Alle inzendingen, jaar 2015, week 48

De opdracht van Jezus om anderen te vergeven is juist op ons zelf niet op die ander gericht dat brengt de liefde op orde immers bij Hem weegt zwaarder de vergeving dan wat vergeven moet worden…

Gewone mensen willen allemaal genieten Van de discolamp,van de dans,van de danspaal en van de dood die daarop volgt van de ziel. Maar kijk naar de lieve dieren Zoals ook de mug die blij wordt als hij op tafel een suikerklontje ziet Gewone mensen willen allemaal genieten want zo is de ziel haar natuur Dus ze zoeken het in eten,luieren,sex,een…

Mijn vader studeerde theologie in Kampen, terwijl hij bij twee oude dames op kamers woonde. Bijna iedere dag zei de ene dame tegen de andere dame: 'Mien, haal jij de gehaktballen even?'. Dat medestudenten van het gymnasium in Groningen hem in een rokje op het schoolbord hadden nagetekend, stak nog steeds in zijn ziel. Hij dronk wel eens…

Jij kijkt mij aan, Wonderschone glinstering, Galmt door de stilte, Vluchtige blik, Gevangen in de eeuwigheid van mijn ziel. Langzaam loop jij op mij af, Knuffel van gemis, Doet twijfel verdwijnen, Argeloze aanraking, Brengt onvergankelijke gevoel met zich mee. Teder beroer jij mijn wang, Liefdevolle kus, Bezegelt de liefde,…

Als ik mijn rug naar de toekomst keer, heb ik geen oog voor het zwarte gat dat ik vrees. Wandel ik langs succes en falen, langs vrienden, vreemden, vrouwen. Leeft mijn vader nog, geloof ik in verzoening en verlossing. Geloof ik in een toekomst.…

De cijfercode draait als passie is gekraakt en sluit trouw het hart.…

waar woorden eenduidig hun kleur luiden is het fijne geklepel van klokjes niet hoorbaar het monotoon starre dringt zich meer dan opzichtig op en houdt ogen en oren gevangen de kleine nuances accenten en speelse wendingen in zinnen en strofen komen niet op toon wat een kleurige boeket vol harmonische klanken had moeten zijn resulteert…

Het is een blijde dag: het wit Der sneeuw is door geen voet gekrookt. De zonneschijn is zuiver goud. De luchten staan van kristallijn. De wind, die door de bomen strookt, Rooft heel hun schat van tintlend rijm. En als een vorst, die door de straten rijdt, Strooit hij juwelen achteloos en wijd en zijd. Het is een blijde dag: wij twee Gaan…

Verrek wat heb ik nou weer in mijn schoen Dat had ik niet gevraagd...hé ouwe zak Je zit toch niet te blowen op het dak Kom Klaas...voortaan je huiswerk beter doen Een muis van marsepein...daar vroeg ik om Was zeker uitverkocht bij bol punt com…

ik zag voor het eerst diepte in de verte van haar blik ontmoette haar even was er een kier kijk mij hier leek zij te zeggen een open gebaar met zuchtende slik pas nu dringt het tot mij door, hier keek een kind even uit de wind weg van een dwingend koor; was zij wel ooit bemind tot het moment, hiervoor hoe zij dat ervoer kan ik…

Wij proberen gaten in verbeelding te dichten. Maar hoe mooi ook woorden kunnen lezen, tussen de regels zie je het papier. En dat papier komt van een boom. Bomen staan buiten met takken in de lucht, wortels in de grond. Die boom staat daar, zoals hij daar altijd stond. Misschien is het wel niets meer dan dat. Doodgewoon zijn…

Op wandel door het Goor zie ik doorheen het takwerk van de houtwal negen witte zwanen in de nog verrassend groene weide. Het fraaie beeld blijft me bij. In de buurt van het kanaal bemerk ik er drie. Een waterplas maakt het prentje compleet. Maar nu komen ook de vragen: heeft dit trio zich definitief afgescheiden van de negen, of mag…

ach erbarmelijk dat stierenrennen afgelopen Spanje's zomermaand mensen schreeuwend op balkonnetjes of langs de weg staand heeft alcohol misschien de overhand gekregen of aan bepaalde sadistische karaktertrekjes gelegen touringcar chaffeurs stelt u dit tevree neemt u DEZE mensen echt mee daar straten volgesmeerd met…

Het doet er alles toe, de echo’s die zich nestelen in een onvoltooide wereld op de spitzen van het avondrood in een transparant decor de plotselinge verschijning van de muzen zelf die zich willen bewijzen achter het zwart van de mascara als magistrale aftiteling op het gespannen vel van onze getijdegong het maakt verschil, als…

Het beeld hou ik vast Van hoe onze liefde was Je streelt en je krast, Trekt aan en verjaagt, Liefde die helend is En ons soms belaagt - Door de wolken heen En de nevel erna Weet ik je naam niet meer, Komt wie je bent me zelfs Niet bekend meer voor, Nu zie ik in de spiegel Hoe de waanzin mij bekruipt En hoe ik ook mijn eigen…

Vlak voor het slapen gaan, wanneer je bang bent voor de morgen; jouw gevoel zich een weg zoekt voor de zorgen, wil ik muziek zijn voor jou. Wanneer je geen mogelijkheden meer ziet. Je alleen maar zwarte dromen droomt. Je geluk nog slechts bij de buren woont, wil ik muziek zijn voor jou. Muziek zoekt zijn weg in duistere tijden. Muziek…

werk in uitvoering was mijn eerste gedachte ware het niet dat een bever zich hier had laten inspireren door een zekere 'Nefertete ' dit te aanschouwen aan de oever van een rivier is niet iedereen gegeven vandaar dit bewijs in full-colour van een kunststukje dat vast al weer verloren is gegaan…

Nu weer rook je naar vers brood, ik verifiërde, kwam de lucht door het raam van iemands broodbakmachien, een bakkerij misschien in de stad? Nee jouw lijf! Ik liet je raden waar je naar rook nee, iets lekkers, zei ik wat je soms vroeg in de ochtend ruikt in de stad... je noemde bloemen, ochtenddauw, maar je kwam er niet op. Toen ik het…

De herders... Ze lagen niet alleen 'bij nachte' Ze wachten niet alleen het Nieuwe Jaar Ze trekken met hun kudde schapen waar gras in pol of spriet welig groeit Dichtbije natuur en einder boeit voor herders ogen Met eigen ogen zag ik ze in een gevel in hazenslaap versteend.…

waar ben je dan mijn lieve kind nu je niet meer thuis kwam uit de nacht waar moet ik beginnen met zoeken wie heeft dit vreselijke scenario ooit bedacht jij stond midden in het leven was vriendelijk vrolijk en blij totaal onverwacht uit het leven gerukt ben ik naarstig opzoek naar antwoorden de vraag is wie helpt mij hierbij…

Nefertiti is opeens volop van belang, want haar stiefzoon Toetanchamon heeft haar dodenmasker gestolen en haar verstopt achter het behang. Nefertiti ligt achter een wand verscholen ze wilde protesteren, als dat nog kon, maar al was ze eens de allermooiste vrouw, hoe zat het met de schoonheid van haar ziel? Ze hebben haar botweg tweederangs…

Galm uit de verte klinkt enkel als souvenir vanuit diepe put.…

Dordrecht, ik heb het zelf gezien, want ik ben er zelf geweest. Overal muren en ramen. Mensen lopen door de straten. Er is een kerk, waarin geloof werd scherpgesteld. En al die huizen! Naar verluidt trekken jongens zich er af en staan er meisjes naakt onder de douche. Is het leven daar net zo als elders – vuil dat de lichamen van mens en…

het water strakte onder striemende woorden bevroor tot ijs voor hen die ze hoorden scherp spiegelden sterren de waarheid in het zwart oppervlak dat feilloos gerechtigheid zag waar vergeving al in rietkragen ruiste verwarmde zon het doldriest onbesuisde brak langzaam het ijs smolt wrevel en ergernis in rimpelloos verdwijnen zo dat…

'Geef mij eenmaal, het deert mij niet hoe kort, De vrede van een hart dat niets meer schort.' Zo bad ik, toen ik jong was, in mijn nood. - Is, wat ik vroeg, iets anders dan de dood? Maar ik wist het niet en, achter tred en lust, Was 't ene, dat ik steeds begeerde, rust. - Nu, wetend dat mijn hart het leven wil Wordt de oude ontbering eindelijk…

Omdat het goed voor mijn gezondheid is Ben ik door witgejaste beterweters Gekoppeld aan infusen en katheters, Voor voeding, medicijnen en voor pis. Eén slang aan het verkeerde kraantje vast, En ik heb in mijn aderen geplast.…

De plek is gebleven maar jij bent opgelost spoorloos verdwenen Zelfs de braamstruiken met hun scherpe doornen herinneren zich jou niet meer In de holte van een boom groeien drie paddenstoelen in de bast daarboven, gekerfd een hart en twee namen hoog boven het hoofd gegroeid niet meer te lezen De warmte van de zon is onder je vleugels…

als ik verlangend naar jou wakker word en aan mijn zijde enkel leegte tast grijp ik naar mijn fluit voor een nostalgieke early morning blues…

We zijn door de realiteit vermomd, wachtend op de naderende bui het getijde neemt ons de maat, verstoort de bedoelde contouren van een nog uit te vinden toekomst mistige verten in het landschap van het ongewisse., beelden verstrengeld, in luiheid niet te onderscheiden in de tweedeling van gedachten, hun schaduwen reiken steeds…

Het maakt je nederig En dankbaar Als je beseft Waar je nu staat Dat het bij dingen Echt belangrijk In ons leven Niet om geld of status gaat Het geeft Voldoening Om te voelen Hoe geluk ontspringt Uit vaak iets kleins Hoe makkelijk dingen, Van weinig waarde Bijdragen Tot iets unieks en heel erg fijns Het doet je landen Op beide…