Alle inzendingen, jaar 2013, week 8

Soms heb je een Writers Block, dan doet je hoofd het niet, soms denk je even, ja ik heb het, dan ineens is je hoofd een vergiet, gedachten dwarrelen op en neer je denkt ik weet niks meer en dan ineens, schiet er een woordje door dat BLOCK denk je, ik weet het weer, dus niks writersblock, mijn hoofd nam even vrijaf!…

Probeer voortdurend Het leven leefbaar Te maken door het Goede te doen en het Slechte te laten, om Er dan achter te komen Dat ik vóór ik er erg in heb In het moeras van goede bedoelingen Ben weggezakt…

Als een tijger in het struikgewas zit ik verscholen in woorden en loer naar de kudde metaforen, stampend voorbij rennend. Het is de zweetgeur van hun inspi ratie wat prikkelt. Begluur, bespied, besluip, de beste wordt besprongen, gesleept naar holle woorden, een letterspoor achterlatend.…

Dat kleine hokje, kak aan de muren, daar voelt hij zich thuis. Op afstand een kassière die als hij haar lief aankijkt -zonder om haar muts te lachen- een schone rol toiletpapier geeft. Maar daar, in stilte op de pot gezeten, is hij alleen met het geluid van dagjesmensen tot nachtburgemeesters die hun veelal onbenutte gezinsauto geconcentreerd…

ik vlij je neer op de tonen van de liefde aanschouw hoe jij kijkt, en voel hoe die ene blik mij doet smelten liefdevol streel ik jouw warme gezicht waarin twee pretoogjes genieten van al dat komen gaat, zachtjes kus ik jouw lippen…

Mens, oordeel niet, want je veroordeelt jezelf! Mens, jij heelt niet, maar steelt het hart in de ziel van een ander liefdevol, verlangend mens naar respect. Mens, oordeel niet, want u spreekt dan slechts over uzelf. U breekt uw eigen geweten... dit schreef ik, voor zij die dit niet weten. Om nimmer te vergeten zij die nooit wisten, slechts…

Omdat jij huilde, kuste ik jou teneinde je wat troost te geven Voor jou zag de hemel grauw; bleef de smart aan jou kleven Nu jij huilde, omarmde ik jou om jou mijn hart aan te bieden In je ogen schitterde het dauw; zou ‘t wonder dan geschieden Daar jij huilde troostte ik jou om jou wat geluk te schenken Plots zag toen je hemel blauw geen…

Ze kopen een kip en ze kopen een haan en ze zeggen het ei is van mij Het kuiken komt uit ze brengen het groot en dan komen ze af met de bijl En niemand die er tranen om laat of een lijvig boek over schrijft Als hun eigen broed het leven verlaat is het dikste boek nog te klein na de nieuwe Big Bang is dit alles voorbij de kip…

ijle tonen van gezangen sturen beden naar omhoog donker draagt geschraagd door wierook in spiralen genoegdoening deemoed heeft handen gevouwen in goddelijk vertrouwen op goedertierenheid kerken raken we kwijt ook zonder pilaren en muren kunnen wij vraag en gebed direct naar de hemel sturen…

Er komen weer wat lijken uit de kast, Want volgens laatste Vaticaanse lekken, Komt menig priester volop aan z’n trekken, Terwijl de Leer dat ziet als ongepast. Hun levensopdracht luidt: ‘blijf rein en kuis’, Maar heimelijk vereren zij het kruis.…

De lente nadert en daarmee de lieve dromen; het licht blinkt op het koel en vochtig gras. Ik meen hieraan kan toch geen sterveling ontkomen, alles wordt weer gelijk het altijd was. De paarlemoeren lucht, de broze wiegel-twijgen en na de regen het geuren van de grond, de luwe voorjaarswind en het verrukte stijgen der sterren aan het doorzichtig…

EEN LOOPING IN DOPING Armstrong, de bekendste bekende de bekende bekent bekent nu ook de onbekende... What's in a name, als het om doping gaat?…

Het hele land gaat kleien, dansen, zingen Voorspelt ons Nationale Comité Een kroningslied en iedereen doet mee Mieters toch zo'n dag vol leuke dingen 'Een droom, geïnspireerd door jou en mij' Maar zijn de jaren '50 niet voorbij?…

Het klinkt wel maf, Want korting gaat er toch altijd af. Bij een afkorting telt het meest, Dat je nauwelijks nog begrijpt wat je leest, Dat is dan de straf. Het was een heel gezoek, Naar afk. in het afk.w.b.*…

Koud dons, zo zacht, zo mooi, bedekt de sneeuw de dorre grond. En ziende zijn de ogen blind, maar wat niet is kan toch bestaan. Onder de laag van koud vernis leeft laag op laag. Sporen leiden ons weg van het vergaan. Maar in de zomer, wacht maar, in de zomer komt de warme grond tot leven. En toont mijn lijf zijn gebreken, wacht maar,…

Weerloos en onmachtig zo weinig gehoord zo weinig gezien Onbestaanbaar en onwetend Roepende in de woestijn Geloven, in wat nog Hopen op anders Opstaan in licht Vergeten in de nacht Maan, de gids Zon, de warmte Samen in de groei Tot het einde toe…

hier lig ik dan alleen omkaderd door een vreemd bed omringd door vier witte muren kleine witte kamer in groot grijs gebouw nu laat ik haar toe de vermoeidheid ze walst genadeloos over me heen als een bulderende sneltrein ze verwittigt me spot niet met mij aanvaard mij dus doe ik die starre poorten open en laat haar angstig…

Feest! Heisa trakteert een hoop vers bloed Neen, serieus Ik lach niet groot genoeg Serie met bubbels Geen nood, opgelost met je ogen Waar we naar uitkijken Ik kan slechts liegen tegen mezelf Al gaat het sindsdien merkbaar beter Deze keer hangen de groepen Wel zeer goed aan elkaar en verder Een mooie bloemlezing van over de plas Dicht bij…

O wat een uitvinding! Internetdatingsites! Iedereen heeft toch een hart in zijn lijf? Vind je geluk dankzij liefdesverdrietigen: geld lacht je toe met zo’n datingbedrijf!…

Na het begraven komen de problemen, Een vers gedolven graf ligt er slecht bij. Een uitvaartondernemer tipte mij Voorlopig maar een opklapgraf te nemen. En ik ga blind op zijn adviezen af, Zo ’n man die kent het klappen van het graf.…

De (stabiele) ondergrond bepaalt de lengte van vele straten die beduidend langer zijn bij hemelsblauw dan varen meer reizigers uit opzoek naar geluk…

Het ijs is gebroken Maar het wak weer gedicht Starende ogen Vanachter de spiegel Langzaam worden leeggezogen En de schreeuw van onvermogen Zal nooit omgezet worden in geluid Want het trilt niet meer Het pulseert niet meer Keer op keer En wat ooit gebroken ijs was Zal nooit meer water worden…

Stil daalt de Engel naar beneden Geluiden bereiken de Engel Al voor hij op aarde is nedergedaald In een wereld vol geluid staat hij daar En vraagt hardop waar is de stilte gebleven? Maar een antwoord krijgt hij niet Te midden van gehaaste mensen Die niet op of om kijken, stelt hij zijn vraag Waar gaat iedereen heen? De Engel loopt mee in de…

dag in dag uit was er wel was in het jaar 1900 voor de jonge moeder die toen mijn oma was maar zou zij ooit gewassen hebben in een wak met een rivier op loopafstand van waar zij woonde in mijn verbeelding zie ik haar ook in de winter bezig in het kleine schuurtje waar het soms krakend vroor maar ik hoop, dat het werd warm gestookt…

Ineens zie je ze tevoorschijn piepen, zo vanuit het niets, er lag nog sneeuw, toen dat verdween, zag je die kopjes verschijnen, zo vanuit het niets en zo, staat er in het groene gras wat vorige week nog voorzien was, van een dikke laag sneeuw, de krokusjes in volle bloei, zie je wel er is nog hoop!…

Google op internet "Qatar", vind je vrijwel meteen "Beatrix" en "Shell", zie je onze koningin flaneren over een bazar, hoor ik haar in gedachten denken aan Jacques Brel en inderdaad, Majesteit, een mooie gedachte: was in uw eigen vlakke land gebleven daar waar kerken de enige bergen zijn. Want wat had U in 2011 in deze zandbak te zoeken…

Weer een schandaal erbij het gaat over een biologisch ei je voelt je toch bedrogen wie moeten wij nu nog geloven je vraagt je af waarom! heeft het te maken met een rekensom frauduleus geweten is het nog wel echt wat wij vandaag of morgen eten.…

Het hoogst haalbare Leefde lange tijd in mij Door de grillen van het leven Ongewild gekoppeld aan het Diepst denkbare - het Ondenkbare dat uiteindelijk Denkbaar werd…

klein zaadje achteloos gestrooid stevige stengels groene staken wat kleine bladeren zo mooi geplooid wat is een bloem zonder zijn aarde zijn steel in leven bijna voltooid kijk naar de kleuren uiting van waarde klein leven groter dan ooit…

Er heerst duisternis. Er bestaat kwaad, in de geest van de mens. De wens van de dissident ligt hierin, correcte, symmetrische lichtstralen te verzenden ter wille van goedheid. De dissident neemt een heel eenzaam, doch ook gevaarlijke rol in zich op. Duistere krachten zullen verdwijnen als sterke geestelijke krachten verschijnen in het donkerst…