197 resultaten.
Ontmanteling
netgedicht
3.0 met 31 stemmen 206 Laat mij rakend zijn
de buitenkant van jouw lijf
afpellend elke laag
van jouw bestaan.
Grijpend de tederheid
van hemels genot
gespiegeld in de donkere ramen
van jouw ziel.
Omhelzend de tranen
van een droomloos verleden,
stervend in emotieloze explosie
om herboren te worden in het heden.…
boer zoekt rust
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 210 'de vlinders voeren geen reet uit
ze laten zich maar vervoeren
door de wind, cirkelen doelloos
rond, hebben geen hersens
en geen duidelijk doel, behalve
zich voort te planten dan.
Ze doen me aan andere schepsels
denken, maar daar kan ik nu
niet opkomen. O ja, de mens.
(zo, weer een gedicht in elkaar
geflansd, en nu naar bed toe)…
Als een vrouw
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.226 Zo onberekenbaar als het weer,
onvoorspelbaar keer op keer.
Links,rechts,links ,als een kip van de leg.
Zo veranderlijk als een Zwitserse bergweg.
Een ervaring als op de rug van een wild paard.
Ieder moment, elke beweging totale vrijheid, is 't zo waard.
Een dergelijk avontuur klinkt oh zo fijn.
En kan alleen maar, met een vrouw zijn.…
Heb jij dat ook wel eens?
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 336 Je komt op een receptie,
van de gasten ken je er geen,
je vindt uiteindelijk een plek
aan een tafeltje van steen,
drinkt je koffie,
eet je taart
en denkt
dat ieder naar je staart,
je frunnikt
aan je jasje,
rommelt
in je tasje,
links een rug,
gejast tot op de grond,
rechts een plant
tot het plafond.
De mensen tegenover je,
die kun…
Vaarwel amigo
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 1.291 ( voor Jan-Jacob Slauerhoff )
Nog eenmaal varen op 'De Springfontein',
de naam die zo mooi zijn leven dekt,
een oud schip, maar gevuld met jonge wijn
zodra de dichter voorgoed vertrekt.
Voor de laatste keer kraakt de loopplank
onder zijn vermoeide voeten, zoveel golven
hebben zij overwonnen, zoveel leed
als martelende sporen uitgewist.…
vrede
hartenkreet
1.0 met 7 stemmen 1.895 als ooit een deel
van de mensheid
het zal bestaan om
tijdens kerst
naar Mars of de maan
op skivakantie te gaan
misschien dat dan
ook daar een gezongen
vrede op aarde
wordt afgedwongen…
in woorden uit een leven
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 396 ik kijk naar buiten, zoek het antwoord
tussen de versteende kleuren
die als stilte tussen lage bomen en mijn adem liggen
heimwee en dit beeld
dat ik niet beschrijven kan
vochtige aarde, de onverdraaglijke eeuwigheid
waarin de dood het licht
laat opbranden
soms roerloos wacht en wensen breekt
in het niet willen schreien
een boom…
Geven
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 265 Geven, ‘t lag niet in zijn aard,
bleef inhalig heel zijn leven,
in vergaren heel bedreven,
een echte gierigaard.
Vriendschap bleef hem ook bespaard,
geen talent om liefde te geven,
geven, ‘t lag niet in zijn aard,
bleef inhalig heel zijn leven.
Op ’t einde voelde hij zich bezwaard,
de dood deed hem beven,
hij kon ‘t leven niet geven,…
Zeemoedig
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 117 ze heeft de zee gekust
wijl haar ogen dronken
van verlangen
over de deinende golven
naar de branding staarden
ze heeft de zee gekust
met schelpjes in
haar beide handen
zand tussen haar tenen
de wind fluisterend
in haar oren, wapperend haar haren
ze heeft de zee gekust
denkend aan hem
die ze zojuist een groet bracht
haar vriend
nooit…
Paus schaft middernachtmis af
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 394 Benedictus van het Vaticaan
wekte vandaag enige argwaan.
Is het zorgbarend
om op Kerstavond
met de kippetjes op stok te gaan ?…
de tijd verhongert
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 808 wanneer zij
de tijd verhongert
tot doodse dagen
kan ik alleen maar smeken
haar emoties
uit te schreeuwen
in plaats van
ze op te vreten
te purgeren
zich vel over been
ten Grave te
laten dragen…
Thuis wacht al de wieg
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 254 nog ben je ongeboren
maar thuis wacht al de wieg
en het ouderlijk perspectief
de kleine kamer
waar jouw adem in de
grote wereld leven brengt
jij alle ruimten leert
te delen in de zorg
en koestering van velen
tot je vrijheid grenzen vindt
het kind op weg is
naar volwassenheid en
het ouderlijk perspectief ook
dan nog warmte biedt…
in zwart
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 463 in zwart gekleed
zijn wij beiden
door faun en elf
verleid
een verhaal is nooit
voorbereid
ook niet toen poorten open sprongen
ook niet toen wij engelen konden horen scoren
in de kerk en kerkers
wij de machtigen altijd doorgronden
geen leger is genoeg
geen bom, geweer of troef
zal dit licht ooit doven
kijk en wacht
ooit kun jij ook
in…
- Mos groeit overal -
hartenkreet
3.0 met 50 stemmen 2.281 gestadige weg,
waar loop je langs..
wat verwaarloosd
want ieder einde
is een ruw begin.
Ik voel het zachte mos,
levendig groen,
siert de lijdensweg en
honderd vleugels
dragen mijn zachte pijn
en de warme wind
hij vangt mijn haren,
houdt mij zijn hand
liefdevol voor mijn ogen.
Oneindig ver blijf je weg,
ik zie verwijderd
mos groeit…
ontsporing
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 134 denderend
door m’ n kop
gillend metaal
recht door kromming
oorverdovend
stil
verwrongen staal
dampend
als een
macaber kunstwerk…
Opbergen
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 3.594 Zeg kids, sinterklaastijd is voorbij
Er kan niks meer bij
Dozen aan de kant
Alle pakketjes vierkant
Gestapelde doos
Sterker nog het maakt me boos
Waar moet ik het allemaal plekken
Al die zooi kan verrekken
Mijn rekken zijn vol
En ik word hoorndol
De rek is eruit
Ik koop een klerekast
En iets wat past
Een stapel en stapel onvermand
Toch…
De Paarden
poëzie
3.0 met 9 stemmen 1.496 In 't Zuiden, in Zuid-Beveland,
waar over alle dijken,
waar dicht over de waterkant
de neveldiepten wijken,
Waar zich tot aan de horizon
de regelrechte lanen, -
zover, zover ik volgen kon, -
een schemerdoortocht banen,
Heb ik in het vergeelde gras,
in wat alom verdorde,
in wat alom verschrompeld was,…
Roze is out
snelsonnet
2.0 met 8 stemmen 765 Heel soms ontstaan er plotseling taboes
De dagen dat je pretty was in pink
Die tijden zijn gevlogen, meisjes: think!
En jongens: weg met baarden en tattoos!
En als we allemaal op elkaar lijken
Is dat weer iets om dán over te zeiken…
Is voor altijd
hartenkreet
4.0 met 21 stemmen 2.181 Ik kan de woorden niet vinden
die ik je zo graag zeggen wil
misschien zou ik gaan huilen
en daarom blijf ik stilletjes stil
Ik heb beloofd van je te houden
meer dan ik ooit heb gedaan
alleen de herfst maakt mij weemoedig
maar samen kunnen wij het aan
Geef me alleen een beetje liefde
zeg de woorden als ik het niet kan
het is zo simpel…
Palmeilanden Dubai zakken weg
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 317 Daar is geen reden om te klinken
nu ook hun Palmeilanden zinken.
De Nul en Van Oord
worden straks verhoord :
het kan voor hen straks ferm gaan stinken !…
wereldverbeteraars
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 229 Ondanks de kennis die men had verworven
- men noemde zich zelfs homo sapiens –
ontstond de nogal dwingende tendens
de aarde te beschouwen als gestorven.
Of dood op sterven na, al naar gelang
hoe fundamentalistisch groen ze waren,
de mensenhaters en cultuurbarbaren
in éénstemmige bio-ecozang.
Ze moesten achter hun computers strijden
voor…
stil
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 602 stiller dan de diepste stilte
kouder dan de ijzigste kilte
eenzamer dan ooit
meer verlangen deed ik nooit
warmer dan de heetste zomer
sensueler dan de slaperigste dromer
liefdevoller dan het kleinste kind
kleuriger dan het fleurigste lint
waardevoller dan de mooiste schat
dieper dan de zwartste kat
echter dan de grootste waarheid
wanneer…
- Nagels van roest -
hartenkreet
3.0 met 26 stemmen 500 De nagel in de muur,
slaat men dikwijls
ongewild ernaast, en de
kracht die je uitoefent
wordt niet doorgegeven.
De betonmuur is harder
dan men dacht,
mysterieus,
de nagel buigt als
een ongewoon ijzer
roestig, hard,
met een spitse punt.
Ruwe nagels
vormend in een muur duwen
slaan in met bruut geweld.
Druk die je op de kop
van…
NIEUWJAARSLIEDJE
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 971 Op de dwarse ribben van de aarde
onder de adem van de wind
bloeit een schoot vol vruchten
geen seizoen verbindt
Gedragen op aandachtige handen
onder de klanken van de stad
passeren kleine nieuwe liedjes
op een eigenzinnig pad
Op ribben,adem,schoot
en vruchten
op handen,klanken,liedjes
pad
heft nu het glas
en drinkt tezamen
wat wijngaard…
vraag
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 324 het is druilerig vandaag
en al druppelt de regen
gestaag, de vogels kwetteren
lustig door; en het is alsof
ik het overleg hoor, al kan
ik ze natuurljk niet verstaan,
maar het zal wel gaan over
de ook voor hen zo prangende
huis-tuin-en-keukenvraag:
en, wat eten we vandaag?…
Wind
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 174 Het hoofd teder gebogen
de hand aan de rand van haar hoed
met vast gebaar
tegen de harde wind
Haar borsten toont zij met trots
rokken wapperen om haar lange benen
die dansen met sierlijke passen
spelen spot met de wind
Zij schrijdt vastberaden voort
niets kan haar deren
Al zo lang bewonderd
mijn bronzen beeldje op tafel.…
Hoe stil is stil...
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 723 Hoe stil is stil
En waarom hoor ik stilte
De stilte huilt
Zijn eigen lied
De stilte zwijgt
Maar toch kan ik dit horen
Hoe stil is stil
De stilte hoort verdriet…
Als wij niet meer kunnen
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 343 Als wij het niet meer kunnen Heer
Als ons de dagen zo lang en zwaar vallen
En onze krachten in zwakheid vervallen
En wij ons eenzaam voelen, meer en meer.
Als we oud worden en de gebreken komen
En we niet meer alles kunnen doen
En nergens meer aan kunnen voldoen
Wanneer onze hulpeloosheid is toegenomen.
Als we zo afhankelijk worden van iedereen…
Niet meer samen
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 1.235 Loop nu heel alleen,
aan het strand.
Waar ik eens liep
samen met jou,
hand in hand.
Zie nog de sporen,
van onze voetstappen,
in het zand.
Een hart vol verlangen,
in eenzaamheid gevangen
Maar net als water,
stroomt door je vingers
ging ook dit geluk,
van me heen.
Voel me nu zo alleen!!…
Leven
hartenkreet
3.0 met 15 stemmen 1.011 Een winterdip zonder sneeuw
lui zijn zonder een geeuw
Lachen zonder geluid
muziek met de radio uit
Blijven om ergens voor te gaan
een straat zoeken in een laan
Doen maar enkel in gedachten
verlangen is niets meer dan smachten
Sterven terwijl je nog steeds leeft
grond voelen terwijl je zweeft
Verkleumd tijdens een zomerdag
niet meer willen…