169 resultaten.
Blij
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 255 In iedere seconde
Elke gedachte
Zelfs in de letters
Van mijn gesproken woord
Zit iets van jou
Iets vanzelfsprekends
Zomaar gekomen
Met liefde gegroeid
Waar het zal blijven
Omdat het daar hoort
Het is warm
Als de zon
Het schijnt
Als de maan
Het is fijn
En ontastbaar
Zo breekbaar en licht
Als een hemel met sterren
Die schitterend stralen…
Met vingers van rozen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 108 Lakens die geuren
Naar wind en zon,
Naar wolken, water
En gemaaid gras,
Naar tjilpende vogels,
Bomengroen en kamperfoelie.
Licht uit, draai me
Op mijn zij, echtgenote
Draait mee, lepeltje
Tegen me aan,
Trusten, lief.
Wegzakken en zalig
Dromen tot de dageraad
Me wakker maakt,
Me aanraakt met haar
Vingers van rozen.…
PETER VERHAAR…EEN MAN DIE DEUGT!
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 226 Wat een heerlijke man
wat een eerlijke man
wat een duidelijke man
wat een voorbeeld man
Dat moet wat met dat kasboekje te maken hebben!
Wat hij al die jaren bijhoudt
inkomsten en uitgaven
grote en kleine
dubbeltjes en kwartjes
Dat verklaart dat hij financiele vraagstukken aan kan
ingewikkelde en eenvoudige
grote en kleine
binnenlandse…
Vandaag na 40 jaar in de woestijn
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 208 Mijn wereld leek lang woest en ledig
ik heb van alles nagejaagd
Mooie beelden zo voorbeeldig
hebben het ware geluk vertraagd
Ik ben gestopt haar na te jagen
Fata Morgana bestaat voor mij niet meer
Tevergeefs haar volgende alle dagen
aantrekkelijk flirtende keer op keer
Vandaag heb ik in jou mijn rust gevonden
jij bent als een oase…
Anti-Valentijn
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 753 Ik ben het konijn van Jasmijn,
zij komt haar hart bij mij luchten,
ik hoor haar verzuchten:
“Het hart van mijn Va
klopt hard voor Lentijn
maar ik zie Lentijn niet zo zitten,
ze zit altijd op Va te vitten.”
Ze zit in het gras en plukt aan mijn jas,
hoe bijzonder kan liefde zijn,
Jasmijn is anti-va-lentijn.
Uit: "Granaatjes met een…
Hè toe…
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 98 Mijn torso heeft niets van een Griekse god
en ook mijn benen krommen eigenaardig
mijn haar lijkt aangevreten door de mot
maar af en toe ben ik toch ook wel aardig?
En als ik zing dan klinkt het vals en rot
nee met mijn stem ben ik niet al te vaardig
ook wat ik zeg komt kreupel uit mijn strot
maar af en toe ben ik toch ook wel aardig?
Al…
valentijn
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 116 zoals het hoort op Valentijn
tafelen ze in een prijzig eethuis
ze zwijgt
hij zegt niet veel
ze nipt profijtig aan de champagne
die hij met grote teugen drinkt
ze peutert in de gastronomische bereidingen
die hier in krappe porties geserveerd worden
hij eet zijn bord leeg
en eindigt wat ze op het hare liggen laat
hij heeft aangekondigd…
Nachtvlinder
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 213 Ik hang al jaren aan je lippen
onthou steevast jouw gezicht
samen dansen we nachtelijke uren
tot in 't vroege ochtendlicht
langzaam open ik mijn ogen
en herinner me onze nacht
kleurt mijn buik vol mooie vlinders
daar waar jij stilletjes op me wacht
ieder jaar opnieuw op deze dag
hoop ik dat jij de mijne zou willen zijn
om dan samen te…
De jammerende wolf
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 180 In de verte de horizont
schijnbare lijn tussen hemel
en aarde. De einder heel ver
in tijd geenszins te verbinden
Vleugellam, maar bovendien verblind
is het lot haar geenszins goed gezind
Kruist zijn vingers, kijkt omhoog
realiseert zich vrijage
het mooi liefdesavontuur dat
in een tijd met kwade dagen
allengs tot nacht verworden
zich afspeelt…
Onvermogen om te communiceren
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 51 Zombies zie ik
Zo ver het oog
Reikt, figuren
Die in een ver
Verleden wellicht
Ooit mensen zijn
Geweest, of in
Ieder geval mensen
Kunnen zijn geweest,
Hun lichamen nog
Herkenbaar, hun geest
Allang afgedwaald
Naar gebieden die
Zij zelf niet meer
Kunnen overzien -
En ikzelf dan,
Als ik in de spiegel
Mijn eigen gezicht…
elke dag
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 127 vandaag spreekt mijn hart
zoals het gisteren sprak en morgen
spreken zal
een duizendtal kussen begeleidt me
elke dag, de stonden als een sonde
door de tijd
dat jij niet bij me bent
het mag
geen naam hebben zegt men
mijn
valentijn…
Kwijtheid
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 257 Het is volle maan vannacht
Februari met
Voorbij zoevende koude
Wonderbaarlijk mooie
Wolken maar het slaat
Nergens op. Waarom
Al dit geschoonheid
Als jij in kwijtheid blijft…
VALENTIJN 2014
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 1.174 Valentijn ik moet jou iets gaan vertellen
beloof mij wel dat je dit geheim bewaart
Ik zit mijzelf toch permanent te kwellen
al ben ik niet voor een kleintje vervaard
Ach, hoe moet ik het jou nu toch zeggen
ik ben verliefd op zo’n prachtige schone
Edoch hoe zal ik je dit nu toch uitleggen
ze is een schatje, echt een buitengewone
Weet je ze…
Vol jeugdig gekwetter
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 107 ik woon
in de kruin
van mijn boom
overzie met trots
de heerlijke stek
vol jeugdig gekwetter
geen monument
maar wel erkend
door het bos
heb gebogen en
in opkomen weer
naar hoogte gereikt
twee keer een
gele stip van hakkers
ze konden mij niet pakken
rond mijn stam
bloeit lente reeds
de winter is niet langs geweest…
De macht ontvalt de mense aleer hij 't weet
poëzie
4.0 met 2 stemmen 2.212 De macht ontvalt de mense aleer hij 't weet;
wat baat hem dat hij werkt, en leeft, en eet?
Het leven zelf doet 't leven dood, en 't is
dat wij geen duur en hebben, 't grootst gemis
van al dat ons ontbreekt. o Duurzaamheid
oneindig, al omvattend, uitgebreid,
die, onbegonnen, nimmer sterven zult;
die 't wezen van het wezen heel vervult…
Als ik kon toveren (2)
snelsonnet
3.0 met 3 stemmen 664 Ik kan echt toveren...het kan verkeren
Wel kantje boord maar ‘k heb het net gered
Voortaan houd ik nog meer onder de pet
Wat ze niet weten kan ze ook niet deren
Onder een pet...je weet dat dát niet past
Haal snel je grootste hoed maar uit de kast…
nu vrijt het rokje met het zand
gedicht
3.0 met 4 stemmen 3.630 nu vrijt het rokje met het zand
van hier tot aan de strandzoom trok
de branding aan je sokken
als dit al kietelt is het ruw en ongekamd
(de uitgeklede, meest radicale versie van een buitenland)
de einder stroomschok
de einder stroomschok de stilte hardrock aan gene zijde de zelfkant
je bleef het herhalen: ongeneeslijk (dit ook) en more
de…
breuk
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 106 Als de veer gebroken is
staat de tijd stil
en duurt sterven
eindeloos.…
Droom
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 248 Jouw silhouet straalt bij zonsondergang
gekleurd omwikkeld in oranje satijn.
Mijn getypte zinnen omarmen gedachten
bij jouw hals verstijfde ik door jasmijn.
Regelrecht uit jouw inspirerende hart
betoverd de avondgloed jouw uitstraling.
Jouw silhouet erkent levensecht mijn droom
omdat de klok terug tikt in mijn herinnering.…
HANDEN THUIS!
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 185 Dit hemels handwerk leek niet echt geschikt
om zomaar voor een elk te publiceren.
Maar, toch zo gek niet om zo’n werk te weren?
Dat zoiets door de paus niet werd gepikt?
Die rechterhand… en dan dat celibaat…..
Ik denk dat ieder het probleem wel raadt!…
Valentijnsdag
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 179 Ik heb iets tegen opgedrongen feesten
Als Halloween en nu dan Valentijn.
Hoewel, verliefd kan je soms zomaar zijn,
Wat dat betreft ben ik net als de meesten.
Maar over al mijn liefjes zal ik zwijgen,
Mijn stille liefdes houd ik voor mijn eigen.…
Sotchi splaakverwarkingsk
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 326 toch spreken veel
anderstaligen
iets van onze taal
ik luister naar reacties
ikke sien kanne nitdie
kleedienk kloer von
skaatsoers toe fel
foel toe fel da eel fel
oeranju e nokkus oeranju
pien ien ooch so pien
mens mit vlak sfaaiu eele tiet
anters da Roesiska flak
mekaar door von kloer
nit wiet bou root
kloer flak ollan
root wiet…
twee vuilniszakken
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 84 's Morgens vroeg staan ze daar
in de miezerige regen
op de rand van de stoep
twee grijze jassen
tegen elkaar aangeleund
stijf van de kou
vol afgedankt leven
maar ook zo breekbaar
zo weerloos als twee bloemen
die zonder verwijt
de tuinman aanzien
die ze plukt.
Daar staan ze
doodstil in de regen
twee onbeweeglijke schaduwen
onder de…
MARTA GOEBBELS
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 319 Een slaapmiddel, wat blauwzuur en een spuit
De kinderen in wit gewaad gekleed
Het was de dag na Adolfs huwelijkseed
Hij was niet meer, dat gold ook voor zijn bruid
Zijn grootste liefde was toch naar verluidt
Het Duitse Rijk nadat zij overleed
Zijn nichtje Geli, naar zijn beeld gekneed
Hij zat te dicht op haar veel jongere huid
Door zijn…
Ik zie je graag
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 521 Jij kruipt stil in me ,
warm lichaam houdt je vast
Ik nestel me in je,
met mijn ogen open
lig ik in je schoot
Ik voel je liefde
om me heen
Jij hebt me
in je hart
Ik hou onvoorwaardelijk
van ons
jouw Valentijn xxx…
sluierwolken
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 345 omringd door witte toppen
sluierwit op morgenrood,
lees ik vanuit een diep ravijn
op het randje van de dood,
zwaar hijgend, met gebroken ribben
een tikje pips in het gelaat,
getroffen door een felle pijnscheut
in bijna doodgevroren staat
gelijkmoedig wachtend op mijn lot,
lees ik dus boven witte toppen
in slaperige sluierwolken:
"Grüss…
Denk na
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 179 Je mond is de "uitlaat" van je gedachten,
dus denk na, voordat je de omgeving besmet.…
De klabanus.
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 256 Wederom sta ik in deze gedaante
Gegraven door de zeven dwergen
ooit zal ik de heks verjagen
die de boom tutoyeerde.
Meter voor meter sla ik de klabanus
met een stok die me alles
waard is.
Doe dit niet
geef me een rookmelder
pak mijn blocnote
maar laat me
geef me eeuwige rust.…
Naar daar waar
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 104 Ik hang aan de lippen van
't tij dat van geen wijken
wilde weten
we stroomden heen en weer
totdat ik me ontdeed van dat
wat mij weerhield
om vers geboren vleugels
uit te slaan, me te laten vervoeren
naar daar waar het leven
nog puur en onaangeroerd was
langzaam op zou gaan in het prille
dat nog geen naam mocht hebben…
Pommes Parisiennes
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 88 Zijn leven lang heeft hij zijn stek nog niet verlaten,
de Lage Spoordijk is het hoogst wat hij ooit zag.
Daar ligt zijn volkstuin, waar -ie huist sinds jaar en dag.
Hij teelt er spruitjes, Stiense bonen, soms tomaten
en onderwijl leest hij de grijs bestofte platen
waarop geschreven staat waarheen de trein zich spoedt.
Meestal naar Utrecht of…