Alle inzendingen, jaar 2011, week 4

In de nacht woont stilte samen met sterren en maan. Op het ritme van slaap, met jouw armen om mij heen komen er dromen en zijn wij samen tot de nieuwe morgen.…

Een gele maan kijkt me aan tussendoor de kale takken van de winterbomen in dit naakte bos de koele waarheid vinden lijkt makkelijker in de volle zon maar eigenlijk wil ik niet zoeken niets vinden wat ik niet al wist opgesloten in een momentopname kom ik niet verder in het denken over oorzaak en gevolg laat staan dat een oplossing ruimte…

TOELICHTING Toelichting: mijn Rotterdam zal de stuwende kracht blijven, ook in deze krediet crisis. De 2e Maasvlakte is daar het bewijs van. Bij het opstaan in mijn aan de rivier gelegen appartement vermengt de dichter in mij zich ook met de pragmatische plicht te blijven bijdragen aan mijn stad Rotterdam, wat het volgende gedicht oplevert: ROTTERDAM…

reuze wachter in de nacht die de strijd heeft volbracht als wereldwonder ontsproot de havenpoort als moederschoot toevluchtsoord in woeste baren ontvlucht van duivelse zeegevaren de reus is nu verdwenen vervallen tot een hoop stenen de materie werd langzaam ververst in een andere gedaante geperst nu is de toeristen schare met…

Tranen vol verdriet kijken mij aan, Ik zie je daar zo tastbaar staan. Ik voel je angst, je zorgen, je pijn, Ik besef ook jij had ’t kunnen zijn. Je deed wat je kon, hebt zoveel mogelijk gedaan, Gelukkig was het niet jouw tijd heen te gaan. Je hebt gevochten, deed je plicht, Je bent boven jezelf uitgestegen in elk opzicht. Je bent zo sterk…

Groen Links gaat onverwacht dus toch akkoord In Kunduz te gaan vech..eh sorry trainen De leden zitten met gekromde tenen Maar Rutte geeft garanties, érewoord Hier eindigt haar ontluikend leiderschap Zoals ooit Pipo zei: Sápperdeflap!…

ach meisje van de foto, lachend voor de lens, ooit gedacht eens niet te lachen want zelfs in pijn verzonken, strijk je teder, je hartenzeer van je af spreek je zoete woorden, tot het avondduister, of prille bundels van de dag vaag je weg, met één veeg, je ranke handen, boze gedachten in de lucht en zal je eens in lompen gestoken…

Vandaag wil ik mijn woorden luchtig laten dansen van plezier als ik tijdens mijn werk op de golven van de zee met iedereen praat. Ja, nu wil ik elke cel in mij laten mee vieren op het ritme van de gesprekken zodat elke twijfel verdwijnt in een oceaan van zelfvertrouwen.…

de zon schijnt vandaag volop ik zeg het telkens hardop maar van binnen is de zon nog niet aanwezig ik ben er te veel mee bezig mijn positiviteit kent zijn grenzen want ik heb zo mijn eigen wensen loslaten moet ik leren moeilijk om mijn gevoelens te beheren…

moet ik blijven wachten op jouw? je liet je gevoelens blijken, ik voelde me weer vrouw je durft geen stap te maken on van ons leven een feestje te maken je bent niet gelukkig en vrolijk waarom maak je dan alles zo moeilijk…

nacht in werkelijkheid van verlangen zichtbaar in gebaren binnen haar tijd raadselachtig in nonchalance in het metrum van donker waar wolken haar oude gebeden dragen in vertrouwde tekens waarin de nieuwe dag op muziek wordt gezet naar aanleiding van gedichtendag…

27-01-2011 Kerkhof, Ik loop hierlangs de graven, Het is hier heerlijk stil, Hier stelt niemand moeilijke vragen. Hier kan ik dromen van wat ik wil. Op deze plek ben ik alleen, Denk wat wil ik met mijn leven, Waar gaat het leven met mij heen. Waar moet ik weer naar streven. Het is allemaal weg wat ik had, Ik moet op nieuw beginnen…

daar dwaal ik nog, langs randen van verdriet de wereld draait toch lijkt het enkel -slechts verkeerd geen rozen aan mijn poort platgetreden onschuld woekert tussen vorst en adem open thans mijn brief lees de kanttekening vol pijn mijn hart zweeft waar het lichter is…

Driften onbewust en fataal Sluimeren in de nacht In het donker blijvend Ongezien Maar zeker aanwezig Dierlijk zijn de verlangens Ongewild en afgestraft Onnodig maar zo sterk Het wilde water Gaat waar het kan Niet te temmen Onbesuisd Zonder ieder woord Ingehouden woestenijen Duistere kant Hoe ontmoet ik jou Mijn duistere kant…

[Haiku] schaduwen rusten op een bankje in het park naast zonnebloemen…

Krakend ben ik gevallen, te vroeg, mijn stammen in de lente, een droom droeg mij weg op vlotten, op een bed van kale takken, waarop ik het avonduur op schreef langs steile oevers waarlangs ik dreef langs wolkenloze nachten, langs de schroom van liefde naar de droogten van de zomer. Zal ik mijn hout met mededogen, tot vuurvonken hakken,…

Juist in de nacht weerkaatst Uw Licht zo helder wanneer het stil is om me heen dan ben ik met Uw Hemellichaam één, klinkt Uw “Ik ben” het meest welluidend. Samen met U bekijk ik dan mijn leven waar bloeide U het meest in mij, bij elke vreugde knipoogde U even, in groot verdriet voel ik U heel dichtbij. U wiegt mij als ik niet…

alleen in bed dagenlang angstig wachtend op bloedresultaat. *********** té moeilijk meetbaar hartslag van mijn groot geheim voor hem die mij stuwt.…

nu nachten korten de dagen langer duren beleef ik meer tijd ****** omringd door stilte hameren gedachten luid in mijn hersenpan…

Haagsch gevoel Haagsch gevoel weet u wat ik hiermee bedoel? Hoe in de Houtrust Massada de boxen deed schallen wonen in het Geuzenkwartier nog altijd veel ballen Dansend in de Ballentent door naar Aozora voor New Wave muziek tafelvoetballen in 'Up to You' deze tijd was echt uniek Haagsch gevoel Haagsch gevoel weet u wat ik hiermee…

De drinkebroeder keek ravijndiep in het glaasje, waarna de man bezweek. Hij was ineens het haasje. Heel ongelukkig viel hij 's ochtends om drie uur in Zoelen (vlak bij Tiel) in slaap. 't Was achter 't stuur. De doorgezakte stakker reed in z'n slaap door rood en werd bij God weer wakker. Het was een mooie dood. 'Wees welkom,' zei de…

zij marcheerden met vliegende vaandels en stampende tred woorden en zinnen formaties van strofen in het oudgediendensonnet wat pelotons losse rijm verstrooiden vertier en warmte op het winterse plein het defilé werd besloten met vuurwerk van dichters zelfs losse flodders hebben hun knal genoten…

Het verdriet van de verbeelding is zo groot als een aangemoedigd langzaam lopen aan een ketting vastgeketend, verplicht emotieloos wandelen, niets achter te laten in de natuur de eeuwige natuur van wantrouwende blikken verloren gaande in misprijzen, om in herhaling dromerigheid te ontwapenen, onschadelijk te maken, met nieuwe machteloosheid…

aan het eind van de dag weet ik dat ik eindelijk mag het juk van de arbeid ik mag het kwijt niet meer het werk op de korrel maar de bevrijdende borrel…

rozenfeeën blazen zacht vergeten dromen in haar nacht vaag verlangen heldere beelden dragen het morgenlicht zingen jouw lied jouw gezicht ver, verder weg van haar tot ze alleen nog kan dromen van feeën in een nacht vol blaadjes van zingende rozen…

Nu alles faalt, heeft dit alleen nog waarde Voor mij, die nooit één waarheid heb ondekt, Ik zal van U niet scheiden als deze aarde Mijn pover lichaam dekt. Ik heb maar één geloof: nooit gaat verloren Wat eens de liefde zalig heeft bevrucht, En waar er twee elkander toebehoren Is zelfs de dood geen vlucht.…

De eerste otter in het Groene Hart Is gisteren meteen weer doodgereden Bij Nieuwkoop al een bochtje afgesneden Toen dwars door Hazerswoude, héél apart Het is de laatste keer dat ik het zeg; Geen otters op de provinciale weg! ---- ..Het goede nieuws was dat de otter voor het eerst sinds 30 jaar terug is in het…

Je eerste leesboekje van de stoffige zolder halen gretig op zoek naar primaire klanken wat....leest dat moeilijk.…

Leg neer (voor Mubarak) Leg neer je hoge functie en geef de Egyptenaren waar ze recht op hebben, een democratie zonder jouw tirannieke sluwheid, zonder de onderdrukking van slechte politiemensen in dienst van de duivel. Zie hoe het merendeel van jouw volk snakt naar de ware vrijheid en sociale gelijkheid niet dit gemene, fysieke verdringingsgeweld…

Haar lief, Was erg expansief. Toen hij zijn hart ging volgen, Had dat grote gevolgen, En de situatie werd explosief. Zoek een liefde die je past, Want, hou anders je hart maar vast.…