Alle inzendingen, jaar 2013, week 44

geboren in de onderwereld een hel nooit gezien nooit ingezien getogen in de wereld een hel nooit gekeken nooit bekeken herboren in mijn wereld de hemel gezien en ingezien de wereld opnieuw bekeken een hel en een hemel ineen allebei hier op aarde maar ooit trekt de hemel weg en daar zal ik bijzijn in de hemel zal ik wonen in de…

Er was eens een hond die mensentaal verstond hij was geboren met bijzondere oren snapte alles wat je zei was zelfs in Engels en Frans een kei had best een goeie baas al vond hij hem soms wel wat dwaas die dacht dat hij heel mooi kon zingen maar het waren oor folteringen dan ging hij maar meedoen en hard janken maar in plaats van hem te bedanken…

Nederland het land van dromen en het land van de werkelijkheid Nederland het land van de 'drones' straks met helikopter-view de realiteit Laat ze maar komen laat ze maar vliegen als bromvliegen zo klein Innovatief Nederland nu nog de 'drones-mepper' ontwikkelen!…

de bewustheid van een ander bestaan projecteert nu al kristallen schaduwen naadloos transparant en zonder kleuren voorouders wachten lange eeuwigheden waar ooit ik ook wacht op mij misschien zelfs doen wij dit samen…

Aan de oppervlakte van mijn gedachten bevindt zich een verheimelijking die jij uiteindelijk prijsgaf. Gevleugelde mooie woorden als stemmingsbeeld een herinnering die ik onbewust levend wil houden. Misschien nog als pijn om jou te voelen.…

Het zachte, warme Kloppen van de Moederbuik - De nacht! Omgeeft me Met warmte En volledig Vertrouwen, Waarin alles Dat geen naam Mag hebben Voor and'ren Onzichtbaar blijft - Helder zichtbaar Alleen voor haar En voor mij…

De kast gaat open: rijen wijnglazen glanzen vol zacht morgenrood.…

aan je frêle lijf, rondom zijn bladeren geplakt zij hechten aan de huid het is vel dat pakt of van binnenuit jouw geur die snuift of de wind zomaar van zelve en woordeloos in jouw richting wuift om je borsten te kleden met gevallen groen of een kleur aanbiedt al verder dan rood dat je lippen doet krullen wachtend op een stille zoen…

Sterrestofje. Nietig klein, maar levensgroot, want zonder zon, gaat alles dood.…

de vaas schampt tegen de muur alleen scherven blijven over verwonderd staart ze naar die doorzichtige stille verscheidenheid ze raapt de stukken op bekijkt ze een voor een op het gebroken glas weerkaatst het licht duim wijsvinger scherven kleuren langzaam rood…

Evolutie Eerst die knal (het moest ergens mee beginnen) Dan een zee-amoebe Krijgt pootjes Kruipt aan land Scharrelt over de savannen Gaat staan Gaat liggen Gaat dood Wat zijn we er mee opgeschoten?…

Dood - Doder dan dood De kleur, de Buitenkant waarmee Je de strijd Gestreden hebt, Op het oog Voortijdig aan Je eind gekomen, Is daar het Zilver dat uit Je doodzijn Groeit Zilver, zo mooi, Zo zacht, zo Kunstig gevormd, Schoonheid uit De dood opgestaan…

hoe dikwijls is geluk niet meer dan een oude droom uit een vervlogen tijd ik heb er destijds zorgvuldig notitie van genomen en het opgeschreven in een groen cahier met mijn naam in schuinschrift op het etiket nu ik na jaren de woorden durf te herlezen betrap ik mijzelf op weemoed…

hij ziet eruit als Pipo, zijn gezicht spierwit geschminkt ogen omrand door houtskool en men heeft zijn mond zwart gestift er komt pers en het zal in het nieuws komen dan trek je alles uit de kast nietwaar? hij grijnst eens naar zichzelf zijn gele tanden lijken door de schmink geler dan dat ze in werkelijkheid zijn. zijn zwarte pakje…

In Lucaswolde kroop een rat langs telefoondraad door een gat dat door een omgewaaide beuk hem toegang gaf tot kabelbreuk. Hij luisterde, kreeg snel gehoor, drie boeren riepen in zijn oor: Den Háág moest eens verstoken zijn, die heeft men zó weer aan de lijn!…

Voorbestemming na de nacht Inspiratie verwilderd gedichtje geschilderd Passie samen kracht Bevrucht in gedachten Winden vangen graan En wieken en torenas en kraan En Zoals ik het voel Schrijven doe ik zittend Wat kan ik liggend doen? Als het waar is Poëzie is springen Ik vind je leuk…

De Red Star Line start tocht in de Scheldebocht: een spoor van tranen.…

inchecken uitchecken bevestiging middels gepiep het gesprek over gebakken lucht gaat onverstoorbaar verder terwijl zij haltes verraadt tikken of getikt worden cijfers of letters boek met blauwe kaft intrigeert, houdt haar gefocust beltoon neemt telefoon op in vreemde taal deuren piepen open deuren sluiten en verder hobbelt hij maar…

Hoe onwezenlijk: door de bomen giert de wind maar zie de Sint niet.…

Het woordje is nee Ik doe er wat mee Schrijf mijzelf niet meer weg Luister toch naar wat ik zeg Ik hobbel er niet meer achter aan Zie mij daar als trotse vrouw staan Ik ben veranderd als mens En bepaal nu zelf de grens.…

Ik zag je komen, lopend uit mijn dromen ik zag en wist dat ik je dichtbij me wenste want jij bracht me leven en liefde jij zag en wist dat ik daar al geruime tijd aan dacht.…

ik hoor stemmen ze lopen buiten onder een paraplu ze praten over boodschappen en over het weer ze vliegen naar boven langs de ramen die gesloten zijn en zo gaan ze steeds hoger en hoger de donkere lucht in langs de scherven van licht van de lantarenpalen en ergens vol heimwee zijn de stemmen naar de zalige zomer…

Woede, ziedende ziel, verloren in hartstocht, Een niet te temmen rode waas, Verloren in het verloren zijn, Woede, traan.…

wij schuurden de piek een weinig voorzichtig alvorens wij ons voortvluchtig voortbewogen waar we liepen de voetangels en het werd ons zelfs niet zwaar te moede, plaag en pijn om het even drukten hun stempel stevig, het voorwerk was sluitend geen fastfood gedachte met zout zouden ze komen prikkelen, wederom hoge ogen ware onze kramplach niet…

jij ontbladerde tot spriet waar was toch die leuke griet gebleven weg viel het zachte ruisen alleen in strak kon nog karakter huizen al in de zomer kwam het eerste geel nog had je groen genoeg pas later herfstte jij in volle zon toen de deformatie echt begon standvastig als jij was kleedde jij je bast met positieve kleuren…

Ons landje is met tweedracht zeer begaan En grijpt begerig in waar mensen twisten. Vooruit, ten strijde tegen islamisten! Ja, voor zo’n klusje staan we weer vooraan. En dan vergeet ik nog - u ruikt al lont? – Er zit daar goud en olie in de grond.…

Wâ 'n kattrig, leeg gevuul van binnen! Stram ien de been,' ien 't heufd zo loom. Brr! gure wiend en regen zwiepen De dorre blaojer van de boom'. Was 'k ook 'en boom, 'k begos nou slaopend De lange, saoje wienterdroom.   Gen mins te zien! - Jao toch, 'en bidder Die weer 'en dooje maokt bekend. Eergiestren was 't nog volop karmis,…

Ze zat weer eens te breien. 't Werd een trui van nieuwe wol, van restjes op de markt gekocht. Met vooral veel groen en geel, maar ook veel and're kleuren - paars, oranje, wit, rose, rood en heel veel blauw - breide ze, recht en averecht. Ik zat erbij te kijken, hoe de trui van nieuwe wol elke dag een beetje meer zijn vorm kreeg en hoe…

Als een jager staar ik naar het woud waar het goud glanst het is nacht en dag Ik heb het in mijn hand bijtend spoort het mij aan het begroeide pad te betreden maar ik bied weerstand want onvoldoende uitgerust Mijn retina geïmpregneerd keer ik huiswaarts Nog voor halverwege hou ik halt Ik doe mijn ogen dicht een siddering trekt over…

Zinloos. Zeer zinloos. Zo ontstond ooit leven. Via toeval en selectie. Via dood en verderf. Zonder kennelijk doel. Vormloosheid vormen we. Met hoofd, hart en handen. Met stenen bouwen we. Met woorden dichten we. Met noten componeren we. Wij mensen. Liefdevol en zinvol. Hoopvol. Zeer hoopvol is dat.…