Alle inzendingen, jaar 2010, week 7

je schoffelt kruizen op een hoop en schoont de paden de graven zijn geruimd vergeten zijn hun daden herinneringen spoken rond gevlucht uit pas ontgonnen grond het rusten is gedaan na jaren wachten in opstandigheid de vrede is vergaan kruizen op een hoop een verrijzenis aanstaande maar de zielen zijn al op de loop…

Tv, pc, gsm, jawel evolutie is vast nuttig en fijn Wat geeft méér warmte dan een dichteke klein... De wereld is heden kil, gevoelloos en vaak grijs Dat brengt me even van de wijs. Een glimlach, een knuffel een zoentje of knipoog Dit maakt het zo jachtige bestaan minder... droog. Een potlood en gum, ze zijn gedemodeerd Die koude pc, steeds…

De tijd vliegt als immer, op jachtige vleugels, onstuitbaar, het moet zo zijn. Met mijn gedachten aan jou loop ik de lege dagen door, in herinneringen van geluk en plezier Ik zal het nooit begrijpen, nee, dat nooit mijn lief, dat jij toen naar de hemel werd geroepen. Ik hoop dat jij van bovenaf niet alleen mijn zwaktes zult kunnen…

Het is in de stille, eenzame nachten dat ik soms de lokroep van een vogel hoor. Buiten, in de zwartfluwelen winternacht omringd door een fluisterende wind bevroed ik voor even, het geheim van dit voorbijgaand korte leven. In deze stille fonkelende nacht trekken hoog boven mij onzichtbaar en toch voelbaar, symfonieorkesten van zwijgende…

O zwart gevaarte boven 't hoofd zwaar hangend in de donkre lucht, wat heb ik in uw diepten al gesmacht, gebeden en verzucht! O levend stenen wezen! Hier, door angst gejaagd, door hoop gestaald, ben ik naar 's harten wondergang, wild ópgedraafd of kalm gedaald. Geen enkle boezemtrilling, die - - géén wentling mijner ziele,…

Ze zaten samen in hun tweemansbob, Alleen die onsportieve topfiguren Wilden de bobslee allebei besturen En allebei hun eigen richting op. Toen is de bob met Bos en met Verhagen Vlak voor de streep over de kop geslagen.…

Veel ouders roepen moord en brand en schande Omdat hun kroost op dagelijks transport Ook ’s winters zomaar rondgereden wordt In taxibusjes zonder winterbanden. Toch heeft, denk ik, de helft van hen die klagen Die banden ook niet bij hun eigen wagen.…

zoals de tijd verder spreekt in woorden die wij vinden wij die de sterren tellen nooit konden leren omdat het leven ons riep soms bij het raam vaak op de gang in een hoek staan omdat dit bestaan niet bestaat in boeken die echt nergens over gaan wij die altijd zoeken in woorden en zinnen wij die de sterren tellen maar de waarheid nooit…

aan één stuk door schijnt onze zon een grijze dag daarna de nacht ik wou dat ik het geloven kon de aarde draait de zon dus niet opkomen en ondergaan is wat de mens slechts ziet…

Sereen staan de bomen de takken fijn besnaard de knoppen nog even dicht voor ons bewaard wachtend op het zonnelicht en de jonge blonde fee die zal komen neemt ze het groen, de vogels en alle bloemen mee Dan bezingt ze jubelend de lente die weer stralend lacht na een lange koude winternacht…

nog een handvol kruiend ijs op het wad waar men de schreeuw niet kan verstaan, het water koud zilt en grijs de schreeuw om steeds weer het leven te ontdekken diept zich tot de bodem tussen al het levende dood - de dood zonder stem en het leven in de ban van angst termijnen geselen het besef dat de tijd onze verleden doet vergeten…

Oude dienstbaarheid in vergeelde zinnen, wordt egocentrisch beproeft, bekoelt in deze barre tijden angstig van onder het stof gehaald, aan onbaatzuchtige liefde veel gebrek, gedood, omdat mysterie in waarheid leefde armoede te overleven wenst, onzelfzuchtig engelachtige geesten voeden het universum, ze herkennen altruïstisch vergeten niet…

de kat loopt steels langs de heg laag houdt hij zich, langzaam en springt dan razendsnel zijn poten uitstrekkend. Geritsel in de heg, tussen de bladeren door scheert een merel nog net iets sneller, weg en verdwijnt om de hoek van het huis. met een boog en dan rustend op de tak van de boom.…

appelbloesem rose wit wordt na een warme zomer Jonathan met pit.…

Jij brengt je woorden als de zuiverheid van vers gevallen sneeuw dichtwerk zo puur als ijsbloemen, kunstig bloeiend op een winterraam een groeiende boom van gedachten waarin de openstaande mens rijpe pennenvruchten kan verwachten jouw regelmelodieën zingen in kleinheid een grootse wijs als een jonge vogel in ’t lenteparadijs *…

Jij, je maakt me gek! Jouw lieve woorden Jouw grapjes Jouw lieve blik Jouw mooie ogen Jouw zachte lippen Jouw lieve neusje Je bent mooi, van binnen en van buiten!…

Ik geef je vandaag gratis het witgrijs de vleugelslagen van ook de meeuwen de laaghangende wolken die verhuizen wellicht van Friesland naar Westmaas. Het is altijd een ik en de laatste fase samen met ook een nieuwe dag.Een die eigenlijk wil wensen de hele dag aanwezig te blijven om iets te betekenen voor de gewone ander. Wij hebben als…

op dat moment van samenzijn dat ene vleugje van jou nabij zoals mijn lijf zacht golvend kan bewegen op de ademhaling van jouw aanwezigheid verlang ik naar de geur van lente de kunst van liefde van jou vrouwelijk in mij zintuig voedend de rakende stilte langzaam voorbij lichamelijkheid reist…

Slagregen geselt de straat Stralen als staal, Koude degens houwen zich wegen, Door grauwe atmosferen Hollen, stilstaan, schuilen Wolken huilen, tegenslag valt Neer Nog nederiger Nu buien dimmen, druilerige metamorfose Murw van misère, mat onder ‘n apathische apotheose Gedachten in regressie naar ‘n vroeger bestaan: Crescendo carrière, Sessie…

Ongetwijfeld dat ik huilde, dat ik stampte en, gevangen tussen boosheid en verdriet, sloopte tot er niets meer was. Ongetwijfeld dat ik ontkende als een kind en rozen voor je bracht, brieven voor je schreef die je nooit echt zag. Ongetwijfeld ook dat honger geen rol meer speelde en dat niets me meer smaakte toen je koffer hier verdween…

Ik keek over mijn schouder en zag de weg, die ik afgelegd had met weemoed dacht ik terug aan die lange tijd, waarin ik leefde mijn voetstappen wilde ik tellen de contacten nogmaals in mij opnemen aanrakingen werden weer herinneringen het lachen en glimlachen klonk weer uitgesproken woorden kwamen naar boven mijmeringen deden warm aan ook…

rijken baden nog in weelde de rivier is een naamloos graf voor jodenkinderen een zoon uit ‘t water gered en voorbestemd bevrijder van slaven onbegrepen en gekwetst eenzame in zijn woestijn thans herder naast god wat had hij een medelijden met de onsnapte naar egypte die stierf door blinde haat verraden en gekruisigd verlaten in…

zeg niet dat ik me mijn dromen verbeeld ze zijn er, levensecht zeg niet dat ze uitzichtloos zijn als antwoord op een eigen teken maar beschrijf het onophoudelijke, het ongerepte stromen van de maan zelfs als ik hier zou sterven in zwarte kleren van de nacht of in de scherpte van mijn waan ik zie de vele harten het vuur er dwars…

Blijf moedig ouwe dichter drijf je pen niet stuk, blijven boeken zonder lezers, achter - gelaten onder stof, bijeengebracht tot schimmel van gedachten, die je deelde met een zielspartner op een ander halfrond, wachtend op alle woorden die je stak in het schrijven van een verbond, waarin een nog niet geboren kind rust in z’n chromosomen,…

Hoe kort wij elkaar kennen het voelt als levenslang bloed wil ons verwennen in sterke dadendrang buiten elke bedding stromen wij samen over wij zijn elkanders redding in de triomf van tover wij komen tot bedaren in stormen van de pijn wij weten wie we waren en vrezen wie we zijn.…

Samen zingen met stemmen die onze harten zoet maken op het ritme van verbondenheid. Samen zingen met ons hele hart vol van vreugdevolle energie in een spel van saamhorigheid Oh, wat is het toch heerlijk om samen te zingen.…

Knoop in mijn buik voelen doet me zeer Liefde brokkelt af Ik kan haast niet meer Die blik in jouw ogen alsof mijn hart splijt Dromen en verlangens raken steeds meer kwijt Altijd die onzekerheid bijna niet kunnen eten Ik ben zo toe aan rust wil jouw waarheid weten Wil jij dan nog wel…. of is het voor jou voorbij Vertel me wat je voelt…

Ik heb het koud wil bij je zijn je armen om me heen lichaam tegen me aan Ik wil je zoenen je lippen op de mijne je handen strelen mijn gezicht Voor altijd dat fijne gevoel niet vergeten, loslaten, kwijtraken maar vast blijven houden Voor altijd…

Heer ik kom tot U Want zonder U kan ik niet leven U hebt voor mij alles gegeven Heer, ik kom tot U, ook nu. Heer ik kom tot U Want Uw liefde overstelpt mij Onbegrijpelijk, ik kan er niet bij U bent altijd bij mij, ook nu. Heer ik kom tot U Want U bent mijn levensbron Die mij verwarmt, zo als de zon Heer U ziet mij altijd, ook nu.…

De reis naar het hiernamaals is gratis, Ook het verblijf daar kost helemaal niets. Niets neem je mee van wat je ooit hebt vergaard Bezit is van voorbijgaande aard. Status is niet meer van belang. Wel hoe je was en deed, ben ik bang. Wat blijft zijn herinneringen en gedachten aan jou. Maak dat ze goed zijn, en zo een steun voor hen die…