziel met krullen wol en suffe kop, veelstemmig omlaag stromend naar zee. Dan weer verplicht de bergen op. Valt het onze jongens niet mee in het doel van…

Als iemand nu on line iets aan je zien laat Van pareltje tot regelrechte meuk Waarvan je denkt 'wat is dat liedje leuk!' Iets onbekends of wat in de top tien staat Dan kost dat straks de aanbieder al geld Waarna jij het dan ook nog eens bestelt…

Wie kan jonge mensen Leren jong te zijn? Tegen vroeg verslensen Helpt geen zonneschijn. Veel, dat fris moest spruiten, Blijkt ter kiem verdord. Maar de merels fluiten, En de zomer wordt.…

Tijd wordt een afgrond die mensen verslindt, zacht tikt de grote oude klok, het is 'nu'. Verschrikkelijk kunstmatig en melodramatisch Mild wordt gewaarschuwd het einde begint. Heftige momenten, een leven vol tijdnood met vragen mensen die denken, dat dromen niet verder blijven gaan. Tijd de projectie, een grote illusie, alle kansen wagen,…

Er was een heer op de tv ik hoorde meteen die sleept zo met zijn tong dat krijg je van gelispel uit de koran uren lang plat in de moskee Maar hemel nee geen mohammedaans accent hier sprak een puppet on a string uit Wilders sprekende ballentent Sietse Fritsma van de PVV Hun site vraagt zei hij het volk thuis om informatie wat kost in…

Gezinsvriendelijkheid, voor ’t bedrijf welkom Zegt Minister Rouvoet van Jeugd en Gezin Het betaalt zich terug, da’s een mooi begin Dus namen wij maar eens de proef op de som Mijn baas is, met keurmerk gecertificeerd Liefdevol door ons gezin geadopteerd ----------------------------------------------------------- …Minister Rouvoet (Jeugd…

Ik droom ervan Om mijn leven lang Mijn liefde aan jou te bewijzen Jij leeft in mij, Elk wakker moment en in mijn dromen De enige waartoe ik behoor, De enige waarbij ik wil zijn, De enige die mij aanvult, Dat ben jij Dus laat de nacht maar komen Want lief, Ik laat het niet meer bij dromen…

Heb ik soms iemand doen wenen, deed ik misschien iemand pijn, had ik niet genoeg attentie om een luisterend oor te zijn. Was ik tactloos of brutaal, bracht ik iemand schade toe, vond ik iemands leed banaal of was ik even 'mensen' moe. Heer, dan help mij, kleine mens, wil mij leiden, wees mijn baken. Geef mij alsjeblieft de kans deze misstap…

je woorden als harde klappen geen blauw, geen rood de pijn versteend je raakt niet meer ik zwijg je dood…

Mijn zachtheid In de kiem gesmoord Onder verstikkend cynisme (voor F.)…

ontvang de geschenken die ik geven wilde als kind maar sta mij toe aanvaardt de gebreken van de tijd ik heb gewandeld in niemandsland de geest gereinigd het boetekleed gedragen en om de dood geweend mag ik binnentreden in jouw huis van vrede en vergiffenis…

ik besluit niet te buigen voor te dunne woorden (tussen haakjes) van de taal om vorm te geven aan een omgekeerde wereld waar letters betekenisloos zijn geworden...…

als een windvlaag sloegen woorden in mijn gezicht gleden langs mijn hals omlaag beproefd raapte ik ze op en nam een beker mengde het venijn met wijn jij dronk wat ik schonk en viel voor mij…

Lieve papa, ik mis je elke dag, elke dag heb ik tranen in mijn ogen. De tijd dat je bij me was, dat vond ik zo normaal, terwijl ik niet besefte dat dit kon gebeuren. Papa, mijn hart is gebroken met wat er gebeurd is. Ik probeer mijn leven te herstellen maar het lukt gewoon niet. Een traan loopt over mijn wang. Ik kan er echt niks aan doen…

opgevouwen in een la alsof ik niet besta. ik kan niet weg zonder overleg. ik zit aan touwen vastgebonden, ik lijk voor hun wel een grote zonde. elke beweging die ze maken aan het touw voelt als rouw. ik heb verdriet, niemand die dat ziet. ik heb geen eigen leven. geloof mij, dat voelt niet als een zegen. hopelijk geven ze me…

september, er is kou en vocht met zorg de draden uitgezocht ik weef ze tot een stevig web waarin ik je gevangen zet geen nood, de kou zal jou niet deren geen reden om het hoofd te keren ik knoop en vlecht en span het touw in kleurig jacquard rondom jou vermeng wat haren en wat zweet met stukjes weefsel van mijn kleed ik zorg…

zie al die anderen op weg strompelend , vol twijfel op pad elkaar opbeurend door liefde zoekende zielen, op wacht bij elkaar die vallen en weer opstaan een reis van mededogen het schepnet van de kosmos vindt ieder die op weg is naar daat wat groter is dan wij…

1 ik weet 't niet. waarom we hier ook alweer hebben afgesproken. Buiten is het guur, overal damp op de ramen en buiten de gebouwen die rook walmen van de daken... 2 (binnen) en nu is een kachel waar- aan we ons warmen nog voor één keer....laten we t nieuwe zeer rusten en het oude vertekend verbeelden en aan t raam de…

blootsvoets dwalend door het bos de gevallen herfstbladeren knisperen onder haar voeten haar haren wat verward gaat ze op bezoek bij haar stil geheim haar liefde in een notendop…

De dame zat te ruim in 't vel en vond dit feit een reuzestrop, maar knapte door een facelift op Ze voelde zich bijzonder wel! Ze dacht: 'Ik ben zo echt een stuk geziener bij de rijke mannen.' Al was d'r huid nu hooggespannen, ze voelde zich een stuk geluk. Ze knapte uit d'r strakke huid, ervoer dit als een grote straf, want eensknaps was…

Schouder aan schouder zij aan zij Ik ben ik en jij bent jij Samen op weg soms is het leven zwaar Als het je even teveel wordt kijk dan naast je ik sta daar…

wanneer de langgerekte reeds herfstig uitziende velden zich plots in een laatste bloei zo mooi ontplooien kan ik niet anders dan me overgeven aan het gele dat me zo intens omgeeft ik me warm weet gestreeld…

nog zijn je longetjes in rust maar je lijfje voelt wat mama doet je schopt en rekt wendt en keert weet je gevoed door warme moederkoek pas als jouw dagen naken en de weeën gaan ontsluiten zal er een einde komen aan jouw prenatale dromen als de navelstreng is afgesloten gaan jouw longen eindelijk open kan het huilen beginnen om…

Hoe vaak gaan we het nog proberen? Hoe vaak doen we elkaar nog pijn? Hoe vaak nog het tij keren? Hoe vaak nog doen alsof we gelukkig zijn? Hoe vaak kan een hart breken? Hoe vaak word het weer geplakt? Hoe vaak nog om jouw liefde smeken? Hoe vaak de draad zomaar weer opgepakt? Mijn hart ligt in 1000 scherven, zelfs tot in mijn botten doet…

Vijvers groeien dicht van angst, een zee met kroos werd oceaan, koos het diepste van mijn gedachten, zekerheid verder van mij vandaan, wachten vult de mand met vlijt achter wisselende maskers van de tijd, glimlacht voordat ze verder schrijdt, daarin schuilt een wijze raad, mijdt de morgen, anders ben ik de draad weer kwijt.…

De wereld lijkt stil te staan De energie is verdwenen Dwarrelende bladeren in de lucht Bewijzen het tegendeel Zittend onder de douche Het water dat over je huid stroomt Kleine watervalletjes Een druppel valt van het puntje Van je kin Gevolgd door een rivier Die uiteengaat als hij de stenen vloer raakt Beweging Overal Maar in mijn hoofd…

Herfst Sterft Met dat bladgeritsel in de struiken Zal alles in het water onderduiken In een week verwelken alle kleuren In geuren Troebele verhalen Zal het de stroomversnelling halen Langs de geul in de modder Een verloren zondagsfolder Weggegooid door een blaag Bedrukt vervormde toplaag Als herfst-traag Een berg oud nieuws Tragisch…