192 resultaten.
De verwelkte lente
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 356 Mijn lippen openen als lotussen
en kussen de dauw op je ogen
Waar droeve herinneringen
de ruimte tussen ons vullen
is geen plaats
voor nog een dag langer
“ Samen... “, fluister ik,
maar jij schudt je hoofd mistroostig
en staart eindeloos naar de hemel
alsof daar het antwoord te vinden is
In een kortstondig ogenblik
verdrijft jouw…
Rothenburg ob der Tauber
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 139 Onder aandrift van de kniel
welke door het groene kweelt
terugkaatsend in echo’s
waar ik week door vlieg
wallen schoren rode ziel
welke de mijne streelt
scharnieren knarsen weergaloos
openen de toegangspoort
Zie hoe jij bekoorlijk ligt
in middeleeuwse tijd
begerenswaardig oord
de zon beschijnt jouw schone zicht
welk eeuwig in mijn…
Gulle velden
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 147 De ochtend zo vers
als een dampend brood boven
de gulle velden
koeien op een rij alsof
God ze daar heeft neergezet…
Zonder noorden komt niemand thuis
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 162 Zolang je nog maar weet
waar het noorden is
de weg omhoog
Vluchtend beland je
in het verhaal van een ander
weven zich draden over elkaar
vormend een grillig patroon
zoekend een nieuw bestaan
uit onverwerkt verleden
in het heden van
wie wegtrok met de noorderzon
ontladen door een hert
ontvouwend je a-vier
ontwapent zich
de hartstocht…
Het is de schemer
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 78 in de reflectie van het meer
weerspiegelt een vaag vermaarde
onverlet wist de hand zonder wisser
als was het over een schoolbord
glimlacht het nu snaaks naar toen
kleuren nog dieper doordrongen
uitgelopen mascara rolt zachtjes
maakt het hoe hier te zijn geraakt
niet meer uit,
het is de schemer die zachtjes roept…
pasen
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 209 mijn oude huid ontving de wind, rusteloos
vervoerde ze een werveling-
ze ging
en meegetrokken door mijn kind
beschreef een lenteboom haar dag
met meizoenharten binnen waardigheid
bereid het lot te tarten
wat ik kwijt ben hoor ik wel, het brandt
in grote kringen rond mijn hart
maar wat ik heb beschrijft
mijn rijkdom, mooier dan een oud…
labyrint
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 396 Hoe kun je zo jezelf verliezen
en tot in oneindigheid,
dwalen in het universum
de kern van jezelf zijn helemaal kwijt?
Hoe kon je dan toch zo verdwalen
in een duister labyrint,
van gedachten en van woorden
tot je nergens meer antwoord vind?
Hoe kon het dan toch zover komen
jouw dolende ziel in lijdzaamheid en
geen geworstel en niet vechtend…
Haarkloverijen.
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 145 Een beetje haarklover
Is ook een uitslover
Want het kloven van een haar
Is een vak weliswaar
Breek daar je hoofd maar eens over…
Droom van een kamermeisje
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 153 Ze zag DSK. Hij was bloot
en hij wou 't met 'r doen, maar ze bood,
toen z'n plasser ging staan,
hem een opblaaspop aan
en verdween. Z'n verbazing was groot.
't Was seksgenot dat-ie begeerde,
zodat-ie de pop snel probeerde.
Hij kon tot z'n spijt
toch z'n kwakje niet kwijt,
daar de seksbom meteen explodeerde.…
Werkelijkheid.
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 119 Als ik wandel in het bos
denk ik niet meer aan de
verscheurde nachten
maar kijk naar het groen
het spreekt mijn taal
het is de stilte die samen
met het daglicht kwam
'k vlucht niet langer weg
in dromen of twijfels
deze passie was
niet meer te dragen
bijna mijn ware indentiteit
verloren ik geniet nu van de
rust die uit…
Met strepen grijs
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 131 de deur al op een kier
schoorvoetend komt ze binnen
het ochtendlicht in eerst kwartier
ze vaagt met strepen grijs
waarin het rood
al naar de hemel wijst
stoeit met resten zwart
die uit de lange nacht
maar langzaam willen wijken
dan kimt de zon
schijnt met warme stralen
de laatste kou uit nevelige dalen…
lief
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 188 lief hoe vertel jij
mijn pijn in tijd
vertel mij
en verder gaat
dit leven
ooit
lief
ooit
slaap straat aandacht
dacht
denkt
stekt verder
maar lief
angst
niet goed doen
doe je het goed
en snakt richting
adem a a a adem
weg en vergeten
ooit lief
misschien toen
nu later
beter laat
later
woorden tollen rond
zekerheid…
Een vreemde verhouding.......
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 552 De Hollander noemt je graag kutmarrokaan
en toch staan ze maar wat graag klaar
om weer een broodje shoarma te bestellen.
Dan mag je gerust je messen slijpen
zonder dat wij hem knijpen.
We maken er zelf wel een patatje shoarma
van, want onze liefde gaat door de maag.
Maar hoe dan ook in de Hollandse keuken
hoor je er al helemaal bij…
Prietpraat
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 450 Wanneer men vraagt
Hoe is het nou?
Dan zeg ik dat het gaat
Omdat ik niet graag toevertrouw
Mijn angst en twijfel delen zou
Wil zeggen waar het op staat
Dat leven mij zo lijden doet
Ik niet weet waar ik zoeken moet
Mij waardeloos en kloten voel
Vereenzaamd leef en zonder doel
Zo opgejaagd en uitgekotst
Ontzettend klein en zonder trots
En…
De dood, dat is, niet meer de zon zien
poëzie
4.0 met 5 stemmen 762 De dood, dat is, niet meer de zon zien, is
Niet meer de sterren zien, aan hoge nachten,
De dood, dat is het niet meer mogen wachten,
De ochtendschemering, de duisternis.
De dood, dat is, het niet meer mogen zijn,
De dood, dat is, het niet meer mogen denken,
De dood, dat is, niet meer bewust U schenken
Weg, te worden tot een ander zijn.
De…
Het geluid van padjes
gedicht
2.0 met 21 stemmen 5.002 Het geluid van padjes
samen, apart, nog een wat verder
iets lager, samen in scheef akkoord
onvindbaar want telkens andere
padjes even verder, samen
hinkend, apart, samen
terwijl die vlak bij mijn voet
even hun adem inhouden.
-------------------------------------------------
uit: Tirade, 1966/Verzamelde gedichten, 1991.…
Doodgewoon een belletje
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 1.047 Een leven lang lief en leed
altijd was je er voor ons
Een thuis een vriend een pa
een voorbeeld voor ons allen
Ma nog ondersteunend
ook als zij het niet meer weet
Het lijkt nog gisteren
dat je naar de camping reed
Alles nu toch plotseling voorbij
na ma ook jij ons toch ook ontvallen
Zonder pa en ma voel me geen kind meer
ineens ben ik…
Arm en Rijk
hartenkreet
4.0 met 16 stemmen 487 Zij zijn rijk :
Ik heb geen cent te makken,
en ben ook niet jaloers.
Maar af en toe
kan ik wel snakken
naar een zonnig oord.
Ze doen maar dit of
anders dat.
Ik zit stil dubbeltjes te tellen.
...en wat ik verder kan vertellen
is
dat onze wereld niet meer
valt te delen.
Het is zo'n ander levenspad.…
Krenkvlinders
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 93 In het portaal van
de laatste nacht
doemt het lot dat
onafwendbaar wacht.
Het is als schaduw in het dal,
of ginds het klare licht
van sterren in het heelal
dat blinkt in het verre zicht.
Bij de gedachte die dwaalt
smaakt bitter soms zout,
dan weer zoet.
Voor wie over lotgevallen verhaalt
van glooiend gemoed.…
alles verandert
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 236 ja
maar alles verandert
en het verandert alweer
voordat ik
er eigenlijk tegen kan
dus dan
dan kan ik
niet ertegen
en wou ik
dat er iets anders kwam…
even op een tak
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 149 even op een tak
werpt de merel noten
de wereld in…
laat me niet alleen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 232 Het stapelbed wiegt
heen en weer
het kraakt
jij gilt
en ziet hen
keer op keer
hun lege ogen staren je aan
ze blijven je achtervolgen
je blijft alleen achter
hongerig en moe
niemand om voor je te zorgen
armen sleuren je krachtig mee
je probeert je nog te verzetten
maar niets doet er nu nog toe
niets zal jou nu nog beletten…
Ranunculus
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 106 Vandaag lig ik tussen boterbloemen
in de stad lopen enkel bomen
met rozen aan hun voeten
op het raam een zoenoffer
geplakt omdat dit het enige is
wat nog niet is gedaan
er zwom een vis naar de maan
op een blauwe deur
daar zag ik nog een naam
ik kon hem niet naar huis brengen
ik ben
allang geleden
ik weet niet of ik je versta…
Onvruchtbaar
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 200 uit het niets strooi je zand in mijn ogen
onheilspellend niet minder pijnlijk
werp je barricades op waarachter
je veilig toekijkt, was je jouw handen
in onschuld om jezelf van iedere blaam
te zuiveren, veranderen korrels ineens in wijsheid
daar jij uit de leer citeert die niet de mijne is
blijkt het geheel gestoeld op drijfzand…
Terug naar Zeeland
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 447 Vakantie in zeeland
jong en onervaren
Experimenterend intiem
strelend door de haren
Over het strand
een ritje met de auto
Lopend hand in hand
niet lettend op gevaren
Twee worden één
niet voor kortstondig
Verbonden wel voor jaren
zeeland op het strand
De liefde bloeit op
door alle jaren
De passie weer gewekt
niet meer te bedaren…
Gedachtenvruchten
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 193 Ze volgen kronkelige takken
vanuit de hersenstam
die zijn voedsel haalt
via schimmige wortels
uit verstilde wateren
in de diepe ondergrond
van het zoetzure verleden
Ik vlinder achter liefde aan
op zoek naar een nectarbron
bemest het eeuwig zuur
met schone zoete zaken
overstem het zwarte suizen
met een vrolijker lied
blus aldus de meeste…
Herfst in de zomer
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 215 Gevangen in het duister
medicatie niet verlicht
Geen troost is groot genoeg
geen tolerantie toch voor luister
Flitsen verstoren zicht
weer een aanval voor de boeg
Communicatie wordt vermoord
contacten niet verdraagbaar
Het is zomer het is mei
deprimerend kan het zijn
Een jaarlijks nieuw begin
opbloeien van leven
Beter worden van de…
Zo gezegd, zo gedaan
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 129 Het begin van een plan
De kracht van één man
Hij kijkt verder dan zijn neus lang is
En kwam erachter dat zijn neus echt lang is
Of bang is
Wat het ook is
Het voelt zo fijn
Om die ene man met een plan te zijn…
Weggerukt.
hartenkreet
5.0 met 4 stemmen 1.273 Ineens zomaar weggerukt uit het leven
liefste, ons werd niet langer gegeven,
de auto verwrongen tegen een boom
brute werkelijkheid, geen kwade droom.
Hoe moeten wij toch door zonder jou
ik ben zo bang voor wat, ik zou....
ik moet sterk zijn voor de kinderen
maar jouw dood zal me blijven hinderen.
Tranen ze vloeien, voel me zo verlaten
ruik…
Een middag in mei
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 309 laat in de middag
rust
de kat in de vensterbank
rekt zich een tijger
en spint
in behaaglijkheid
laat in die middag
rust
het licht op haar gezicht
de wangen
wit als seringen
kus ik
in ondraaglijkheid…