Alle inzendingen, jaar 2012, week 38

ik wil oogsten maar de velden zijn leeg in schraalheid nog restanten venijnig stuift de droge wind het zand op duinenrijen het groen dat welig tierde is al decennia lang aan het verdwijnen als het oog van een orkaan is de woestijn ontstaan zijn strijd woedt op de flanken als het stof is neergedaald toont het eindelijk zijn…

'Gij zijt het zout der aarde' heeft Jezus eens gezegd, want als het zout niet zout is, wordt alles spoedig slecht. Nu moet ik dikwijls denken, zou ik dan strooizout zijn, gebruikt op `s Heren wegen, zodat ze ijsvrij zijn. Dat strooizout is zo grof, niet fijn geraffineerd, maar als we het gebruiken, loopt het verkeer gesmeerd. Het…

Ik dacht de afstand in jouw naam vragen maar de stilte gaf geen antwoord en ademde teleurstelling versus stille moed voelde ik in mijn grijze aderen nog voor de nachten bleef jij niet bij me maar in de verte stond mijn jas je goed uit een donkergrijs verleden had ik wol van ’t schaap over één kam geschoren zoals de zonderlingen…

Men is vandaag ontzettend onsterfelijk het is eindelijk de echte heldere herfst die er haast nog niet is de bladeren vergelen, nog betrekkelijk groen de wind is nog blauw, wijst geen enkele richting de grond ligt nog onder het gras men rookt de zwarte sigaar van de dokter men raakt bezweet door het werpen met darts men drinkt zijn zevende…

Eén glaasje ach dat kan toch echt geen kwaad Daar ga je in de lucht heus niet van lallen Toch is die wijn bij ons verkeerd gevallen Bericht de KLM na rijp beraad Met zwanenzang en tranen in de ogen Zijn ze in stijl de laan toen uitgevlogen…

Met hare zachte handen rukken zij open wat jaren lang ten bodem sliep - nemen haar deel, met een glimlach, en hopen op sterren en stromen, ànders licht en diep.…

de ziel vast de sleutel kwijt overal en nergens geen tijd handeling voor handeling automatisch maar ziet niks stenen praten muren bewegen waar is het vuur van mijn hart gebleven? Burn-out....…

Ook ik ga morgenavond naar het feest Waarvoor wij allen uitgenodigd waren Stationsweg 3 in de gemeente Haren Het wordt een knalfuif als je Facebook leest De buurt is nu al boos en maakt bezwaar Nou já,  je wordt maar één keer 16 jaar! -------------------------------------------- Haren bereidt zich voor op een invasie van mogelijk duizenden…

daar sta ik eenzaam op het lege plein de harde wind verdooft mijn oren en mijn zielenpijn alweer vallen de bladeren zo snel gaat de tijd mijn leven zo langzaam groen en geel de bladeren en ik geteisterd door venijn…

Meedogenloos zetten de tanden zich in het vlees het rode vocht gúlpt naar buiten de kiezen verscheuren, vermalen de prooi je hoort het kraken als de kaken sluiten De vermorzelde vlezige pulp voelt zacht de tong tongggleert het, loom ontsteelt de laatste druppels vocht zonder ook maar enige schroom Een simpele slok bezegelt dan het lot levert…

Ach laat me in mijn paradijs De wereld buiten laat mij koud Het gaat niet om wat goed wat fout Hier te zijn in het weelderig groen - de zoete geuren, zachte kleuren - Maakt kalm en wellicht wat wijs Ach laat me kijken naar de vogels en luisteren naar hun gezang Zo was het in het paradijs Slechts schoonheid - niemand bang.…

Waarom zijn messen en scharen, Kindergevaren? Dat kun je alleen snappen, Want het zijn snijgereedschappen, Om het nog eens te verklaren. Vader wees op die gevaren Aan zijn kinderschare.…

hoorde jouw naam zacht vloeiend stromen mijn hoofd en lijf doorweekt vanuit het vroeger nu jij die nooit afwezig was schrijft nu hallo en liefs de grootste liefde onze liefde heeft ons gevormd tot wat we zijn en wij zinnen begrepen voor ze uitgesproken waren genoeg aan enkele woorden echte liefde kent begrijpt meer dan taal meer…

Ach laat me in mijn paradijs De wereld buiten laat mij koud Het gaat niet om wat goed wat fout Maar hier te zijn in het weeld'rig groen - de zoete geuren, zachte kleuren- maakt kalm en wellicht wat wijs. Ach laat me kijken naar de vogels En luisteren naar hun gezang Zo was het in het paradijs Slechts schoonheid - niemand bang.…

Ik haat de wekker die mijn nachtrust steeds verstoort en die mij slaap ontfutselt waar ik zó aan toe was. Soms denk ik: ‘k wou dat ik dat kreng niet had gehoord, of dat dat rot signaal ook zelf een keer te moe was om te starten en mijn ochtendhum te tarten door haar onophoudelijk, oorverdovend gillen op een uur dat ik mij liever nog eens omdraai…

Steeds meer vragen rijzen Steeds meer twijfels ontstaan Hoelang, hoe vaak Kan ik dit nog aan Iedere keer weer opnieuw die pijn en het verdriet Velen merken of zien het niet Maar elke keer verlies ik iets Iets van mij, iets van jou Hoeveel kan ik nog verliezen Totdat ik door moet Zonder degene van wie ik hou…

“Bent u beledigd? Ach, dat spijt me zeer! Wat heeft ons toch bezield om te besluiten, Dat iedereen zich vrijelijk mag uiten? Als het aan mij ligt, kan dat dus niet meer. En staat u nog een ander recht niet aan? Dan maak ik dat voor u ook ongedaan.” ---------- na overleg met Arabische "parlementariërs" veroordeelde voorzitter van het…

Ik zag twee dichte paarden en een verre koe ik was te lande…

Je voelt hier de heimwee teruggekeerd als droom tussen wildernis van bomen je blijft staan aan oevers in gedachten, het onbevangen kind loopt met je mee in het vergeten en het proberen in toekomstgebaren heeft letters uit het alfabet verloren blijft alleen nog voelbaar in de zinnen van de wind die onvoorspelbaar waait uit boze dromen…

Een Japanse kok wordt aangeklaagd omdat hij zijn eigen penis heeft afgesneden en opgegeten, nadat hij deze een culinaire behandeling had gegeven. -------------------------------------- Als kok was Moto vaak wat ontevreden, Hij wou wel eens een piemel in de pan. Maar bij gebrek aan een geschikte man Heeft hij zijn eigen penis afgesneden.…

Ik keek over mijn schouder het was nog steeds dezelfde schaduw, die mij vergezelde, waar ik ook heenging een zekere mate van trouw kan je hem wel toedichten de afstand bleef eigenlijk altijd hetzelfde tot mijn schrik werd ik op mijn schouder getikt kennelijk maakte hij mij op iets opmerkzaam diep in mijn droom hoorde ik: "Kijk uit!" zonder…

Een regenboog van sterren, in het licht van de volle maan. Het lijken wel glinsterende diamandjes ver, heel ver hier vandaan. Ik zou ze voor je willen plukken, een mooie wens voor elke ster. Hopend dat ze uit zullen komen, maar helaas ze staan te ver.... Daarom stuur ik ze in je dromen, zodat je ze zelf plukken kan.... Dat je ze zelf in…

In die ene winter, van het jaar 1995, op het jaar 1996, was het een heel koude nacht. Er was niets te eten, want ik had geen trek en geen behoefte..., als alleen leeg te geraken... . Het was bijna niet te overleven. De krankzinnigheid van mij in leven te houden, in enig vertrouwen van kaarslicht. Slechts veel wantrouwen. Er was water. Maar…

De wind doet mee met het ritme van de zee kalmpjes golvend brengt ze het water naar het zand van het strand De zon doet mee met het ritme van de wind en zee als kristallen nemen de golfjes haar schijnsel mee uit zee naar het zand van het strand De wind gaat over in onverschrokken woestheid de kristallen moeten ruimen voor uit…

De wind doet mee met het ritme van de zee kalmpjes golvend brengt ze het water naar het zand van het strand De zon doet mee met het ritme van de wind en zee als kristallen nemen de golfjes haar schijnsel mee uit zee naar het zand van het strand De wind gaat over in onverschrokken woestheid de kristallen moeten ruimen voor uit elkaar…

Het zijn maar een paar stappen naar de uiterste randen van de dag. In dit domein van gesluierde atmosfeer gaat zelfs hardnekkig licht overstag. In het grensgebied van eb en vloed is niet helder wat waar is en wat niet. Een zee van zand doet verstikken en oneindig water is alles wat je ziet. Deze ongrijpbaar gekrenkte geluiden uit wezenloos…

Door diepten heen Mezelf verloren De taal die 'k van Mijn moeder leerde Tot ongewenst en Vreemd verklaard Taal die 'k gretig Nu opnieuw mag leren Een nieuwe wereld Die zich aan mij openbaart…

Open doe ik Het vensterraam Gordijn dat Zacht beweegt En het licht dat Hoopvol met mijn Leven speelt…

GEDUCHT VERLIEFD IS PIETER. Z'N ZINNEN ZIJN GEZET OP KAATJE. PIETER ZIET 'R OP VRIJDAG IN D'R FLAT. HIJ WIL NAAR BED MET k. ZE ZEGT 'M ECHTER: 'w, JE BENT EEN ZAK! IK h EN NIET ZO 'N HEEL KLEIN b. GA NAAR JE EIGEN BED!' ZO EINDIGT HAAR BETOOG. ZE GEEFT 'M NOG EEN Z. HIJ VALT VAN DERTIENHOOG.…

zien en zwijgen laat me stil zijn nu ik thans zoveel gesproken heb in gezichtsvelden drijven al mijn woorden langs vooropgezette routes en het tijdpad van een leven dat niet langer is -laat me stil zijn- zwijgend haar teloorgang tot de weerkeer van haar wezen zien in woorden en in beelden slechts mijn stem leggen, want ik mis…