Alle inzendingen, jaar 2010

Vingers over mijn aura Strelen mijn ziel Kippenvel van binnenuit Tranen in mijn ogen Voorbij het verleden De toekomst ver weg Nog nooit zo dichtbij…

In de donkere uren was jij mijn licht aan jou kon ik tonen mijn ware gezicht. Bij jou kon ik schuilen als ik moest huilen tot ik keek omhoog plots zag een regenboog in de mooiste kleuren. De warmte van liefde voelde en wist ik was weer thuis gekomen.…

De stoutste dromen die ik droomde bleken fundamenten van een oud verhaal, in de beleving opgeklopt tot Kathedraal, die oprijst uit de schimmen van vergetelheid en van de tijd, dié onverzadigbare gastronoom, met zijn meedogenloze paukenslagen van herinneringen aan chocolademelk, wat uitsterft in een troebele tempel van mijn horizon, in contouren…

In onze zoektocht naar elkander blijven wij volstrekt onvindbaar als ik de weg naar jou verander verdwijn je met een loos gebaar vergeefse stappen in mijn richting maken elke verwachting dood dit ruiterpad zonder verlichting snakt naar een liefdevolle schoot ons blauwe bloed is jong van adel en eeuwig voor elkaar bestemd verschuif mij…

de kleur van jouw hart schijnt volop nu het je voor de wind gaat na woelige baren te hebben doorstaan bestraat jij je een weg die in het verschiet ligt niet wetend dat het zou veranderen van doodlopende straten tot een doolhof langzaam verstrikt in een web waarin het ene gat gedicht wordt met het ander menslievendheid wraakt jouw kern…

[Senryu] Filter het verdriet misschien blijft er goud achter dat de pijn vergoedt.…

Angst overmand me nu. Ja, alles lijkt wel op z’n kop te staan. Alles lijkt wel losgeraakt te zijn. Alles lijkt wel uit elkaar gevallen te zijn. Ja, ik wil er hard, ja heel hard voor weglopen. Maar dan ervaar ik alles ineens zo mooi. Ja, ik wil wel eeuwig hier blijven. Ja, ik ben er verliefd op. Ja, ik wil het wel in mijn armen sluiten…

Er heeft ons net een Jobstijding bereikt In maart gaat zijn partij dus dik verliezen En ook daarna valt er niets nieuws te kiezen Want Job zegt dapper dat hij niet bezwijkt: Al blijft er niemand over, valt het doek Hij gaat niét naar een andere Job op zoek. DEN HAAG - Job Cohen wil leider blijven van de PvdA, ook als zijn partij verliest…

nog even je bloeddruk, dacht ik... stond daar perplex je ogen open, mond halfdicht is dat slapen? wat deed dit raar vertel me dat het zo niet is wist niet wat zeggen, wou je toch aanraken voelde koud en warm aan begreep het niet gisteren was je anders alleen, geen familie het hoefde niet meer sterk genoeg voor eeuwige rust…

mij werd de weg gevraagd ik wees met de wind mee tot de nacht mij wakker blies en ik in de richting doolde de hand van een verlichte duivel raakte mij aan en zette mij schaakmat op het veld van eer daar zweefden nog de zielen der laatste dagen door verstillend lawaai voortgetrokken zij treurden om het gemiste aardse jaar zelfs de dood…

’t Is niet zozeer dat ik alleen rust en stilte binnenshuis vereer voor even afstand wens te doen hoe dierbaar ook de verf sleept toch de etspen, droge naald mijn passie, langs het leven van de stad lokt het landschap overweldigend door al het zonlicht op het water van de Amstel smeekt schoonheid rond de Omval ook naar het geschept Chineespapier…

Vage beelden ver weg soms ook weer dichtbij. Herkenning, dan weer het niet meer weten. Zoekende handen met droevig vragende ogen. Een mond die wil spreken het niet kunnen verwoorden. Steeds maar weer herhalen van dezelfde verhalen. Een hart dat heel langzaam verdwijnt in vergetelheid.…

Zuchtend zet hij de computer aan, ergens moeten haar foto's nog staan, dat is al hetgeen hem nu nog rest omdat hij haar net iets te vaak heeft gekwetst Hij leunt naar voren vanuit zijn stoel, "Verdomme, zo had hij het niet bedoeld" Ondanks zijn jarenlange nonchalance kreeg hij keer op keer van haar een kans Waarom kon hij zich dan niet bedwingen…

een stem roept het slaan van de deur het is avond schemer kopieert woorden, de bleekheid van de maan en nog veel meer koude misschien zoek ik een weg waarachtig achter ramen ongeteld "zou dit het sterven zijn uit tussenpozen gegroeid" het voelt zo aan, zeg je je ogen op mij en het verschil gericht zonder gezicht loop je mijn…

In mijn hart brak reeds de lente aan toen ik haar stralende gezichtje zag Van benen, te mooi om op te staan maak ik thans ook nog even gewag In mijn hart laaide een enorm vuur uit een minuscuul vonkje ontstaan Van haar lichaam, haar rank figuur kon mij het prachtige niet ontgaan In mijn hart klonk de zachte klank met zeker honderd belletjes…

Er was eens een juffrouw in Schagen, diewilde haar buurman behagen. Ze kocht een sigaar, zo groot, en zo zwaar, Dat hij hem doormidden moest zagen.…

Een nieuw begin Een nieuw jaar 365 nieuwe dagen Staan voor je klaar Een nieuwe liefde Of een nieuwe baan Waar ligt jouw wens Waarheen wil je gaan Een nieuwe hobby Kan er ook nog bij Een nieuwe jou En een nieuwe mij Alles zal nieuw zijn In het nieuwe jaar En als de dagen op zijn Dan staat er weer een nieuw jaar voor je klaar…

Hij zei haar: 'M'n felicitatie! Wees welkom op deze locatie. waar steeds wordt geboord met effect, zoals 't hoort. De bezoekster viel op door d'r gratie. 'Ik ben hetero,' zei de dentist. 'Nou, ik óók,' lachte zij. 't Was een list. Er ontstond zo een band en het liep uit de hand: ze lag bij hem in bed voor ze 't wist. Hij vond, dat-ie goed…

Het madeliefje dat jij plukt, Op een zachte lente morgen. Zal uiteindelijk zijn laatste blaadje, Laten vallen uit het borrelglaasje waarin het staat. Zo ook zal langzaam het vlees, Verdwijnen van jouw botten. Al liggend in je kist, Met mensen erboven denkend aan jou. Een mens een madeliefje. Zij de blaadjes, wij het vlees. Een in leven…

er is een jaar voorbijgegaan waarin het toch niet ging met strijd wat eer behaald maar bloedloos of met tegenzin er tussen in verknal de boze geest die is geweest treed in het nieuwe jaar maak dat tot feest…

Wij vogels in vervoering vliegen naar de zon wachten op de roffel hoe de ochtendtrom het nieuwe jaar inslaat.…

Moet ik je bij me houden in het dorp waar de rivier onze liefde in smart verdronk of in verloren zakdoeken vrouwen die liefde zoeken tussen droge beweringen en al wat beklijft voor de nacht zal ik tussen de lakens vinden een nieuw jaar, vol liefde waardig.…

Zo’n bikkel, voor wie 't pas goed begint Wanneer-ie door de koude wordt bedolven In grijze, bijna halfbevroren golven Die hoopt maar dat-ie straks een duikplek vindt Maar al is het waterschap nu dan wat vlakker Zo’n ijsgat maakt je nog veel beter wakker…

o Schaemle liefde-vlam, die brandt gelijk een lampe in winter-land door lamme neevlen henen, - daar ieder weet zijn weg, en spoedt waar liefde een eigen lamp hem voedt... - geduld'ge brand, allene; al weet ik éne, in winter-nacht, wie géne zéekre lampe wacht; die doolt door de…

Ik mens me wens me ben ze hoop en bang ze sterk en vang ze Ik mens me wens me ben ze mens me…

Het oude jaar is bijna verstreken We staren naar de klok En nemen nog een slok We hebben het weldra bekeken. Het is nu omstreeks middernacht De klok tikt en slaat bijna 12 uur Buiten is het erg koud en guur Het nieuwe jaar wordt verwacht. Dan is het tellen geblazen …negen, tien, elf, 12 keer Het oude jaar is niet meer We vullen nog…

altijd goed he standaard antwoord want liever lieg ik als je vraagt hoe het gaat als ik de waarheid zou spreken zeggen zou dat alles tegen zit dat alles stuk ging dat ik leef achter een masker uren loop ik te ijsberen probeer de dingen te overzien proberend om de stukjes samen te laten komen m’n masker is breder als de Berlijnse muur…

De hoogste piek van berusting zal ik niet bestijgen, ik blijf steken onder de toppen van herinneringen, doemen de schimmen op van het verleden, peinzend tuur ik naar boven, om te ontwaken - op de door de tijd - versleten treden en op een mistige winterdag, verlaat ik mij op de dromenmaker die ik op de helling zag, ‘zeil ik ab ‘ langs…

In een hoge berk dicht bij de bosrand zingt een zwarte vogel zijn zoveelste lied voor die ene luisteraar op wie hij wacht maar helaas zij is reeds lang gevlogen met haar vriendje op de eerste vogeltrek in het havendorp vlakbij de boszoom wacht een vrouw nog op haar zeeman een kanarie op zijn favoriete luisteraar hij zou de orkaan hebben doorstaan…

Zij tekent tranen op mijn gezicht en brengt ze tot leven. Haar pijn druppelt als de inktvlekken op een kromme schaduw. Zij wordt mijn onzichtbaar kruis.…