Alle inzendingen, jaar 2012, week 29

Stil graast de rikke; bij de bosrand beweegt iets. Schuwt haar jong het veld? Onverwoestbaar leeft de beuk voort, met doorkliefde stam... Het bos geurt fijntjes; veelstemmig gezoem klinkt op: paardenvijgenlied!…

Waarom heeft het zo moeten aflopen? Want zo ben ik absoluut niet groot gebracht Deze wereld is een oerwoud Maar wanneer beide ouders er voor je zijn Voelt dat voor een kind heel erg veilig en vertrouwd Een kind zal dan later tegen beide ouders kunnen zeggen Mam en pap … Weet dat ik veel van jullie hou Jullie zijn de besten Jullie zijn altijd…

Ze was als een bloem die bloeide in schoonheid zich koesterde in wat het leven haar bracht tot plots een schaduw de zon liet verdwijnen het kil werd om haar heen ze langzaam haar kleur verloor toekomst voorgoed verdween nu leeft ze met angst en pijn maar heeft ook aanvaard dat het warme licht haar spoedig komt halen.…

Er wat van zeggen is nooit genoeg tevreden zijn waarmee begint de rust?…

Koffer staat al klaar Geniet met volle teugen Onderhuids bij mij…

In het voorbijgaan van het praten in zuivere liefde hebben we elkaar in duisternis zonder iets te zeggen de geheimen van een droom gegeven het mystieke liefdeslandschap verstilt zich in zacht ruizen van dromen achter de horizon intimiteit is in zwijgtaal bekomen van alle onrust die zo voelbaar was.…

zo klein zo kwetsbaar lag jij daar dan in jouw warme, glazen cocon ik wilde je dicht bij mij in mijn armen koesteren maar dat was te vroeg zo'n pijn slechts af en toe onze handen door een raampje jouw kleine vingertje in mijn handpalm zo kon ik wel uren zitten, gewoon kijken naar jou toen al wist ik deze liefde kan nooit…

De dag daagt ons uit om er iets van te maken De morgen, middag, avond en nacht Ontdek klavervier om mee te ontwaken Op het veldbed in groen toont hij zijn kracht Het geluk ligt voor je in zijn ware natuur Ja, geniet er maar van, de hele dag, elk uur Als je niet op de koffie komt maar op de T Beoogt dat een mooi avontuur met zijn twee De…

Het was bedoeld als tip. De woorden ijlen na, zoekend naar begrip. Is dit waarvoor ik sta? Zolang als nu of nooit duren, ergens tussen hemel en aarde, gevangen tussen klamme muren bewaart u strijdbaar al van waarde. Het is voor woorden ook te gek, een broeiend wenselijk verlangen, doch waarneembaar in kort bestek als wat uw ogen en oren…

nu 't 'volwassen'zijn gestaag nadert daar de datum weldra in zicht komt staan de haren nog sneller rechtop heb ik 't bijvoorbaat bij 't verkeerde eind ligt de wereld aan zijn voeten nee, beter nog is hij de wereld vraag ik me af of ik 'm zal vangen als hij valt…

Ik hijs de zeilen van de nacht en dein zachtjes mee op het kabbelen van het laatste uur Op het middelpunt der Aarde draai ik om het kookpunt en de zweren heen daar schend ik het zere been de tere wonde en iets van waarde torn ik aan de gulheid van de drukkende kracht der zwaarte Hier keert het tij, hel ik tegen slagzij aan Woest…

Stop, druk, heb geen tijd Alles moet nog voorbereid We gaan bijna weg Ik moet nog pakken Broeken, shirts en hakken Koffers veel te vol Snel, snel boodschappen En weer in auto stappen ben wat vergeten Geef planten water Ook vlees aan hond en kater Sleutel aan buurvrouw De straat uit draaien nog één keer even zwaaien eindelijk,…

Genoeg verleden tijd Heb ik nu En weemoed evenzeer - Naar hoe 't was, Ooit, destijds, Toen m'n leven begon Mijn leven nog Een open boek, Een onbeschreven blad Alle levenslust van toen Nu als 'n deken opgerold En wat ooit leven heette uitgehold…

Leeg was ik Inwendig - Mijn toekomst Voorgoed gesloten Vastgeketend aan Mijn verleden Met een fataal Gebrek aan weemoed En de moed der wanhoop Streed ik zo hard ik kon Voor het laatste Restje leven Voor die nieuwe horizon Die 'k in me had En Goddank bereiken kon Met oprechte dank aan: alle behandelaars Universitair…

Op een zwerfkei zitten twee kabouters, het zijn mijn ouders. Eens waren ze groot, nu klein en dood. Ze prevelen zacht uit benig verleden en smeden smart. Ik stap van het donker in het heden. Zo lang verdwenen dat hun gezicht mist en waan is. Raden naar lichamen lastig tentamen. Raam ik hun tranen doen oma en opa me wenen.…

Waar ben ik Heer als ik er niet meer ben hier bent U bij mij alle dagen en dan ben ik dan elke dag bij U? dan kan ik rustig ademhalen.…

De nacht kan je overvallen doch niet verhullen de dag dat je wakker wordt alleen om een scheepslading vol loze gedachten in je hoofd het volle nakijken te geven te lozen op de oppervlakte van haar bodemloze zeeën waar schatten aan teksten onwetend verspreid liggen te wachten op de ingeving om ze te vangen als haring met een kussen van…

Ik heb hem Harry genoemd. Al een hele tijd geleden. Harry is een boom. Geregeld ga ik hem bezoeken. Zijn schaduwen laten zich vaak gaan in wisselend zwart. Soms duiken ze diep in de tijd. Dan ga ik op een steen liggen en wacht. Volgens Goethe kan je in en met iemand leven. Maar vaak gaat dat niet samen en baart ieder zijn eigen lijden,…

Zij houdt het voor gezien dit seizoen heeft geen zin meer om te bloeien als regen drup voor drup dag na dag haar telkens komt vermoeien blaadjes slap verbleekt de kleur blijft enkel nog haar geur in onfatsoen…

Als de zon even hapert aan de ladder van de avond kijkt mijn buurman net over de muur er heerst een weelde in mijn tuin de rododendrons gaan weer bloeien de klimop ontvlucht en wil stoeien een rode kater paradeert gewichtig in de stilte een merel verslaafd aan zwart nestelt in mijn buurt een lijster komt nieuwsgierig loeren aan de achterdeur…

Ons land heeft het gedaan gekregen te pieken met dichtgeslibde wegen. Je moet het maar doen: wereldkampioen! Ook daar valt Holland weer dik tegen!…

Voor mij een strand een eindeloze vlakte aan de waterkant, kabbelende golven bespoelen het witte zand. Waarom, dierbaar strand, zo immens ver weg van mijn vaderland en de moeder die ik mis, voel ik me zo aan jou verwant?…

ze schuifelde weer langs achter haar rollator kromme rughanden ongewassen haar kleefde aan haar voorhoofd afgezakte sokken onthulden steunkousen onder een gerafelde rok haar aan elkaar geplakte bril voor op de neus gegleden een zilte weeïge reukkolom markeerde haar territorium ze liet een spoor van versleten jaren na zonder…

Archeologen zijn ervan overtuigd dat zij de resten hebben gevonden van de vrouw die model gestaan heeft voor de Mona Lisa. In een graf vonden ze een schedel, ribben en wervels. Daarvan is DNA afgenomen. Nu weet een handjevol archeologen Waar Mona Lisa ligt en in welk graf. Ze namen van haar resten resten af, Maar tevens is het voer voor psychologen…

er is niets aan komen waaien heb aren gelezen op het veld takken gesprokkeld door storm geveld het eigen brood gedeeld op de feesten der rijken die met hun overvloed stonden te prijken heb gewoekerd met talenten die in centen nooit verzilverd zijn wel overladen met kritiek en venijn ik kan met woorden de wereld openen van dromen stemmen…

(Kopland & Komrij) Twee dichters van stand Voorgoed op hun voet- stuk Hun mooie woorden gevat in band Mannen met hersens Een goed gevoel voor taal Dichtkunst dus van de bovenste plank Twee wijze en ou- dere mannen. Nes- tors Impliceren een waardig afscheid Wolken van muze Stuim'lende lyriek Dwaal Keer op keer, sluimer…

ik weet niet wat ik moet zeggen ik wacht tot jij iets zegt en dan zeg je alles en weet ik maar weer dat ik dat had willen zeggen…

Doet u mij maar een broodje met een bite En om te drinken graag een glaasje prik Je krijgt het en je voelt meteen een kick Maar je mag toch geen sharp objects op een flight? Als de broodjesberging op het noorden was Dan waren het de naalden uit ’t kompas…

orgelakkoorden smelten in gesproken woorden warmend rond een spil het kerkhaantje glanst klokken beieren de tijd staat even stil een smalle lichtstraal strijkt zich troostend neer over de waan van de dag op het wrange, weeë het gewemel van vragen over de gestorven lach…

Onversaagd Werd vroeger de vijand verjaagd. Toen men nog met hart en ziel voor het vaderland viel, Niets was teveel gevraagd. Laatst heb ik me misdragen Door een plank te verzagen.…