Alle inzendingen, jaar 2010, week 49

Gisteren zag ik haar werkelijke gelaat, waarachter appels rijpten, haar contour sneed door mijn blik, gloeide na in een ondergaande snik van zonnen glanzend in de ogen, passie gehouwen uit geaderd marmer, polijst verlangen in een tijdloos ogenblik, het bloed als onstuitbare beek die haar bedding kweekt, onverzadigd als een ster die…

niemand praat tegen hout vraagt erom een boom te zijn het leven soms laat het je huilen het lijkt net ijs en ik lach jouw tijger toch van binnen stroomt het ongetemd rauw zei je we bouwen sneeuwkastelen in de tuin en op die wolken het is mijn tijd nog niet…

Dromen, dromen, o wat houd ik toch van dromen Droom over een prins op een prachtig wit paard Droom over sprookjes die werkelijkheid lijken Droom over de liefde van je leven die altijd de jouwe zal zijn Droom over later waarin alles is uitgekomen wat je hartje begeert Droom over vroeger toen alles zo fijn was Droom vooral over…

[Senryu] Zij kantelt de kruik in haar roomwitte armen - het licht stroomt binnen. Zie afbeelding: http://www.harkeyahh.com/harkgall/Jan%20Vermeer/vermeer.milkmaid.jpg…

is levenslot de gang naar het spektakel waarin onze vingers haken in het steengruis van onze verbintenis, die een deel van ons leven herinnert in hoop en vrees monumentale gedenken, de hoeksteen van ons tweeën kunnen we dichten in een perkamenten boek, want oud worden is een keus maar het gerezen verdriet watertandt in een drieluik van besef…

Met dagdromen ontvlucht je de werkelijkheid... je kunt de mooiste beelden op je af laten komen. Je vergeet de wereld om je heen en bent dan het liefst alleen... Dat niemand je uit die sfeer zal halen en terug brengt naar het werkelijke bestaan. Laat me nog even gaan...…

Aan de oever van de hemelse rivier huilend, zat ik. In de nevel van de waterval glinsterend gezicht van mijn aartsengel, zag ik .…

Als vorm van stilte is de nacht beleefd voor de mens die in zijn dromen leeft de illusie wordt graag stevig ingelijfd als amateur die slechts uit armoe schrijft de nacht van stilte blijft als droom alleen door eenzaamheid die nooit verdween.…

Vaak zie ik mezelf opduiken uit een andere tijd vroeger drukker bezweet in een niet meer te plaatsen gedaante Gister nog lang slungelig geen interesse tussen het volk staande pilsje in de hand bij een brok poëzie alles d’r op en d’r aan Schat zeg ik voor m'n neus weg dan wees eens schappelijk neem me voor de gelegenheid even…

Speelse krullen die heen en weer wapperen in de wind Met mijn handen erdoorheen Glanzende ogen die passen bij een stralende lach Ogen vol liefde en vertrouwen met soms een ondeugende of sexy blik Mooie, volle, zachte lippen fluisteren de liefste woordjes geven de langste zoen, die je adem wegneemt en je buik vult met vlinders Een sprekend…

De winter heeft zijn eerste zet gedaan En nu al gaat het strooizout op rantsoen Zodat u straks niet meer met goed fatsoen Uw straatje of de snelweg op kunt gaan De les van vorig jaar lijkt glad vergeten Zó zout heeft u 't vast nog nooit gegeten. AMSTERDAM - Strooizout is vanwege het vroege winterweer al op rantsoen. Zoutproducent AkzoNobel…

Waarom huil ik als ik aan je denk terwijl al zoveel tijd is verstreken Ik bekeek je als een godsgeschenk totdat de sterren gingen verbleken Waarom deed je mij zo’n verdriet door plots uit mijn leven te treden Dat je ging merkte je evenwel niet veel te vroeg bleek je al overleden Waarom huil ik elke nacht om jou wijl ik naar de donkere hemel…

Hoe kan ik het onbeschrijfelijke leven uitdrukken in een gedicht? Met verbazing en verwondering kijk ik om me heen. Het hele leven is als met heilige draadjes met elkaar vebonden. En elke mensen leven is als een heilige roman. Het enige wat ik kan doen is uitbundige en met blijdschap het leven vieren voor de schoonheid van het leven…

Stadsduif ver van huis geraakt doodgebeten door de kat ligt als vod in mijn tuin tussen eigen veertjes sneeuwwit babykussendons mijn liefje mijn duifje hoe deed het pijn Gekooide duifjes sterven mak zoetjes aan, veer voor veer. er was eens een sprookje dat niet bestaat altijd word ik behoed tegen rukwind moordenaar wervelstorm…

Zij dobbert op haar stemmingswisselingen en klampt zich vast aan dagelijkse dingen.…

Open was je en onafhankelijk O ja, zo eerlijk en betrouwbaar Nooit zwichtend voor macht tenzij die geworteld was in moreel gezag Vóór jou was ik bangelijk Ongemerkt doordrong je mij met je ethische gedachtegoed, je hoog gestegen ideaal van integriteit Plots ben je niet toegankelijk over datgene wat je verzwijgt Dat je zelf niet doorhebt…

Verslingerd aan jou gevangen in je geur Passie als een slinger roze bloesem vol kleur Waanzin van de liefde een wonder of toch niet Vol vreugde en verlangen in hoop en soms verdriet Mijn allermooiste wens een doorlopende droom Vloeit door mijn ziel in het hart waar ik woon Lichamen verstrengeld smelten gretig in elkaar Jouw huid…

het ruikt naar groen nu hij toch in huis is gehaald speciale plek is vrijgemaakt om hem te plaatsen dozen komen uit de diepe kast tevoorschijn waar in een oud handschrift 'Kerst' op staat geschreven ornamenten verpakt uit een ver verleden doorgegeven aan de tijd die ons resten zal dat zilveren vogeltje op knijper met staartje mocht niet te…

Smullende vliegen Dampende drol in de sneeuw Overlevingskans…

samen kuieren door de beukenallee zwijgend zoals dat mag, kan delend het zonlicht dat speelt rond schaduwvlagen geen vragen enkel het gefluister langs de blaadjes echoënd in de wind wetende hoe de herfst kleurend naar kaalheid steeds haar weg naar de winter vindt maar ook, hoe verborgen knoppen weten te overleven hoop…

Het kolkt in mijn hoofd, ik leef verdoofd. Alles gaat langs me heen, het is lang geleden dat de zon voor me scheen. Soms wel is een lichte straal, maar dat was dan net een kort verhaal. Hulp aangeboden van alle kanten, maar het voelt net als winddoorlaatbare wanten. Misschien is het goed bedoeld, maar er is iets waardoor het anders voelt.…

mag ik naar het zachte sneeuwen in je ogen kijken de rust begrijpen die in hakende kristallen naar beneden glijdt een witte deken over het donker van je ogen vlijt zodat zij glanzen als het eerste lentelicht hun nieuwe kleuren bloeien in je mooi gezicht wil melker 10/12/2010…

Met handen gevouwen, gaf ik het aan ik voelde me niet meer alleen staan. Veilig verbonden, gesterkt door hem zei mijn stem eindelijk alle nodige woorden, vloeiend zonder rem. Het moet zo zijn, het moet zo gaan en enkel hij weet, voor wie dit ooit, terecht zal staan.…

Lachende meisjes Schoon wassend in de rivier Golvende haren.…

Als er voortaan een spitsalarm weerklinkt Dan zou u zo een tourtocht kunnen plannen Want dan is er geen file te bekennen Geen vuiltje aan de lucht, het asfalt blinkt Maar als men zegt: 'Gaat u gerust van huis', Dan is het op de weg bepaald niet pluis. Er is veel gedoe over het zoveelste onterechte spitsalarm van de ANWB.…

Liefste, als je niet meer van me wil houden mijn vlees geen koorts meer opwekt in je bloed als je niet langer week wordt van de wijze waarop ik mijn handen vouwde toen ik je talenten prees strooi mijn as dan uit op de plaatsen waar we de duivels in elkaar ontbonden met lichamen vol gretigheid de natte banken in het park de groezelige…

Het geheugen werkt vaak fotografisch Een beeld van vroeger is er plots weer. Niets beweegt erin, alsof de tijd besliste om even een korte rustpauze te houden. De moeder zit nog steeds op dezelfde stoel. Haar gezicht kun je dichterbij halen. Dan zie je hoe over haar ogen een dun laagje vocht ligt en trilt, nog geen echte tranen, maar toch, iets…

als een ziel zich aan de winter schenkt is dat slechts schijn als zij even onzichtbaar wenkt lijkt het sterven doch ze draagt in duisternis dolende pijn…

Een liefdevol, dankbaar jaar samen, bij elkaar. Zoveel onvergetelijke momenten. Prachtig vergaarde zomer en winter prenten. Samen reizend over bergen en dalen waarbij liefde constant mocht blijven stralen. Twee harten, in elkaar..tot 1 verweven. Liefste, ik dank je wel, het is zoveel mooier met jou, in mijn leven.…

Zat van zee zat hij zat aan de zee. Alleen de zee zat er niet mee.…