Alle inzendingen, jaar 2012, week 25

zacht preludeerden violen bouwde slagwerk het ritme op verkenden trompetten hogere sferen jij gaf de opmaat aan het orkest om met hart en ziel te spelen zij hebben hun bloempjes buiten gezet wij hoorden ze groeien zagen hun knoppen zich richten naar jou voelden de spanning tot bloeien alle secties verzamelden kracht tot na de donkerste…

Twitter is uit de lucht..het is een ramp Hoe kan ik nu nog even wereldwijd Mijn laatste zeer boeiende boodschap kwijt Ik ben onthand en schiet haast in een kramp Het licht maar uit en dan heel snel naar bed Gelukkig had ik nog dit snelsonnet…

Ik loop langs hei - die ligt in diep azuur Van zomerhemel rondom neergespreid - Kleurwarme hei: een brokje oneindigheid Van kruid en bloem, zover ik mijmrend tuur. Wereld en mensen weg... Alleen natuur Zo pas gegleên uit rijk van rustigheid Met glimlach ongerept: stille innigheid Van nijver leven in het morgenuur. Ik schroom te treden op…

Stilte trok een lichte schil, lijn van grafiet waarbinnen - je voeten behoedzame dieren, een trilling van lucht was je vinger. Het oog werd opgetild, in een gondel gelegd, de pupil vloeide samen met de kleur die nog onbegonnen was van kleur, vorm die, ongeplooid, nog nauwelijks richting bekende. Als het luchtdunste hemd was je adem, je huid…

Geïntrigeerd Is heus niet zo verkeerd. Wat je dan ziet, Je gelooft je ogen niet, Je bent gefascineerd. Enkel er voor waken Je niet gek te laten maken.…

Het mag natuurlijk niet gebeuren dat door zo'n grote vliegmachien al is de kans daarop miniem een slachtoffer valt te betreuren. Laat de destructielijn dus werken, pak het probleem maar bij de kop maak er gehakt van, dat lucht op, geen reden om ons te beperken. Daarna laat ik mij blij verrassen door dit bericht van goede hoop: "Te koop…

Thuiskomen, voor mij, bij jou was het meest, alsof het altijd een feest was geweest; Thuiskomen, bij jou, door jou, was meer dan ik ooit had durven dromen.…

Hoe vaak in zwart doorwaakte nachten de dood ook kalm zijn troost aanprees, steeds overwon (uit hoop of vrees?) het ongewetene dat wachtte. Wat alles nog voor mij beschoren zo in de schoot der goden lag, ik strekte naar de nieuwe dag opdat het mij zou toebehoren. En wat mij wacht aan gene zijde van dit bestaan aan zacht soelaas: als ik…

Eenzaamheid is als een vrucht, Jehovah God waakt erover dat die niet aan een tak groeit die te zwak is…

Vraag mij af waarheen mijn wegen leiden in een wereld door woorden gebouwd in luchtledig gehoor van universum zijn het stenen of meteorieten die woorden verstommen tot klankloze echo’s als waardeloze golven de kosmos vullen zijn het misschien gevoelens die vasthoudend in waarde van liefde de dampkring ver overschrijden.…

Het wetsvoorstel om ritueel slachten te verbieden is niet aangenomen. Wel moet het dier binnen 40 seconden het bewustzijn hebben verloren. Helaas, het wetsvoorstel is afgekeurd, De rituele slacht wordt niet verboden, We blijven onverdoofd de dieren doden, Het moet in veertig tellen zijn gebeurd. Dus wee het beest, dat daarna nog crepeert:…

ik ken de wind zijn allerdiepst verlangen de storm van binnenuit zijn volle bolle wangen ik heb zijn kracht ervaren bij reizen overzee maar ook de bries vernomen van zachtjes doch gedwee…

Lees de woorden in mijn ogen als ik sterf van onvermogen mij in zinnen uit te drukken geef dan zin aan mijn gestamel geef dan zin aan mijn bestaan alsjeblief hou mij dan vast en blijf woordeloos verstaan: "ik heb je lief"…

(Zitje met zeezicht) 't Gewelf groeit mooie kleuren Golven rollen onafgebroken Langzaam maar zeker Dooft de haard Een groot bad, gevuld met zilt Overgeheveld en gereinigd van Oceaan naar Vaste grond d' Immense rots breekt en scheidt Vanaf 't plateau in heus één adem Spetters op de lens Hemels' dauw Schuim grenst de zee van het land…

God die ons Het Licht in de ogen Gunt Die ons luchten Kunt en zien Wilt U waar Liefde woont Voor altijd Uw zegen gebién Ter gelegenheid van de geboorte van Matthijs Bralts, en In memoriam Thomas Bralts…

djunnn, djunnnnn, djuuunnnn, djunnnnn, juuuuunnnnn, djuunnnnnn .... juunnnn, djuuuunnnn, ringring, djuuuuunnnnnn .... dan knerpt onder mij het fietspad de Lindt djinnnnn, jinnn .... ...... .......... vogelkoren in ruisende bomen wiegen op frisse tegenwind klaprozen kleuren het groen achter water leliën drijven uitbundig in bloei…

Blanco is blanc is blanco. Wit is wet bij aquarel, een spel van wit; alles is gemaakt uit fijne snit. Er is aan licht geen manco. De ziel van het aquarelleren is doorzichtig, waterig en flinterdun. Fijne streepjes met effect, dat is pas fun! Nettie houdt ervan de verf te minimaliseren. Haar schilderijen wenkten in de Wijer bij de gracht.…

Een dood punt in mijn leven. De kanker diep in mij ondergraaft wilskracht, weet niet meer welke weg in of over te slaan. De tijd tikt harteloos door. Onbestemd kijk ik uit het raam, het Alhambra op mijn schutting trekt mij in een wormgat, heilzaam Andalusië tastbaar nabij. In mijn geest hoor ik een fontein. Het Generalife fluistert mij…

speels klinkt wat sfeermuziek in het azuurblauw van de lucht vleugels vegen wolken naamloos glijdt geluk voorbij in zachte zuchten wind idyllisch is ontmoeten in het openbaren van de geest intiemer is het nooit geweest het serene samenvloeien tot geheel genereert begrijpen van gods taal bestaan en eindigheid zijn aardse termen…

neem me mee op wegen langs weilanden en sloten onder luchten grijs, wit, blauw, 't is me om het even daar ervaar ik geluk en mag het gras groener dan mijn ogen zijn…

Waar winter schaduw aanblaast op het lijf verstijft de ademtocht tot kleine rook, van wellust geel, de appels van het oog, na-oogst van brakke hoop, beslaan met rijp. O minnaars, door dit najaar ondermijnd zijn wel geschraagd door zwart, waarachtig hout maar staan als stammen, van hun kroon ontzet met smalle handjes, spin- en bladernaakt…

Van een kermiszaak bedoeld om te verdwalen Ontbreekt de laatste dagen ieder spoor Een kermisexploitant zonder decor Geen in, geen uit, geen kassa voor betalen Naar je ruiten fluiten, zielig en berooid Zijn eigen glazen doolhof ingegooid…

Nu komt ze van de bron En gaat ze door de zon, Licht, tip-top, roze en ros, Haar gloênde harendos. En waar de boomstam staat, Gegroefd als'n oud gelaat, Spitst ze haar kin naar boven, Waar al de lovers stoven. 'k Wou het liep al zo naakt Wat recht is, welgemaakt, En wandelde in de zonne... En de rest in capuchonnen.…

Het onbereikbare Zo frustrerend, zo onbereikbaar Waarom is het onbereikbare onbereikbaar? Onbereikbare, reik naar mij Ervaar het bereikbare Met mij..…

Mijn ziel, wat trek je aan mijn wezen. Wat is het dat mankeert? Je hebt toch niets te vrezen zolang mijn zijn floreert? Ik heb je ooit in trots aanbeden als sieraad van mijn geest. Om jou heb ik geleden, ben ik je trouw geweest. Mijn ziel, waarom toch zo benepen? Ben je niet goed gevoed? Ons ego scheurt aan repen als jij zo lullig…

Het voornemen elke dag een gedicht te maken verdwijnt niet in een nevel van illegale sigarettenrook ja,ja,elke dag Aalsgolvers zijn zwarte regels in een blauwe lucht elke dag waarschijnlijk aalsgolverzinnen echter zitten beklemd tussen boodschappen doen belastingaangifte en vermoeide ogen van al het kijken en zien, noem het…

Zij lijkt uit steen gehouwen trotseert de winterkou nu macht der overwinning meer tegenstand ontvouwt Vraag haar niet naar ’t verleden of waar de zondvloed ruist haar oorschelp is een wereld waarin men degens kruist Zij veegt met gouden vleugel de tekens van de wand en rijdt met strakke teugel door onherbergzaam land Zij weet zich…

Ik schrijf je een email eigenlijk weer één te veel ik heb bij je aangebeld ik had het je bijna weer verteld je kwam niet aan de deur de rozen verschoten van kleur vandaar deze mail ik weet het het is treurig één te veel.…

ik droom de paardenbloemen tot zon draai blad per blad naar het licht een beetje schuin in de wind het is geen dag van steen vandaag, niets lijkt vreemd of in zichzelf al hoor ik het raadsel van de stilte en de speelbal waardoor ik Van Gogh ben in het diepst van mijn gedachten…

Hij wilde gaan hij wilde niet komen hij wilde niet bestaan hij wilde niet belonen hij de vrucht van haar schoot hij het resultaat hun zijn Hij wilde niet hij kwam niet hij werd 'keizerlijk' gehaald hij werd ontredderd onthaald hij had het leven gelaten hij had geen leven meer Dood ontmoet zelfs niet gestart leven wrange werkelijkheid…