Alle inzendingen, jaar 2015, week 48

Het doek dat ik zag voor mij sprak me enorm aan. De mensen erop staarden, was het naar mij of keken ze naar de toekomst. Ze bleven gewoon staan. Hun gezichten kon ik niet herkennen, toch priemden hun ogen door mijn hart. Hun gezichtloze hoofd had iets, dat ik niet had. Ze waren geduldig, iets wat ik niet ben. De geweven draden hielden hen…

In Oostenrijks witte winterpracht staat prins Alexander verwonderd op zijn houten glijlatten vergezeld door stuivende poedersneeuw vol mild blinkende vrieszon schuift hij steeds sneller en bewuster voort naar de verte der lage bergen waar aangename rust wacht samen met nieuwe uitdaging de hoge reine toppen om hem heen vertellen over de…

Weg van het momentane geraas, toch in het hart van het dorp, verheft zich uit de Kolkkuil de oude pastorie. Was zij beschermend huis en warme thuis voor hen die eeuwenlang hier woonden? Werd binnen deze muren de kromstaf gehanteerd of overwon de taal van ’t kruis? Stond deze poort wijd open voor schapen die een herder zochten…

De post bracht hem een kaartje, speciaal voor hem, Tim was zo blij wat Opa hem gaf, dat ie hem een kaartje stuurde met TIG keer geschreven: duizendmaal dank Opa, voor het gereedschap wat je me gaf, ach, als je het gezicht van Opa op dat moment zag: dat was duizendmaal een foto waard…

traag en haperend spannen we het doek over een raamwerk het schelle licht van de werkelijkheid doet pijn aan onze ogen een amalgaam van van verwonding en verlies golven zijn te hoog soms springt op ons doek uit het niets een zacht schitterend licht dat de duisternis doorbreekt…

Een nieuwe dag begint wanneer ik jouw warme hand voel de dag bruist wanneer mijn neus jouw intense parfum ruikt de uren schitteren als mijn ogen jouw zonnige lach weer ziet je verleidelijke stem spreekt als de nieuwe dag zich aanduidt. Maar waar ben jij als ik mij weer onzeker voel voor het slapen dat de angst overheerst en ik alleen achterblijf…

Men zegt dat mannenhersens niet bestaan Wanneer je in mijn schedelpan gaat kijken Dan schijn ik daar ook op een vrouw te lijken Zo gaat mijn hele zelfbeeld er dus aan Nou zat ik al rechtop bij ieder plasje En wie nu lacht, die mep ik met mijn tasje!…

Soms weet ik echt niet wat gedaan: die bedelaar een aalmoes geven terwijl ik er haast zeker van kan zijn dat hij geen honger heeft maar drugs zal kopen. Soms weet ik echt niet wat gedaan: een klein bedrag aan geld toch overmaken terwijl ik weet dat 't goede doel met veel procenten zal gaan lopen. Soms weet ik echt niet wat gedaan: die…

de man en zijn vrouw zitten toevallig voor de beeldbuis in de leefhoek van hun warm verlichte kamer de sfeerlampen zijn van Philips samen kijken zij naar de avondfilm die zojuist ruw werd onderbroken door beelden van mensen op de vlucht duizenden mensen - angst in hun ogen grenzen van prikkeldraad zwaar bewapende soldaten ze zitten…

Een duister hart, waar de misdaad tiert. De zedeloosheid niet begrenst langs de rand van de betamelijkheid giert. Waar lichtekooien te koop zijn; voor zij die wanhopen de hoop zijn. Waar studenten bij het nachtelijk ervaren de zorgen voor de toekomst voor de morgen bewaren. Waar de ziel van het burgerfatsoen ieder greintje verliest…

Ik kijk, verlang, kan niet wachten, wil je voelen, glijden, in mijn mond nemen, mijn handen om je sluiten. Ik wil ruiken, beleven, mijn lippen zacht laten beroeren. Vleugjes van jou blazen me aan je branden. Kom, kom, kom, laat me lief lispelen in je oor, hunker, nee smacht en smeek, pruttel, en steun, en kreun, maak me zoet…

schat, je moet je aanpassen oke, liefje vertel mij moet ik me aanpassen aan zuurkoolstampot met worst? nee, hoeft niet moet ik me aanpassen aan de Toppers in de Arena? nee, hoeft ook niet moet ik me aanpassen aan slechts een koekje bij de koffie ? nee, alsjeblieft niet, ik hou van je maaltijden moet ik me aanpassen aan dit…

Turkije speelt vals spel en dealt op sneaky wijze met die killers van IS, met die drie miljard is niets geheald, raken die vechtjassen nog meer in de stress. De strenge islam-dictator rampscenario Erdohan is in wezen net zo destructief als die zotten, die vrouwen verkrachten en killen tot de laatste man, onthoofden als hobby en van mij moeten…

Bevlogen tranen voelen in een regenbui als een warme douche.…

Als een mens komt met vriend'lijk ooggekijk, Mond die iets liefs vertelt, Stuur 'm dan niet been: 'keer morgen weer.' Want wat één mens een andre liefs bescheer', Is zonneschijn, die door de wolken welt, Of een geplukte bloem gelijk. Als zonneschijn, die door de wolken welt, Drijft alle liefs voorbij. Kijk op en zie of weet het niet; Het…

hij had ogen aan touwtjes maar kon toch alles zien de echte bruine berenvacht was aaibaarder dan ik dacht een zwarte neus zonder gaten die frunnikte ik pas later hij was mijn knuffelbeest en beste vriend die ereplaats heeft hij verdiend nog kijkt hij mij vragend aan als ik kom en hem zie staan na een kroel tussen de kapotte…

De wereldleiders lijken niet goed wijs: Om de klimaatproblemen op te lossen, - dat is urgent voor mens en dier en bossen, - Neemt iedereen het vliegtuig naar Parijs! Het draagt dus bij aan minder broeikasgas, Als dit de laatste conferentie was.…

Een dichter was je net als ik, geen dichteres en lange tijd was je hier onbekend. De wetten van je vader teên die swartmens hielden ook jou apart – van ons met name. Totdat je werk, dankzij Mandela, eindelijk openging. Wij zijn familie, hebben voorvaders en strijdbaarheid gemeen, wij spreken zustertalen. Over het wonder van de jouwe ben ik…

Zijn gedachten dwalen dit keer niet falen niet betalen afscheid heeft geen prijskaartje hangt niet bij de uitverkoop altijd een strop om de nek nu floreert hij als een narcis in de lente de bloemen geuren zoet vrijheid maar nog niet klaar voor zomer gebonden verbonden zijn gedachten dwalen.…

jouw knuffel heb ik neergezet tegen de vallende avond je missen doe ik iedere dag terstond kijk ik naar boven weet waar jij je bevindt veilig in de kinderhemel mijn innig geliefd beeldschoon kind op de rug van een schitterende kinderengel zweef jij door het heelal oneindig ver jij koestert de warme zonnestralen…

Vanaf het wandelpad tussen de twee rijen bremstruiken zie ik rechts van me een vrouw met een hondje aan de lijn mooi afgetekend tussen de blauwe winterlucht en het blinkende wateroppervlak langs de waterplas in de wei wandelen. Dan steek ik het smalle, groene bruggetje over. Een luie rivier? Een waterreservoir? Een oer-Hollands landschap…

Vanochtend verjaardagsontbijt op bed Door onze dochter neergezet Heerlijk tennissen in de hal Lekker slaan tegen die bal Vanmiddag met manlief naar Maastricht Gehuld in het kerstlicht Zoveel bloemen, telefoon, berichtjes, kaarten en dikke kussen Voel me heel erg jarig ondertussen Super bedankt allemaal Vanavond zit ik in een volle theaterzaal…

Terecht sprak vader op het nieuws: zo is mijn dochter niet, die springt niet zomaar voor een trein, dat geen mens dat nu toch inziet. En dan komt de redder in de nood: in de vorm van meneer van de Goot. De patholoog gaat uitzoeken waarom, het meisje daar voor die trein sprong. Het is voor nabestaanden niet te begrijpen, waarom een…

Nieuwsgierig als ik ben, sta ik nu toch eventjes stil, bij onze collega die vandaag, de OK in ging. Belangstellend als ik ben: hoop ik met heel mijn hart: dat ZIJN hart, weer functioneert zoals het hoort...hopend dat hij komende week, weet dat we aan hem dachten. Succes met je herstel Wim.…

strevers van duisternis willen mensen ontkrachten luister niet naar hen belagers van de ziel zie, op deze dag hoe licht zich verspreidt door stille werkers, die daden van liefde tonen elke korrel in de woestijn is kosmisch bezield elke druppel in de oceaan komt uit de bron…

Zwart, wit of regenboog? ’t Gaat om de versjeskunst! Rijm met een metrum dat Loopt als een trein Dichtkunst veredelt het Sinterklaasavondfeest Wat dan de kleur van de Schmink ook mag zijn…

Als ik zo om me heen kijk naar volwassen mensen begrijp ik niets van hun gedrag, degenen die ik hoog had ingeschat blijken zo anders dan ik eerst vermoedde. Wat zit er achter achterdocht en woede, waarom verdenkt men mij van iets waarvan ik in de verste verte niets vermoeden kon, waarom draaien volwassenen soms als een boomblad om. Zelfs…

Die maandagochtend op kantoor. Een hand strijkt over mijn rug wat mij rillingen doet ontlokken, mijn spieren doet samentrekken en een glimlach tovert op mijn gezicht. Haar ranke - slanke gestalte herken ik uit duizenden, evenals de kleur van haar ogen, haar parfum en de vochtige warmte van haar mond. Net als die trippelende passen met…

vaak woon ik in mijn hoofd dagenlang in een enkele kamer er zijn vogels en kinderen die overal lopen moeten dansen op wenkbrauwen van het tjilpend gras jazeker, ook vlinders want vlinders zijn tijd er zijn monologen en dialogen eenzaamheid als speelbal van schaduw en echo's in de linkerhoek naast het tafeltje staat een spiegel…

Ik luister en Oordeel niet Over wat je Me vertelt, Je gebruikt woorden Maar de meeste Zeg je niet - En daarom luister Ik slechts, en Oordeel niet…