Alle inzendingen, jaar 2012, week 28

Ruzie slingert ons in het oog van de orkaan. Stilte na de storm.…

Uit een soort hang naar degelijke, tijdloze spullen waggelde ik vaak door de nauwe straatjes in de antiekzaken vol schreeuwende oudheden en ik kocht het nodige op. Ik kon eindeloos wegdromen bij sierlijke kastjes, bestofte schilderijen en zilveren sieraden, afgekloofde poppen van porcelein, koperen trechters, Franse pendules, kerkkandelaars…

’t Is zeer gewenst bij horeca-despoten Een weerjournaal dat niets dan goeds bericht De zorgen van de middenstand verlicht En meldt waar je door zon wordt overgoten Want de on line-burger laat zich enkel zien Na de toestemming van Pelleboer en Pien…

Vaak klinkt het nogal vaag, De gewetensvraag. Het is geen vraag over weten of niet weten, Maar over het weten van het geweten, Een morele oordeelsvraag. Maar een dergelijke vraag, Voelt niet in het geweten, maar in de maag.…

mijn lieve schat wat hou ik van jou ooit dacht ik van hoe gaat dat nou houden van een tweede kind mijn leven was als een wervelwind alles ging zo snel ontmoeten.. trouwen.. ik kreeg een tweede kind kind en daar was jij wat was ik blij mijn engeltje ging er door mij heen toen ik jou zag alles was dan ook goed vanaf die dag.…

Wazige mist; daarachter gloeien vensters vierkant avondrood. 's Nachts onweert het hard: verborgen spinnenwebben blinken druipend op. Tussen boomwortels ligt een nestkastje als huis van pissebedden. Al denkend snuiven bij een blauwe druiventros: je hoofd geurt vol wijn! Het raam beeft en dreunt: telkens weer knalt de hemel, blinken…

Beide handen gaan langzaam naar het opgestoken haar verdrietige blikken proberen het venster te ontwijken wanneer een spiegel een glimlach om de vele herinneringen laat zien speelt een gele roos aan een struik met de eerste druppels ochtenddauw haar handen gevouwen bidt zij in stilte om niet meer vergeten kijkt zuchtend naar het album…

waar is het lied was het gestorven voor het werd geschreven muren hebben oren kennen het verdriet rond schaduwramen roepen om de zon het vergulde licht als verwantschap de klemmende deur wacht gelaten op een openheid een rookwolk krult gaat langzaam op zwervend door de tijd * Vrij bij het gedicht: “Het nooit gezongen lied…

in de eeuwigheid geplaatst is de dood van een dichter de echo die op zijn woorden aast * een hart geraakt wel zoveel lichter immers bij leven taal verbouwen aan een zware plicht getrouwe met lippen zo fraai in poëzie gestemd en gehuld in een bul als levend beeld * zo iemand zal blijvend worden gedeeld…

als ik dood ben zal ik de regen missen maar nu even niet…

Heerlijk toch Jongmens Als je Hooghartig - Sorry? Assertief bedoel Je zeker? Een ouder Iemand Tegemoet kan treden Die net als jij Zich inzet Voor de Kwetsbaren In de samenleving - Voor zover die Nog bestaat.…

Hoe wonderbaarlijk rozen om ter roodst het licht verschalken willen je moet ze door het venster in een kille zomer rillen zien…

Helaes Pindakaas Ik ween om kansen, in de knop gebroken en voor het eindsignaal, in bloei vergaan. Ik ween om doelpunten, die niet ontloken en portugees, dat men niet kon verstaan. Gij kwaamt, en `k wist-gij kunt het niet bereiken, ik had het al gezien, gij komt in`t nauw en roerloos zit ik de tv te kijken, tussen oranjebier en ook het rood…

Paniek heerst aan het hete Spaanse strand We willen graag de zee in met z'n allen Maar die zit tjokvol enge parelkwallen Daar rijd je dan dat end voor naar zo'n land Nóg triester is wat ik hier in de krant zie; Die foto's van Ruud Gullit op vakantie.…

je prachtig grijs in vele tinten zo onopvallend maar zo mooi je zwerft de hele wereld rond zo grenzeloos in vrolijkheid verstrooid je neemt wat brood van mijn terrasje je van geen kwaad bewust vrij van elk dilemma want je doet het voor de kost lief klein wezentje wat ben je mooi jou grijsheid is een trotse sluier diep vanbinnen ongekooid…

Hou van me! Ik bevind mij dagelijks in een stroom, ikzelf gecreeerd. Verstoten te zijn door de hand die mij opvoedde. Tevoren wetende niet aanvaard te zullen worden door het heden van mijn bestaan. Afgescheurd door het verleden, niet begrepen door het heden. Dat is mijn levenswandel Doch gelukkig zijnde met de persoon waar ik voor…

Voor jou, steek ik altijd een kaarsje aan en ik bid dan intens met hart, geest en ziel voor jouw goede gezondheid en een menswaardig bestaan dat jouw wensen en dromen aan het einde van het leven zouden samenkomen tot het moment dat de laatste levensadem viel en je je via een vertrouwde weg naar het vredige rustpunt zal begeven.…

Al die gekte om ons heen, familiebesognes, al dat gestolde verdriet, spanningen en stress, rijken rijker, armen armer, nieuwsberichten over verhoging AOW-leeftijd, terwijl gewone arbeiders al blij mogen zijn als ze nog werken op hun vierenvijftigste, kabinetsleden die executies in Indonesië onder hun verantwoording doodzwijgen, Jan Kezen…

Zomer in Holland Nu het weer lekker zomer is, zie ik mijn buurvrouw zitten, daar achter op haar klein balkon, in`t zonnetje te pitten. Ze is van top tot teen gehuld, in zwarte draperieen, en is een heuse moslima, met twee verborgen knieen. Vroeger,was dat heel anders, toen gaf ze zich nog bloot, maar dat is nu veranderd, want Allah is…

Zich dienend Opgesteld Naar zijn Naaste In alles Hem en haar Lief gehad Die thuisloos Is of Zelfs zonder dak Aandacht Voor de zwakke Om te laten zien Dat 't ook anders kon En dan toch Alsnog Wegens te lang parkeren Genadeloos De bon Spilsluizen, Groningen, dinsdag 10 juli…

de spotvogel had achter de kat aan gezeten de hele zomer lang vol spot vol spot vol spot pesterig en hanig; de kat kroop op veranda’s onder schommelstoelen zwaaistaartend en zei iets woedends tegen de spotvogel dat ik niet begreep gisteren kwam de kat kalmpjes het garagepad oplopen met de spotvogel levend in zijn bek, vleugels waaierend…

De avondzon verjaagd al het licht even voordat de schemer op staat een gratis schouwspel in het zicht er is geen kleur die mij niet ontgaat de hemel staat als het ware in brand door al die fel gekleurde tinten mijn auto zet ik even aan de kant om dit wonder te laten bezinken gehoon en verwensing is mijn deel terwijl een auto langs mij schiet…

Zilveren tranen rapen geboren woorden verbreken gedachten achter beslagen raam daar tekent hij haar lichaam in verbolgen lijnen geurend naar lavendel in late zomerzon nimmer de zijne beminde zij en werd zij bemind maar nimmer was zij de zijne hij verjaagt een eenzame vlinder…

uit het vlakke land naar de eerste heuvels in een mistige verte later bergen met de hardheid van het dagelijks bestaan ben het pad gegaan van duizend voeten in het zoeken naar een waan heb mezelf zien veranderen van luisteren naar fluisteren tot de waterval van woorden kwam onstuitbaar stroomt de schat die ik mijn leven lang…

je waant je veilig in eigen huis je waant je thuis lichaam, tempel, heilig ondanks je gebeden wordt er gesneden en staat geloof voor lul…

moe ben je aan vakantie toe toe ga nou maar maar vergeet mij niet niet dan door een groter verdriet verdriet kun je moeilijk peilen pijlen zijn het in je hart dat bloedt bloed kruipt waar het niet kan zeggen ze ze zeggen zoveel zoveel meer wordt nog verzwegen verzwegen herinneringen herinneringen zonder foto's foto's ergens in een Hema-plakboek…

Nu is er dan een bondscoach met ervaring, Die ook de kunst van rijmelen verstaat. En ik zie nu al voor me hoe dat gaat, Louis komt binnenkort met een verklaring: “Vanwege mijn verleden met de pers Doe ik mijn nabeschouwing straks per vers.”…

(Voor Maarten Ducrot) Sierlijk over het algemeen is het allerminst Harken op het buitenblad Puur op kracht Doorzettingsvermogen Boren door de wind; mijnwerkers- gezicht verbeten Kijken wie dat het langst kan Ondoordacht Voluit in een mooie Stijl; althans naar beste kunnen Respect spreek ik uit naar die keihard-werkende Stoempers…

Vrijheid Betekent Niets Vrij zijn Betekent al Helemaal niets Alleen wat Je er mee Doet Telt Idee tijdens de avonddienst in de Open Hof in Groningen ontsproten aan het filosofisch ingestelde brein van een van de bezoekers van de dagopvang.…

hij schiet zijn gebed zonder mededogen tussen andere ogen met kogels vol haat welk een hoogmoed hij speelt voor god beslist over de dood bejaarde moeders kinderen geen bezwaar pomp zijn hoofd vol met liefde het heeft geen resultaat wat hij blijft uitbraken is blinde haat moge zijn god hem eeuwig straffen voor zijn waanzin en…