168 resultaten.
Zee van verwarring
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 1.956 Ik zit in mijn schulp
in een zee van verwarring
die de wereld heet.…
zonder één geluid
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 258 achter mijn ogen
houd ik mezelf gevangen
er is geen wederzijds begrip
- vreemd genoeg -
tussen goed en kwaad
't bestaansrecht plaats ik in quarantaine
samen met mijn monoloog…
Een belofte
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 239 Zolang als ik de ballast
kan dragen
zal ik om nieuw leven
in mijn leven vragen.…
Ingebruikneming van een nieuw penseel
gedicht
2.0 met 3 stemmen 2.208 Niets dat me zo nauwsluitend past als niet met
roemtoga van eersterangs dichter te zijn belast.
Op de wijnavond waarvoor gis gouverneur me uitnodigde
bleek naamloos neven mijn vlas te gaan me het hartnodige.
Als ik hoofse zin heb pluk ik orchideeën onder mijn heg,
drink geknield uit een plas liefst op mijn enige weg.
Apropos, zal ik nu iets…
Een gebaar
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 110 ik zag jou
als totaal
met hart en ziel
hield van
je liefelijke delen
waarvoor ik viel
of waren het
de kleine dingen
je haar en een gebaar
die met mij
aan de haal gingen
in liefde en gevaar…
Lokvlokken
snelsonnet
4.0 met 2 stemmen 298 De kou, het ongemak, ben ik vergeten
De trein vertraagd, de weg op veel te eng
Een fietspad, dunner dan een navelstreng
Ik zeg het je: ik zou het niet meer weten
Niets prikkelt de romantisering meer
Dan de eerste sneeuwval in het winterweer…
Soms is een illusie
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 316 Soms doet het horen van een woord zoveel verdriet,
ook al wil ik dat niet.
Soms denk ik dat door te vergeten
alles na een tijd zal beteren.
soms is een illusie,
soms bestaat eigenlijk niet
Want altijd weer komt het terug,
het slechte gevoel waarvoor ik vlucht.…
Over hoop
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 253 Toen de angst hem/haar bekroop
Restte er enkel nog de hoop.
Maar hopen
Is je lot aan de duivel verkopen,
Je raakt in de knoop.
Hoop
Haalt veel overhoop!…
Geduld
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 192 Ik heb geen geduld
meer voor het hart
vol tranen van zelfmedelijden
alleen nog maar
het lachend gezicht verwrongen
door oprecht verdriet
diep weggestopt en met
geheimen tot aan de jaszakken toe gevuld
daarvoor heb ik geduld.…
standbeeld
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 136 ze is zo sereen, zo
onbereikbaar in haar najaar
ze doolt door haar voorjaar
legt besneeuwde vingers in
haar moederschoot
lachend als een zomerkoningin
en verdriet hebbend in het winterzonlicht…
Mist
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 460 Wind hoor je blazen, regen hoor je vallen,
Zon prikt door de gordijnen
Onweer komt met knallen
Maar mist, die stiekeme mist
Omsingelt je huis zonder geruis
Hult stad en straat
In satijnen gewaad
Ontneemt het zicht, dimt het licht
Ontlokt de roep “alles zit dicht”
Verrast bij het opstaan
Nooit met naar bed gaan
De dokwerker raakt niet verstoord…
Ontnuchterend
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 670 ze keek naar mij, een lach op haar gezicht
godin, zo jong en knap, met blonde haren
ik voelde mij weer als in vroeger jaren
het zware leven leek voor even licht
er groeide hoop toen zij kwam toegelopen
"ach opa", sprak ze zacht, "uw gulp staat open"…
WINTER NADERT
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 190 Het geploegde land
wordt bezaaid, heeft nog kluiten
vol oud maïsloof.
Een kerstboomlamp brandt,
verstopt in engelenhaar:
vér - verstrooid schijnsel.
Een vonk verdwijnt in de nacht...
Vuurwerk of vallende ster?…
gespot op twitter
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 201 gespot op twitter
de goede sint in tranen
zonder zwarte piet…
wensdicht
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 249 de taal gewoon
zoals het moet
leesbaar vooral
geen hermetisch gesloten
zinnen doch slechts
de klare taal
die het ontoegankelijke
doet ontginnen...
de dichter ploegt
en trekt voren
in een akker van taal
de lezer echter
neemt notitie en begrijpt
het allemaal…
LEVENSWEG
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 2.720 De weg, die we samen moeten gaan
plekjes waar we stil blijven staan
blijkt onze uitgestippelde levensweg
géén routebeschrijving, géén overleg
wij zijn het niet, die de reis bepaalden
wel, dat we soms veel tol betaalden
ontmoetingen waren er altijd veel
ze hielden onze verwachtingen in het gareel
met niet iedereen kan je lang blijven praten…
Oprechte stijve staart
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 165 Zo door de schors in de stam
snavelt de specht zich een weg door boom-
schors en heel hard hout
Tijd om te eten
maar bovenal ruimte om zich te nestelen
Scherpe snavel en een zeer oprechte stijve
staart, met poten waarvan
allebei middelste tenen naar voren staan
de buitenste naar achteren
Leven vaak in bomen
Met hun staart als steun-…
Gods liefde is hemelhoog
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 157 Gods onmetelijke liefde is hemelhoog
Voorbij de wolken reikt Zijn trouw
Hij houdt van al Zijn schepselen
Zijn goedheid verrijst voor ons oog.
God de Heer is onze levensbron
Zonder Hem kan er niets bestaan
Geweldig is het om zijn liefde te ervaren
Hij is ons licht, helderder dan de zon.
In God mogen we ons verblijden
Hij wil elke dag voor…
Knop
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 1.032 Hij drukte op die grote rode knop
Terwijl hij juist zijn klep had moeten sluiten
Dat scheelde hem zo'n 5 miljoen aan duiten
Want daarna hield het spelletje dus op
Toch heeft zijn advocaat nog geld geroken
Maar hij is, vrees ik, in de knop gebroken.…
Vat vol rivier
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 152 Steegbreed op karige dagen
breed en wijdlopig tussen de winterdijken
in een zondvloedige era
zwijgzaam kruipend onder krijsende meeuwen
wordt het sompige land druppelsgewijs gescheurd
de oevers wenken nog wel
niet overtuigend en verbreken verbindingen
de holle paden lopen dood en nat
gevallen kleurig blad vaart derwaarts
herfstver weg van…
Horizon
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 162 de glazen waardoor ik zie
spiegelen mijn ziel
in de avond soms aangeslagen
door het stof van de dag
er wordt soms veel aangedragen
waarvoor ik in gedachten kniel
ik ben dan klein
de ander vaak sterk of groot
kwetsbaar ben ik dan,
neen,
niet geheel uit het lood
ook zijn er dagen
dat ik zonder vragen
aan zoete druiven proef
talrijk in…
Vervliegen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 379 Jouw aanraking beklemt me,
jouw kus doet me verstijven,
jouw geur blijft hangen
als van iemands parfum die
in de gang blijft rondzweven,
Maar dan in m'n hoofd.
In mijn gedachten spookt hij rond,
net als de herinnering
van wisselende seizoenen en hun
graspollen, dorre bladeren,
knispering van de witte deken.
Echter zij zijn vluchtig waar…
Een nieuw jaar
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 155 Het jaar heeft haast gekregen,
december is eindelijk in zicht.
Tijd om aandachtig stil te staan
bij egostrijd en plicht.
Een nieuw jaar staat gereed.
Geen toekomst, geen verleden.
Geen tijd meer voor strijd,
strijd die gisteren werd gestreden.…
waterweefsels
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 87 buiten valt het zonlicht zachter
een oude wilg staat als een wachter naast
het wit geweven gras
nu pas speelt de wind met kinderen van nu
hij vindt een zeepbel boven blonde haren
en de wens een lied te scharen
tussen alles door
- hoe zingt een hart? -
vraag ik me af
op het altijddurend graf
tekent zich de tijd in broze uren
glazen ogen…
Na den beginne
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 443 'O, Eva,' zei Adam, 'ik vind je een stoot!
- Een verrukkelijk ribstuk; ik zie je graag bloot.'
- En Eva, die Adam bewonderde, kreeg
in de gaten dat langzaam z'n vijgenblad steeg
en ze prees toen hetgeen zich eronder bevond.
Hij zei: 'Eva, je neemt ook geen blad voor de mond.'
De twee werden spoedig al heel goede maatjes.
Een herfstwindje…
Ontplooiing
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 80 Sommige stappen
bleken ook voor
jou
te groot
dus neem je tijd
om te groeien
tot
wie je werkelijk wilt zijn…
Op weg naar huis
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 1.147 Voor me een landweg,
die ik vol liefde toe zing
op weg naar mijn thuis.…
Bevestiging
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 355 De afkeuring was groot,
maar de goedkeuring zou alleen nog
groter zijn.
Een mens kan haar of zijn lot
niet afdwingen.
Hij of zij kan het enkel
dienstbaar volgen.
Ik weet dat wat ik schrijf
alleen vanuit mij komt; anders kon ik
het niet zó schrijven.
Ik weet ook, dat ik altijd op jou bouw:
in stilte en spreken.
Daarom heb ik mijn geluk en…
inspiratie
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 91 nu zal
er iets komen
doe niets
en wacht op
inspiratie
en je wacht
en je wacht
tot eindelijk
de inspiratie komt
maar dan rollen er
een paar tranen
uit je ogen
langs je wangen
dus misschien
is inspiratie
niet echt
wat je wilt
omdat het
niet mooi is
maar verdrietig…
Eeuwige liefde en zo
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 154 ik val voor het licht dat op je schijnt
gebroken in het kristal van ogen
ik weet dat je in de verte verdwijnt
zonder mededogen
terwijl we over vlakke wegen zwerven
langs leven en een beetje dood
help me overeind, of lijm mijn scherven
mijn kus was jouw voetnoot…