Alle inzendingen, jaar 2010, week 1

want kraaien hadden velden nog lang niet in bezit we deden toen alsof er nooit een schaduw nog zou komen de zon streek neer en bracht met iedere glimlach meer leven aan het licht overbelicht, maar het deed niet onder totdat het onheil binnenkroop zijn schimmen ver naar voren je daar met stijfbevroren angst niet overheen kon komen nu…

januari 2010 met oostenwind over de Deldeneresch... bevroren tranen in de bedding van mijn wangen…

ik heb ingelogd in jouw bestaan je geloof veroordeelt aan de beeltenis uit mijn verleden, de glans in je ogen gedoofd met zaailingen die ooit mijn handen hadden geoogst toch wintert mijn bescheidenheid in dunne laagjes wit en lief ik zelfs jouw sporen in de sneeuw die ik volg terwijl de ijzel mijn lippen trachten te sluiten om mijn woorden…

Mijn geest wordt ouder misschien wijzer door ervaring het verlangen van de jeugd is nu slechts belangeloos hopen vertrouwelijke omgang van vrienden die vergeten enkel als je de foutjes vergeeft kan hartstocht van vroeger overleven naar een beter leven mijn geest wordt ouder waarschijnlijk rijker door beleving het jeugdig verlangen heeft…

Kijk me eens aan... diep in mijn ogen. Zie je dat? Zie je die warme gloed? Dat is het vuur, oplaaiend in mijn hart. Die vlam heb JIJ ontstoken, zonder nadenken... Het gebeurde opeens toen jóuw vonk oversprong en werd ontvangen door mijn ziel.…

Het bonte van de witte kraag van het goudgele vocht verwarmt bedwelmend het bestaan van de geest. En dat ondanks de kou van dit zoete nat. Proost.…

Voor het leven vervloekt ik wil niet dat je nog langer schuilt in de bescherming van de nacht probeer het licht weer te laten branden in je ogen laat al het grauw nu maar verdwijnen het zat te lang verankerd in het ritme van je leven te lang werden jouw gedachten vermoord blijf niet langer zoeken naar een reden van de…

Vanmorgen werd in onze straat de kerstversiering opgeruimd; bij de bloemist zag ik de eerste tulpen staan, nog duur maar toch al mooi. In welk seizoen leven we dan? Nog volop sneeuw en ijs en gladde wegen, maar toch de harten alweer vol verwachting naar de nieuwe lente. De dagen lengen al, heel kleine vonkjes licht doen elke keer een beetje…

Hoe kon ik vergeten, dat na alles dat was geweest, mijn kind, mijn zuigeling, mij had toegeworpen al lang geen kind meer te zijn? Verdrongen naar de duisternis of minstens in kluis met tijdslot geworpen, wachtend op het moment dat ik haar beschouwen kon. Haar dekentje afgeworpen, haar knuffel in de kast verdwenen en 's nachts niet plots…

kan er niet meer tegen die spanning ik hou het niet meer uit heb daarom besloten de benen te nemen te beginnen bij je mooie voeten…

Zo is het ons uiteindelijk vergaan: als schepen zonder lading reizen wij. Niet doelloos, neen, de sterren en de maan zijn onze gids, zoals weleer toen zij het trekken langs een vaste hemelbaan aan ons als voorbeeld stelden. Ieder tij bracht wrakhout mee uit onze oceaan. Toch ging de dreiging, leek het, ons voorbij toen wij voor anker lagen…

voor mijn vrouw de liefdeloze liefde voor mijn ex de liefdevolle sex geen van beide voldeed en ik wil verder…

sneeuw viel en bleef liggen als een tijdsbeeld van witte stilte en juist die stilte sprak boekdelen...…

Bij de gemeente Etten-Leur is al het strooizout uit de depots verdwenen gelukkig konden zij bij een bedrijf badzout lenen en verspreiden de wegen nu een plezierige geur Een idee voor de rest van Nederland je kunt kiezen uit de gele, groene of paarse variant. Etten-Leur -In het gehele land raakt de voorraad strooizout op. 100.000 kilo hebben…

slapeloze nachten brengen mokerslagen gebroken ben ik in staat het te poëtiseren…

Zij is het kind dat niemand mist, van wier bestaan men zelfs niet wist. Zij is het kind dat niemand kent, te onbestemd voor ’t woord ‘absent’, te licht voor letters op een lijst, te ijl voor wat naar iets verwijst. Vervlogen is zij in de mist van deze regels, uitgewist.…

Toen ik jong was geen irissen verwelkten in mijn ogen dacht ik enkel langs het schrale loof lopend al wat men leed behoeft men morgen mogelijk niet meer te lijden. Niet weder te ervaren ook bloemen verwelken, gaan weer bloeien als ogentroost kindje op moedersschoot of vetplant op de juiste momenten geuren. Duizenden malen weer…

we keken naar dezelfde bloem door tijd en zon geschapen om te bloeien jij vond haar kleur wat vaal de stam niet recht maar een spiraal met ongelijke bogen ik zag het krullend blad met stekels aan het einde het onooglijke zwarte hart maar zij heeft alle biotopen overleefd is uitverkoren zoals ook poëzie slechts in een paar gedichten…

Rome, zonsondergang Nero houdt barbecue Nachtrust der christenen Danig gefnuikt Wegens tekorten aan Illuminatia Werden zij veeltijds Als tuinkaars gebruikt…

bij de beek gooit een kind met stenen een steen voor de vissen een steen achter de vissen een steen bij de stenen in het water een keitje gaat een eindje de lucht in stuitert dan op het grind nog een steentje dat wil het vangen in zijn mond het kind schrikt als de steen tegen zijn voortand tikt een tijdje denkt het dat met…

Een plekje blauw breekt door aan 't zwerk, En 't schemert op de heuveltoppen, Het tikklen zwijgt der regendroppen, Een lichtstraal glijdt langs 't vochtig perk. Alleen 't geluwde koeltje fluistert, Als goud gloeit weer de vlinderwiek, De zonnestraal wekt woudmuziek, En dan - een wolk, die 't al verduistert. Uit lichtblauwe ogen straalt…

Een snel artikel over de extremen, dat was haar stiekem doel. En volgens haar had zij dag in dag uit achter elkaar Geert Wilders flink te grazen kunnen nemen. Is zij nou stapelgek? Finaal bezopen? Hoe kan zij nou zó’n kans zó laten lopen ?!…

Haar handen laten een laatste teken in schaduwen die zich speels vlechten in klinkers muren, het enige licht streelt als tussen voegen werpt een zin zich binnen loop door de dromen deur nader tot je muzen in het woordloos paradijs maar schrik niet, voel blijf hoezeer je ook verlangt te zijn spreek slechts een woord een woord van…

Jij vertelde mij met letters en een knieval er nog bij wat jij met mij wilde delen maar nog nooit tegen mij zei en ik zag er met een traan het woordje HUWELIJK ontstaan raakte buiten al mijn zinnen was zo vreselijk ontdaan want hoewel het lief bedoeld was en doorspekt van vleierij ging hier toch de drie keer letterwaarde aan mijn neus voorbij…

Soms, maar alleen wanneer hij aan zijn dagelijkse plichten voldaan had en niks meer hoefde hoor, verder als hij de tijd had weet je dan liet hij zich wel eens verleiden door simpelheid Dan droomde hij dat eigenlijk maar weinig er toe doet terwijl je altijd anders hoort de mensen zag hij dan bijvoorbeeld ook als wezens op zoek naar warmte…

Hij dacht: ik maak een geintje vertel van mijn explosieve onderbroek Maar dat grapje kwam hem duur te staan, hij stond een poosje in de hoek en kwam nooit op zijn vakantieplek aan.…

Je nietszeggende blik, toont geen emotie je in de lucht plukkende handen grijpen niets, je ogen dwalen, vooraleer ze moe sluiten en dan is van je nietszeggende blik, niets meer te zien.…

Je kan me hebben maar ik wil je niet. Want waar de wil is in de geest daar fluit de duivel mee. Al was het water nog zo warm je hart zo koud en niets voor mij.…

Een gevoel van leegte Niks doet er nog toe Alleen de gedachten aan haar maken me rustig Tegelijkertijd doen deze mij pijn Raken ze me op een manier die angstaanjagend is Voor het eerst in mijn leven Jaloezie Het doet me pijn dit te zien Dit te horen Ik wil het niet weten Niet horen Maar toch wel Ik moet het weten Ook al doet het helse…

Liefde kan je weerloos maken zo zwak en emotioneel liefde kan ook sterker worden alleen het woord zegt al zoveel Het kan je in verwarring brengen bezorgt je slapeloze nachten want ergens diep verscholen blijf je steeds naar liefde smachten En je wilt het blijven delen want het is zo heel dichtbij een mooier woord bestaat er niet en…