Alle inzendingen, jaar 2011, week 24

Jij hebt de sculptuur de lopende man, Van Rodin, die hem zonder hoofd en Armen maakte, hij gaf hem een hart en Ziel, want zijn taak is lopen van de lopende man Het lopen is ook een soort verdoving volgens Rilke, een goede verdoving.…

slot Ze bleven nog even zitten in de schaduw van de boom -Ik heb thuis nog een ritueel flesje wijn van een bijzonder goed jaar staan -Klinkt goed, heb je ook nog van die verrukkelijke chocola? -Ja, meer dan 90% magie -Kom op, we gaan onze geslaagde opdracht vieren -Je weet niet bij welke volgende maan we elkaar weer zullen treffen -Of…

Zomaar een glimlach naar het oude vrouwtje op de straat dat moeizaam loopt, naar de zware roker die het niet kan laten, naar het kind dat verwonderd is om de regen, naar de bloemen die dankbaar zijn om eindelijk wat water, naar de lindebomen die weldra weer hun geur verspreiden en me doen terugdenken aan mijn kinderjaren, naar de zon die…

toen de wereld haar verlaten had vergat ze dat ze mooi was, ze vergat de kleine schelp vol troost die toch de zachtste glans kon hebben dat witte bloemen langs de weg zich terugtrokken gaf de dood een kleine kans om extra zwaar te zijn maar tussen pijn en levend lijden schikt nog een moment voor zon strijden geeft de kracht het hart…

Koren spiegelt zich brandend in de junizon zaad knettert metaalachtig tegen omgewoelde grond grijsblauw zwelt de rivier zou dit alles zomer zijn klepperend geluid van kinderen aan gindse straat of zou het ophouden voorbij glijden langs de vroege ochtend zou dit alles zomer zijn of is het de nasmaak van troebele zaken diepe droom…

Toen de non na gebeden en preken zich koesterde onder de deken, dacht ze: 'Wat een geluk, dat ik onder zo 'n stuk voor het aardse genot ben bezweken.'…

je draalt in verhalen maar voorbij de dam stromen je woorden tot een snelle vloed die meandert in onbekend gebied schuurt de maagdelijke walkant tot verval waar pril naar opgeschoten groeit eroderen jouw gevoelens de bestaande vaste grond nog steel je tijd om op een bruggenhoofd te overleven maar ook dat is ondermijnd…

Als beroemde eend naast Donald Duck sprak hij de legendarische, poëtische zin 'Ik ben klein en zij zijn groot en dat is niet eerlijk!'. Ik keek als kind vol genoegen naar zijn avonturen en ik weet dat Alfred Jodokus Kwak een grote opvolger van hem is, maar desondanks blijft Calimero mijn grootste held. Ik heb de meest moeizame literatuur…

De onderste tree van de trap een spatiebalk, spring erop en de hall verzuimt zichzelf tot open vlak, dimensieloos wordt glimlach spiertrekking van leegte. Leemans-Kuypers stemmen dwarrelend op de visgraat van gelijk vloers zwart/wit/zwart nadert dag met regelmaat van rood/wit/rood radijzen duizend in een bad en aan het oppervlak onvindbaar…

Als een koperdief een koper zoeken wil Dan doet hij dat het liefst bij weinig licht Een kikker smelt z’n fontanel gauw dicht En wordt volwassen zó vanuit de dril Zo doet elk diertje dus z’n eigen ding Op een droge nacht bij maansverduistering…

(Dansen in Bohemen) Grenzend aan een Wolk van Weelde Draaiend om contouren van een strak gewelf Slepend de ronding van quick-quick-slow Genietend van mooi Praag haar kunst en cultuur (Dansende huis) Vlot dansend in Mooi Bohemen Swarovski-kristallen Zij-aan-zij met strass Versplinterd' vormen Picasso. Braque Praags' Zwarte…

Ik zat waar zon op 't warme water scheen En gele bloemen bloeiden aan de kant; Het grazend vee ging door de weiden heen, De zomerlucht hing walmend over 't land. De wilgen waren zilverbleek en stil Voor 't stralend blauw, van wolk en nevel vrij; Een glazenmaker vloog, met lichtgetril Op 't parelmoerig vleugelgaas, voorbij. De schuwe vissen…

de Demmink Doofpot - justitiële grabbelton - ? geknevelde pers…

Jeronimo van Elk is thuis en praat maar door over zijn verloren knie, over zijn prothese en vooral over die donkere nacht. Trein na trein kwam voorbij en tussentijds ging de zaaldeur dicht en open. Hij ontdekte: verwarmingsbuizen suizen maar kunnen ook fluisteren en mompelen en hun berichten registreerde hij. Schimmen kwamen dansend voorbij…

waar mijn hand de lijnen trok schetste het verleden houtskool strepen op het uitgeleefde linnen, vlinders vluchtten te snel uit hun cocon en stierven in het merelzoete maanlicht de nacht was niet meer dan een bezem waarvan de steel onzichtbaar de ouderdom flankeerde met een duisternis waarin de kurkresten bleven hangen aan de rand van het…

Ik heb van je gehouden, een tijd van blind geluk. En het is niet zo zeer jouw liefde voor mij als wel mijn liefde voor jou die ik mis Want jouw liefde bestond niet. Maar je vulde mijn denken, je vulde m'n uren. Ik kon zelfs een papier alleen met jouw naam vullen Nu ben je enkel nog gedachten waarmee ik mijn nachten vul.…

Ik schrijf je dit laatste briefje, schat daar ik je hierna graag wil vergeten Je ziet wellicht dat ’t verdriet bevat met tussen de regels vele pijnkreten Je hebt mij het hart gebroken, schat toen die ander in jouw leven kwam Vergeten was jij dat ik je nodig had jij doofde eenvoudigweg onze vlam Ik heb jou zo in mijn hart gedragen dat geen…

Jij bent de rivier waar ik in zwem samen stromen we in een niemandsland zien elkaar en het wisselend landschap niets verspert ons de weg, vrije loop vissen schitteren in het zonnelicht mugjes dansen boven het koele water vogels zijn bezig met hun dans de blauwe lucht volmaakt in harmonie onze ogen verlangen naar vergezichten blikverruimend…

Ik zie hem gaan vanuit mijn raam in een flits een veteraan wil nergens voor wijken zijn max.. is te bereiken geen jonge god maar veteraan. Zie, komt nog z'n groepje aan op weg naar hun wielerbaan allemaal een veteraan echt een vrolijk,kleurrijk stel en sluiks nog in duel nog goed die veteraan ja, bloed, zweet en tranen toch mooi…

Je hoeft mensen niet te kwetsen, je hoeft mensen niet op de ziel te trappen, maar je hoeft mensen ook niet over je te laten lopen, echter: wanneer je zegt, dat iets je raakt, wanneer je oppert, ik wil dit niet, kijk dan uit wanneer je dat doet, want voor je ’t weet, wordt je gedelete!…

Wanneer je op de zesde zit En je kijkt daar uit het raam Zullen zwaluwen verdwijnen Zwakbegaafden door radio's schallen De lust om te leven verdwijnt zoals de zwaluwen Het is vier uur op de zesde We zitten dicht bij donderdag Dicht bij de hemel waar de zwaluwen verdwijnen De zesde is sinds de lagere school Het hoogst haalbare Niet voor de…

De dag blaast zijn laatste adem uit De nacht ontwaakt Minzaam streelt het maanlicht de silhouetten van het rustende naakt Maagdelijk witte lakens vleien geplooid langs de rondingen van jouw lichaam. Van verlangen bevangen branden mijn lippen, vervloeien dromen en werkelijkheid tijdloos Benevelt de smaak van zoete wijn de lucht, geruisloos…

O -vervolg- O De nooduitgang leidt naar een rustig plein waar het bonte gezelschap zich verzamelt Zij haalt haar bezem tevoorschijn -Volg ons maar naar de anderen Een vreemdsoortige sliert stijgt op, snel verdwijnend -Hoogste tijd voor nog een feestje -Ja en morgen de finishing touch Ze kijken naar de snel naderende maan waarvandaan de…

Je zit in de bak afwachtend op proces haalt steeds het nieuws Je vreet voor de zoveelste keer iets uit en haalt weer de krant. Je bent een kind, wat niemand als kind wil hebben en men praat over je zit in de bak en bezorgd een nieuw leven een onzeker toekomst. Men heeft het nog steeds over je. Je zit in de bak, naar ik hoop voor lang…

Chopin raakt altijd mijn hart als ik hem hoor, Lankmoedig als hij was prachtig zijn werk, Ootmoedig en nederig bij als zijn werk, Vooral zijn nocturnes zijn waard om gehoor Te geven, hij neemt je mee naar zijn wereld, Vol fantasieën en naar zijn sentimentele wereld.…

een goede relatie is als een tatoeage eenmaal in het bezit ervan raak je het nooit meer kwijt…

Wanneer ik wil gaan slapen zingt er iets in mijn hoofd ik denk aan de dingen die God ons heeft beloofd hoe Hij ons komt halen, Zijn geliefde volk, wij Hem tegemoet gaan op een hemelse wolk ik voel me zo rustig, als Hij dit voor ons wil dan word ik als het zover is vanzelf wel opgetild zo ga ik heerlijk slapen, totdat Hij mij weer wekt…

Schrikje. Lachje. Ging net goed. Blik. Ik zag je. Net een groet. Koffiekop net rechtop. En het blad net niet nat.…

( voor mijn vader ) Breekbaar als glas plooit zijn glimlach zich naar de stille uren van de dag In het natte gras dansen verlegen voetjes over wat haar verdroten vader zag Als een waas wikkelen zijn ogen zich om de tranen die hij liet stromen over zijn geboortegrond Er is geen weg terug als de oorlog voorgoed zijn gehavende ziel…

Zonnig uit hun schulp gekropen zijn zij de waterkant opgelopen gezamenlijk tooien met vier op 'n rij als pa dan snatert kijken ze allemaal naar mij er dreigt gevaar van mens of dier niet van mij ik vertrek geen spier begeleidt hij ze vroeg of later in allerijl weer naar het water…