192 resultaten.
Kersennat
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 769 He…
Bij een foto in de NRC
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 163 (voor Anouk)
Je kijkt verslagen en verlaten in de lens,
niet geknakt, maar wel volop beschadigd,
onder je neus bedonderd door trouweloosheid,
wat moet je ook met zulke jonge knullen,
terwijl er genoeg vaderfiguren zijn die
jou met veel plezier in hun armen sluiten.
Met mijn rechterhand streelde ik je uitgedunde
haren en met mijn lippen…
IN DE RING
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 340 Van geluk,
Het is gebeurd
nee, er was geen enkele vrees
toch vanuit een onbekende hoek
gevloerd
een harde dreun
niet aan zien komen
maar raak die klap
ja, verstand is zoek.
De tegenspeler is ook down
ook die is niet meer bij
kreeg ook een harde dreun geplaatst
gevloerd
dan toch weer op de benen komt
begrijpt niet hoe dit zomaar…
Unheimisch
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 47 [Senryu]
's nachts roffelt de wind
op halfvergane luiken –
geen mens geeft hier thuis…
Oorzaak en gevolgen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 314 Zij moest een operatie ondergaan
aan het aangegroeid en uitgerekt
gezwel rondom de ingang van de oren
lellen gaven knipperlichten en geluid
ermee naar bed gaan deed zo’n pijn
het opstaan bleek nog erger
vooral het eeuwige geklets
van dag naar nacht en omgekeerd
tussendoor het vrijen erboven
en eronder
het continu geroezemoes
van schelle…
Nieuwetijdskinderen
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 293 Het is iets wat ik zoek,
op elke plek, in iedere hoek
wachtend op dat ene
wat misschien nooit komen gaat
wat me toch steeds weer in die waas laat
alsof ik het bijna heb
het ligt op het puntje van m´n tong en
het haalt alle lucht uit mijn longen
het blijft komen
en het blijft gaan
het blijft in mijn hoofd bestaan
maar ik heb geen enkel idee…
what a wonderful world...
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 105 ik was een jaar of tien
zat vaak achter de flat te vissen
hoorde de buren weleens kissebissen
door hun openstaande balkondeuren kon ik ze soms ook zien
weer strak naar mijn dobbertje kijkend
kon ik ieder woord letterlijk opvangen
ik was nog jong en onbevangen
vaak was het ruzie om niets en ontoereikend
tot ik hoorde van the boxer…
cirkel van het leven
hartenkreet
2.0 met 8 stemmen 588 De dag ontwaakt met zachte draden
puur goud, wat is gesponnen tussen bomen.
De spin, nog maar net begonnen
aan haar taak, ontwaakt uit haar dromen,
vol zorg wordt haar web bereid
en in diffuus licht haar val gespreid.
Zachte parels van de ochtenddauw
noden lichte vleugels,
kom maar gauw, hier,
in dit mooie glinsterend licht.
Slechts een tedere…
Denk aan mij zoals je mij mocht kennen.
hartenkreet
2.0 met 25 stemmen 1.934 Wees niet verdrietig nu ik je moet verlaten
laat altijd een glimlach zijn rond je mond,
wij waren geliefden, altijd goede maten
steeds tevreden hoe het leven ons ook stond.
Leef voort lieve lief op je herinneringen
hoor steeds toch weer die opgewekte lach,
er zijn toch zoveel van die lieve dingen
waar jij steed toch weer om lachen mag.
Denk…
Ik mis je
hartenkreet
1.0 met 6 stemmen 682 Ik mis je.
Ik mis je naast me.
Ik mis de tijden toen we naast elkaar sliepen.
Ik mis de tijden toen we gelukkig waren.
Waarom moest het zo zijn?
Ik mis je hand die mijn hand vast hield.
Ik mis je lippen op de mijne.
Ik wil je terug maar jij mij niet.
Waarom moest het zo zijn?
We waren zo gelukkig samen.
Ik mis de tijden samen met jou.
Ik…
Krakende tak
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 715 Springerig geknikte tak,
hangend daar al jaar na jaar,
dor kraakt hij daar in de wind
zijn beverig lied,
zonder blad, zonder schors,
maar kaal en vaal
van een lang uitgerekt leven.
Stervensmoe.
Rasperig en taai klinkt zijn
eentonige zang,
koppig ook, doch vooral toch
heimelijk bang.
Nog een zomer misschien,
en dan slechts één winter lang…
Onontgonnen dag
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 278 Op zo'n lentemorgen
die zich ontwakend strekt
koel en nauwelijks gekleed nog
terwijl nachtkilte wegvloeit
en het trilt boven de wetering
zweeft een vlechtwerk
van donkere nachtresten
vermengd met frisse dagdromen
dwars door het zinloze draaiboek
van het nieuwe etmaal
In die verwarrende werkelijkheid
verschijnt ze in de jonge dageraad…
Verhulde waarheid
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 86 terwijl hij opstaat blijft zijn lichaam liggen
lange gangen vol nevel verhullen zijn waarheid
de geijkte ochtendplas wordt niet gemaakt
daar de weg niet hetzelfde is als de dagen ervoor
stapje voor stapje loopt hij al tastend voort
door een wereld die nog nooit de zijne was
nieuw licht begroet hem innig waar hij zich
op 'n vreemde manier voelt…
Vluchtig beeld
netgedicht
3.0 met 33 stemmen 720 De aan- en uitknop staat op rood,
het lukt niet om haar te beheren.
Tikkende vingers op een zwart-wit klavier,
dansende letters in fracties van seconden verdrukt.
Het moet nog inhoud hebben
terwijl zij met kort gerokte benen
voorbij het raam uitdagend komt passeren,
zwarte netkousen deels cellulitisch maskeren
en hij haar, zijn lippen…
Morgenbrood
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 149 Er lag een woord op de trap
ik zag het
stak het in mijn zak
nu woelt het daar rond
het laat zich niet vangen
er lag een woord op tafel
ik zag, belegde het brood
deelde en at
er lag een zin op de bumper
van een oude auto
ik zag
het sloot zich achter het mijn ogen.
nu woelt het daar rond
het laat zich niet vangen
omdat de tijd…
Ontmoetingen zijn
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 270 Ontmoetingen zijn
zoete broden
leeg gevreten
korsten wat blijft
meer dan hondenvoer
alleen
meer trubbels
dan brood
meer honger
dan zien
je vergapen
aan de hekkesluiter…
Compleet
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 112 Zij compleet zwanger
zat op een hoek van een stoel
compleet haar moeder…
achter ons
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 281 kleding en de rest
op een hoopje op het strand
wij samen in zee
[senryu]
foto: Martien Montanus…
Je bloesemde fel
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 195 je ademde
warm en zacht
ik ging mee in je kracht
ontdooide de grond
waar ik in lente
het prille groen vond
je bloesemde fel
bloeide je bloemen
veelkleurig en snel
we zomerden samen
oneindige dagen wisten ons
nachts met koelte te laven
oogsten in roze de vrucht
die enkel de herfst kon geven
het eerste liefdeskind van ons leven…
Tijgerin
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 462 (voor Monique Methorst)
Ik ken je slechts van je gedichten en
van enkele foto's, roofdiervrouw,
poëtische kanjer, lustige uitdaagster,
ik sluip inderdaad door de duistere nacht
op zoek naar wilde erotiek, ik weet
inmiddels dat allen dat doen, ook overdag.
Jij tijgerin, ik tijger. Jij Jane, ik Tarzan.
Ik wil je gespannen huid graag strelen…
Syrië
snelsonnet
3.0 met 12 stemmen 506 Vergadering van Bashar al-Assad:
"Salaam mijn vrienden, hoofden van politie.
Ik wil u vragen om een ietsie pietsie
te matigen met moord. Vooral op straat.
Mijn plan is: Minder macht voor de elite.
Wat vindt u en wie wil d'r eens op schieten?"…
zacht met mij
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 156 als ik je naam niet meer weet
je ogen niet meer herken
noem mij dan
herinner me aan je stem
zwaar en diep
verzwegen in mij
als ik het heelal
in stil lievend zweven
in jou verken…
Brulboeien
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 85 [Senryu]
een golf van lawaai
spoelt uit het open venster
van de zeemanskroeg…
De naakte waarheid
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 141 Als een zee
tussen twee eilanden
soms wild dan rustig
hier nemend daar gevend
zonder de regelmaat
van eb en vloed
maar altijd schurend
als onrust verward wordt
met energie
valse hoop verwisseld
met de realiteit…
Je zult maar: de dader zijn!
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 311 Je zult maar in de schoenen staan,
van die vader
je zult maar in de auto zitten
van die man
je zult maar de vader zijn die
er op lugubere wijze achter kwam,
dat zijn kind eronder lag!
Je zult maar dit scenario meemaken,
je zult maar op die manier
je kind kwijtraken,
je zult maar op deze wijze
je kind verliezen!
Ik mag er niet…
Alleen dan!
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 384 Pas wanneer je me zegt,
niets meer om me te geven,
ga ik,
pas als je het gezicht van me afdraait,
vertrek ik,
pas als je me verklaard,
dat er niks meer is,
pas dan,
verdwijn ik in het niets,
alleen dan!…
en dan
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 472 zonder trots
in schaamte
je verlangen
te verlaten
in het niets
je ziel
en pijn
in het oneindige
verloren
te zijn
en dan
als niets
meer is
lief
wat is er meer
verdrietig
dan
zo nietig
niet durven
te zijn
te geven
echt
tot in het eindige
volkomen
te leven
en dan…
Paters van het Heilige Kruis
netgedicht
0.0 met 1 stemmen 157 Zij laten de kinderen tot hen komen,
houden elkaar de hand boven het hoofd,
leven met leugens en gebroken dromen,
hebben kwetsbaren van hun jeugd beroofd
en weten vervolgens nergens van,
wat niemand gelooft.
Deze kindervrienden penetreren anaal.
De slachtoffers weten zich geen raad,
bij weer een melding op het 8 uur journaal.
‘Het is maar…
Jij zingt in mij
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 376 Ik draag je in mijn hoofd
ik draag je in mijn tenen
jij zingt in mij
zelfs als je er niet meer zou zijn…
Steeds ouder worden.
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 409 Kon ik nog maar vrolijk huppelen
loop nu met een stok te knuppelen
mijn tanden klikken mee op de maat
mensen, wie weet er goede raad.
Wij raken op, zijn bijna versleten
dat merk je ook met drinken en eten
steunkousen houden het water in toom
ouder worden is een kwade droom.
Toch, ik loop zachtjes te zingen
al kan ik echt niet meer swingen…