Alle inzendingen, jaar 2012, week 39

Een boom lag op de weg waarover wij liepen jij en ik. Er zaten kleine gaten rondom in zijn gepelde lijf en toen wij op hem stapten barstte hij tweemaal open. Door de kieren kwamen imago's aangekropen hemelsbreed, de stroom in hem een zwerm. Wij konden geen kant uit, stonden in het ongetemde verhout, iets maakte ons van oor tot oor eetbaar…

Nu is het Meer niet meer; Het moet zijn water missen; Het krijgt het nimmer weer - En nog wil Caubes vissen. Het wilde-andijvie-kruid Schudt overal zijn stengelen, En strooit zijn pluizen uit - En nog wil Caubes hengelen. Het koolzaad zal eerlang Hier veld bij velden kleuren; Het ploegpaard komt te gang - En nog wil Caubes…

Het zit wethouder Dekker weer niet mee Ze blies te hoog van de Martinitoren En ziet haar tramproject toch nog ontsporen Maar Karin broedt reeds op een nieuw idee Groen en goedkoper...ja ze weet het al Met deze Hopper kom je overal…

mijn voeten vinden stevigheid op warme grond voorbij alweer de tijd van ongeduldig wachten houd in mijn adem en verzink in mijn gedachten hier is het waar ik mijn bestemming vond nu werpt de zon haar stille stralen in het rond 'k voel de geschiedenis en denk aan alle krachten die deze grond verwondden en een broze vrede brachten proef hier…

terwijl het zonlicht met glasscherven speelt heerst doodse stilte op verlaten wegen huizen zonder buren kraken onder het geweld van onteigening ramen en deuren versplinteren de tijd en waar liters verf teksten braken op muren overwoekert graffiti gevels en straten onkruid groeit tussen stenen en asfalt in het dorp door…

het haiku seizoen is herfst, ik peins over mijn oude regenjas…

Ik wees haar op de consequentie Van de inconsistentie. Want van groot belang Is de samenhang Bij een interventie. Zorg daarom, voor je praat, Dat je weet waar het overgaat.…

De 10 geboden hebben ons gezegd: Gij zult een anders goed niet slinks begeren Laat staan het onverhoeds te confiskeren Nu blijkt dat je daarvoor wordt omgelegd Maar had de Bijbel ook niet streng verboden Om voor die daad een ander mens te doden. In navolging van Fred Teeven toont Nederland zich  na een inbraak met dodelijke afloop wel érg…

raad niet mijn gedachten als ik naar buiten tuur vaak is het ook voor mij wachten zwijgen lijkt dan mijn beste buur overbruggen van diepte naar een heldere klank is meestentijds afhankelijk van een onzichtbare kracht meestal wordt het beheerst door eenvoud op zoek naar macht of chaos die door aderen jaagt en hard wil vertalen naar…

als ik ooit dood ga als het dan per se moet… dan wil ik onder de grond geen vuur maar aarde liefst zonder kist zodat zonder enig beletsel maden wormen microben schimmeldraden nematoden doodgravers en pissebedden mij verkleinen en verteren tot hapklare moleculen in mijn dode hand houd ik een kastanje die ontkiemt terwijl ik verteer die…

Buiten is het nat en onherbergzaam. Binnen is mijn boek, droog en gecultiveerd. Mijn boek is van hout, geworteld in modder. De letters zijn het speeksel van de schrijver, gevloeid uit de pen van vlees en bloed. Koffievlekken, ook dat nog. Verdomme, niets is wat het lijkt.…

De kabouters moeten weer aan de dagelijkse arbeid. Met hamers, houwelen en pikhouwelen in de onderaardse gang. Voor robijnen, smaragden, kolen en steenkolen. Voor opbouw, volk en vaderland. Het weer wordt bar. Zwavelstokken vallen uit de hemel lijkt mij. Het water gaat harder stromen. Vet wordt verzameld. De beren zoeken hun hol weer op.…

Ik wilde met je lachen, praten, voor ieders oog verliefd en hand in hand. Ik wilde met je hollen langs het strand en proeven van je mond het zilte van de zee. Nu ben ik al tevree als je in stilte naast me loopt en me de dingen wijst die langs het bospad staan. Er komt een tijd dat alles moeilijker zal gaan. Dan sluipt het…

Komt er een inbreker bij u thuis? Pak hockeystick of ijzeren buis en laat de snoodaard bitter sneven. De absolutie krijgt u van Fred Teeven.…

Het varken levert voortaan instantvlees. Ik heb zo’n varkenslap eens laten testen Door die Van Dam, dat is de allerbeste. Dit is wat ik in zijn recensie lees: “Na één hap had ik het geconstateerd: Dit vlees is bij het fokken gelardeerd.”…

Jij bent onze wondertje Ookal ben je nog zo klein Je zit nog in mama's buik Want dat vind je o zo fijn Heerlijk warm en vertrouwd Heb jij een hart van goud Nog een paar dagen te gaan Dan kunnen Papa en Mama er tegen aan Laat ons niet te lang meer wachten We willen jou prachtheid graag bemachten Ookal doe je mama heel veel pijn Ik zal er…

Het water stroomt... Sneller, harder! De rivieren worden wijder. Dus bouwen wij dijken In de watervolle wijken. Het bescherming tegen water Kan niet wachten tot wat later. Jaren lang wij zijn in strijd Tegen het water alle tijd. Daar zijn wij goed in, allerbest; Dat zit al binnen onze geest. Wij zijn niet moe, wij blijven staan, Wij zullen…

De modder voorbij En gelaten voor Wat die is Drijft hoopvol Een rode ballon Voorbij en tovert Een fletse glimlach Op mijn gezicht Waar tot dan Plooien en wallen In modder baadden Inspiratie: Daniel Lohues, HOUT MOET, 2011…

Ik heb mezelf betrapt ik had weer uit het zelfde vaatje getapt de woorden leken op elkaar op en neer, van hier naar daar ik heb er een ander licht op laten schijnen zodat woorden eens gebruikt verdwijnen met veel moeite en pijn moet het dan een ander rijmpje zijn maar daar gaat-ie weer ik heb geen woorden meer zo kan ik mezelf wel schieten…

Collega, Bij een overlijden van een ander word je toch wat stil en zeker voor de nabestaanden als ze bekender zijn dan zo maar Jij bent voor ons zeer bekend en vanuit die betrokkenheid het samen werken, ons werkleven condoleren wij je met het verlies van je dierbare.... Wij wensen je veel sterkte niet alleen bij de uitvaart maar vooral…

Eerlijk delen. Ze roept uit de keuken, wil je gebakken of gekookt? Ik denk net: alles wat ik had heb ik al weggegeven, het is waar Soms viel het in gaten, soms in klauwen, maar gelukkig ook vaak in het hart En alles wat ik nog zal krijgen zal ik ook weer geven, ik ben niet het bezitterige type Zelfs wat ik wist heb ik vaak genoeg gedeeld…

Ze roept uit de keuken, wil je gebakken of gekookt? Ik denk net: alles wat ik had heb ik al weggegeven, het is waar Soms viel het in gaten, soms in klauwen, maar gelukkig ook vaak in het hart En alles wat ik nog zal krijgen zal ik ook weer geven, ik ben niet het bezitterige type Zelfs wat ik wist heb ik vaak genoeg gedeeld. Hoe wil…

Zacht zijn je ogen Je handen die over mij heen gaan Heeft mijn gevoel mij bedrogen Toch laat ik je doorgaan Je lippen trekken een spoor En verkennen mij zacht Ik fluister: ga door En voel nu je kracht Zwart, zwart is de nacht Maar zwoel zijn mijn dromen De ochtend wacht Tot ik ga komen…

Open je poort en ramen toon mij je visie van waaruit jij je denken je woorden en je daden staaft. Ik open je mijn poort en ramen toon je mijn visie waaruit ik mijn denken mijn woorden en mijn daden staaf. Laten we een huis bouwen tussen onze burchten van onze eigen visie, denken, woorden en daden en vergelijken en laten we dan…

eerst een hulpmiddel tegen de ziekte en pijn braafjes tabletjes slikken dus daarna het stalen hulpstuk voor rug en benen wat komt er dan? wat ik me afvraag, is er geen hulpstuk der aanvaarding?…

INKIJK Terwijl de dag Sterft en roemloos In haar oude Licht ten onder Gaat - kijk ik Bij mijzelf naar Binnen - door Groez'lig glas Ontwaar ik een Huis waar alle Warmte uit Verdwenen is En alle lichten Zijn gedoofd…

Ervaar hun souplesse de kunst van hun Kus Nergens op de wereld is een Kus zo mooi gehouwd Niets mooier dan oprechte liefde Vastgelegd voor eeuwig zeer vele jaren Zie de passie. Ervaar de kracht van zijn werk Geniet oprecht zijn stijl schoonheid en subtiliteit Verlies jezelf in werking van zijn indrukwekkend oeuvre ga dit beleven…

Ze was een kapster uit duizend Inès was haar naam een Spaanse uit Gualdalmar Andalucia flamenco was haar hobby en corrida daar kon je van op aan…

Ik adem in, ik adem uit, ik weet dat de zee op het strand blijft aanspoelen, en dat bloemen zullen bloeien om weer te verwelken; ik weet dat de zon hoog aan de hemel verschijnt en uiteindelijk daalt maar onveranderlijk staat op mijn netvlies gebrand jouw gezicht dat met de mooiste open lach naar mij toe straalt.…

ik zoek de tijd in kleine uren ver van gaan en komen in hetzelfde huis waar naast rust en stilte ook mijn dromen wonen en seconden eeuwigheden tikken als mijn blikken buiten de dimensies treden waar het aardse heden slechts als rode draad in het verleden zichtbaar wordt die ik moet grijpen bij mijn beladen terugkeer uit immense…