Alle inzendingen, jaar 2011, week 20

"jeugdigheid is als een verzameld gedicht dat ongedateerd blijft" een koning keert terug uit donkere sprookjes en gelaten gezichten wie zou hem geschreven hebben verzilverd, in spinrag langs het pad van de wind ik zit tegenover hem de kachel verbrandt zijn woorden midden in het bos hij lacht zijn voeten vast in…

Vingertjes gracieuzen rond het lijfje groene zijde goudbrokaat van het porseleinen meisje dat trippelend het zicht uit gaat de waaier en het knippen van haar blikken laten briesjes na wil van zoete lippen nippen grond vergaat me waar ik sta als zij tingeltangel dansen gaat lokken ook haar mooie ogen hang ik aan een zwakke draad zij heeft…

De beknotte wilgen, zij hebben alleen de sloot , geen tint die meer verkleurd , geen kroon om mee te pronken, geen blad zal nog vallen, geen open armen om te verheffen, speling van het lot om te beseffen dat het houten hart werd weggeschonken, de vermolde geest is verscheurd, rest een treurige verveling tot aan de dood. Mistflarden…

Ik kan het nu wel zeggen zei ze zacht hoe op een dag ze boven wilde kijken maar van de kinderen mocht ze niet op de trap ‘k ben heel voorzichtig achter haar aan geklommen ze was de koningin te rijk zo blij nog even weg te kunnen dromen in haar vroegere koninkrijk maar de weg terug een uur waren we bezig toen ik bezweet bedacht wat nu…

Ontmoetingen zijn het klokkenspel regelmatig laten donderen bij de tijd blijven zonder angst tijdig zijn om bij de eerste klepelslag dekking te zoeken achter de wijzerplaat verstrikt in raderwerk van vernuft. portret gemaakt door E. van Stokkum…

Kussen in bussen zijn buskussen, kussen in de lucht airbuskussen Reizend passie blussen - passe-partout in kusbussen…

het ging niet om leven of dood de waarheid lag tussen stenen het had een lichaam dat elke dag in de spiegel stond alleen was het kaal en er kwamen bomen uit de holtes haar huid was van leer een vriend vertelde dat het door de herfst kwam raaskallen maar het was er nog we lachten op sterven na is geen andere mogelijkheid waarom bomen…

(kunstmarkt Fort Prins Frederik, Ooltgensplaat, 14 mei 2011) kunst markeerde dikke muren rond krullen licht gevonden in het aangezicht van velen, die de dag al warm bezongen sculpturen speelden met hun schaduw schilderingen kleurden vrij met het hart op blijdschaptongen sprak een oude naam de mensen aan zo is het gegaan waar…

nooit heb ik dat woord gezegd zwijgen is terecht als ik de letters in je ogen lees ga ik over de schreef trek me terug en vlucht in consternatie stilte verkilt woordloos sterft de confrontatie…

Zout en helder duizenden druppels glinsterend als diamanten lopen tergend langzaam langs mijn wangen vinden de weg over mijn kin. Met mijn tong proef ik de bittere smaak van het eindeloze stromende verdriet van verloren liefde. In de weerspiegeling van mijn tranen zie ik jouw gezicht en alles wat ik zo liefhad in jou. maar dan spatten…

Eens, op hun tocht vanuit het Oosten, kwamen de mensen bij de kust en dronken, als om zich te troosten, de ogen zich vol aan ruimte en rust. Over het golvende gewemel ontwaarden zij de einder, strak en vast onder de klare hemel als onder een metalen dak. En bij die verte, voor hun schreden onoverzienbaar uitgespreid, hervonden, ballingen…

Opruimen en zwemmen dat is alles wat er moet vandaag. Ik ga geen beroep doen op vriendschap die hoeft mij niet te zien om er te zijn. Dat ga ik vandaag geloven. Dat hoge doel kan ook wel even wachten. Hoge doelen staan bekend om hun grote geduld. Ik hoef vandaag niet op een dak te zingen, geen ongevraagde engel van de stad te zijn…

Er komt een Facebookrage aangezet ('t Is wat voor Vlaamse antiheld Lambik Die zet Sidonia snel op de kiek) Doe als een plank en toon dat op het net De stunts gaan stevig door, ze gaan ervoor Zes planken is tot dusver het record…

Weinig wijsheid houdt stand Wanneer zij gaan dwalen Warend in witte sterrenglorie Zwevend over spitse toppen Als sneeuwtoefjes dwarrelen zij neer Zwierend en welig Gaan waar zij willen Zinderend van zaligheid…

(voor Margot Fonteyn) Je lijkt wel twee meter in de lucht te springen in een topscène van Giselle de benen gracieus gestrekt de armen eveneens zoals in die Franse hofstijl je benadert de perfecte balans terwijl ik ademloos het fotobeeld inhaleer Als ballerina heb je de schoonheid aanbeden en vooral weergegeven op sublieme wijze met die…

tussen flora fauna graf en zerk is zij vrij van stoffelijkheid maar constant aan het werk…

hoog in een boomtop kwebbelt een late merel vandaag naar morgen [haiku] foto: Martien Montanus…

Het gevoel als ik in jouw ogen kijk is alsof ik in puur genot verdwijn ik voel mij dan schathemelrijk en wil voor altijd bij jou zijn Het gevoel van grenzeloos vertrouwen warmte, pure liefde en eerlijkheid alsof wij samen onze wereld bouwen vluchtend in zoveel zeeën van tijd Ik ruik in zwoele dromen jouw geur de passie dendert dwars door…

Kneus dat ik er ben dat ik me zo laat gaan Je zomaar weer opbel wat doe ik mezelf aan Loslaten is zo lastig je zit nog in mijn hart Hoe dom kan ik zijn dat ik mezelf weer tart Ik mis je geur je lichaam het gevoel van samenzijn Het geluid van je stem jou missen doet zo,n pijn Maar jouw liefde is te klein want jij bent liever vrij…

Ik zou wel eens weten willen, Wat krokodillen eigenlijk willen. Wat met zo’n grote bek, Sta je echt voor gek, Als je niet weet wat je zou willen.…

ik staar naar de letters die stemmingswisselingen beschrijven, de snelheid is een raadsel want mijn pas is louter traag verheugd euforistisch, ontdaan van alle moed de schans te hoog de hemel zwarter dan zwart soms in mij een chemiepark weliswaar zonder witte pakken maar het beeld ervan splijt mijn spiegelbeeld in twee, hoe verder draagt…

verstild verkild spiegelbeeld als ik mij in jou zie waarom verspeel ik de tijd onbevrijd onvermogend gevoel verloochend bezit verwaarloosd hoe lang vertel me is de nacht nog? tot ik ontwaak en zacht roep voordat zij blond met rode wangen wakker wordt gaan we er uit?…

[Haiku] een golf glijdt langszij even schommelt de kano op rimpelend licht…

Radeloos knielt de Zaligmaker neer onder olijfbomen in de voorjaarsnacht. Scherpe bloesemgeur zweeft rond, prikkelt zacht de droeve man, poogt hem te sterken, gaat weer. Omringd door zegevierende bloeikracht voelt de Heiland met mateloze hartzeer hoe Satan loert, maar stelt zich niet te weer, wacht lijdzaam op de wraak der boze macht. Soms…

Ik heb lang naar je gekeken, En ik heb veel aan je gedacht. Ik ken je stem en je beweging, Ik weet precies hoe je vaak lacht. Je ogen als een ster die straalt, In een zwart geworden nacht. Je tanden wit en vrolijk, En je stem zuiver en zacht. Je haar danst in de wind, Je benen tonen trots en kracht. Je bent de puurheid der perfectie,…

’t Geluid van de wind door bomen vol met blad De warmte van de zon die neerkomt op het pad De rust en de stilte doorbroken door gefluit Een ontbijtje verrukkelijk met aardbei en beschuit Vanuit m’n eigen tuin zie ik het van dichtbij De zomer is in aantocht, een heerlijk jaargetij…

I…

net echt lijk je te slapen, je ogen vredig dicht net echt lijk je te slapen, je huid glinsterend in het licht net echt lijk je te lachen, je lippen paarsig blauw net echt lijk je te lachen, je huid grauw van de kou ik hou van je, ik hou van je ik kan het nog duizend maal zeggen wat zou ik graag hebben dat je me vastpakt en zegt…

Zij eten het vuur dat ontvlamt uit de oogopslag van de morgenstond en weten van geen ophouden Als de vrouwen in het veld de zaden schalks uit hun schoot werpen ontspruiten nieuwe liefdes Luierend in de bomen zweren de mannen een te dure eed alsof zij bereid zijn om voor het geringste te sterven In hun naïviteit drinken zij de dag vaarwel…

Ik heb vandaag de krant weer doorgenomen zoals elke ochtend altijd blad voor blad, er is weer heel wat bij me binnengekomen ik heb vandaag mijn lading wel weer gehad. Moord, verkrachting en veel discriminatie vele doden en gewonden door het verkeer, bedenk, ons land wat is dat voor 'n natie is er dan werkelijk nergens meer verweer? Waar…