144 resultaten.
'eine Krankheid zum Tode'
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 348 (J.W. von Goethe)
dichters zijn reizigers door het
vreemde landschap dat leven heet
neem de dichter Boudewijn Büch
van hem kennen we zijn passie
voor dode dichters en lange reizen
tijdens zijn reizen naar verre oorden
raakte hij zó dikwijls in extase
dat het besmettelijk leek
een flirt met de dood en de onvermijdelijkheid
van het…
Kerst
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 554 Bij alle deuren andere namen
achter ieder raam een licht
verdeel de vlam en beleef Kerst samen
word brenger van een goed bericht…
identiteitsbewijs
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 164 Identiteitsbewijs
Als u nog rustig over straat wilt lopen,
heb dan toch steeds uw ID bij de hand.
Ter staving van de veiligheid voor volk en vaderland,
en om een fikse boete te ontlopen.
Of u er nu van houdt of misschien niet,
ons eigen DDR is in 't verschiet.…
leeggelopen
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 257 het huis geraakt langzaam
leeg
op zolder
zoek ik naar woonst
ik gooi mijn hart overhoop
draai de rug naar
heimwee
hoe lang zit ik hier al
met te ijverige wijzers
nog even
en dan word ik een zwerfkei
te vaak in mijn gedachten…
Potig
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 181 Ik vind het wel knap
van voeten,
die eelt maar blijven groeien.
En al dat gewicht
dat zij torsen,
een leven lang.
Soms komen ze in protest,
en geven je een nare blaar.
Daarover moeten we niet klagen;
voeten maken het leven
draagbaar!…
Hij en ik
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 102 Op een morgen droomde ik
Dat ik mezelf geworden was -
Eindelijk was ik geworden
Wie ik heimelijk altijd al
Wilde zijn,
De Japanse steenhouwer
Was immers altijd mijn
Droombeeld geweest, nooit
Had hij mij losgelaten,
En nu waren we samengevallen
Tot één persoon, hij en ik -
We gingen emigreren naar
Een land hier ver vandaan,…
Het stille zwijgen
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 269 Het stille zwijgen van mijn verdriet
vraagt...hoor je me niet?
Zonder te antwoorden...begrijp je
me niet?
Laat het gaan, verwoorden mag.
Want niemand die het ziet.
Het stil zwijgen verwoorden in een lach.
Dat is...wat ik toen dacht.…
Nafta
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 90 dit verleden herkent zijn
stemmen, verdooft het
licht tussen morgen en
avond, met handen die
houden, met daken die
het onweer weren. Dit
huis behoudt zijn muren,
ook als het kraken van
zijn vloeren de voegen
vult tussen de tijd en het
heden. Nog altijd posten
we brieven, openen we
deuren, 2x bellen, sluiten
we het boek, verdrinken…
Dichters en Vertellers
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 301 Mannen die echt verhalen kunnen,
zijn zeldzaam aan het worden.
Vrouwen die anekdoten vertellen,
zijn een zeldzaamheid.
Echte dichters verstaan de kunst,
om de tijd te laten stollen.
Rasvertellers verstaan de kunst,
om de tijd even stil te laten staan.
Ze leren ons glimlachend luisteren.
Ze laten ons fronsend nadenken,
over de wanen van…
Foppende Chinees
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 170 Het zit niet mee, denkt de top van ADO Den Haag,
maar Hui Wang roept op tot kalmte en geduld,
volgens de Hagenaars loopt de betaling te traag
en is de voetbalclubkluis nog steeds ongevuld.
Een woordvoerder van ADO noemt het een kutsmoes
dat Wang en ADO nog aan elkaar moeten wennen,
want het is geen keuze tussen nasi of appelmoes,
maar een kwestie…
Stralende ogen
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 123 Dierbaar verlangen
misleidt ronduit verleiding
als kristallicht oogt.…
Gekleurde pillen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 96 ik strooi
waaiers van plezier
voor uitgestreken gezichten
handenvol hotspots
voor de echte nerds die
al in talloze gadgets stikken
een keur van
festivals en feesten
voor energierijke dansbeesten
toch worden ze
in de regen allemaal nat
haren piekerig en plat
grandeur en het stijlvol
vitale kunnen zij helaas
niet uit gekleurde pillen…
De grijsaard en 't kleine meisje.
poëzie
3.0 met 2 stemmen 552 de g r i j s a a r d.
Vreemde kleine, zo aanminnig,
Vreest gij niet de middagzon?
Voelt ge 't niet? zij straalt zo vinnig.
Rust wat bij die koele bron.
Kom, melieve; zit wat verder
Onder 't koele boomgeblaêrt;
Daar is vreugd: een spelend herder
Heeft er kinderen vergaêrd.
Zie, de maaiers zelve slapen;
En ge werkt als een…
Het landschap denkt ons
gedicht
4.0 met 7 stemmen 2.760 Alles ligt klaar voor de wandelaar
De beek langs de weg, het seinhuis
het te smalle trottoir als gedachten
die je ontmoet en dan de jouwe
noemt, ook zonder kaart liggen ze daar
en wie de deur uitgaat ziet ze haast
voor ze ons omhelzen en wij denken
dat wij het doen terwijl de bomen minzaam
zwaaien. En wij doen het soms
maar meestal denkt het…
dromen
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 150 ja, ik zie u wel denken
in welke wereld vertoeft
hij, die turende grijze
zal hij naar gisteren wenken
of nu al naar de dag van morgen
in een golf van melancholie;
in koude of warmte geborgen
ik zie vlammen die vervliegen
uit brandend hout
dat haast tot as is teruggekeerd
en kijk in de haard naar mijn jeugd
waar ik met het…
Het innerlijke oog
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 203 Door de boog van de schepping
te spannen suizen de beelden van
gisteren door het innerlijke oog.
Raakt z’n pijl de roos van het licht
waar de schaduw van de tijd zijn
rug recht in zijn afgesloten kooi.
We zijn een theater van overdadig geluid,
souffleurs van een glorierijk verleden
meningen en stemmingen uit het heden.
Wij zijn slechts…
Kerstverhaaltje
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 546 In de vensterbank een schaaltje
met uitgedrukte sigarettenpeuk
de definitie van leuk
een kerstboom opgetuigd
uit jaren her, ballen gebroken,
engelenhaar met een bruine gloed
hij kijkt eens om zich heen
hij schudt wat as van zijn mouw
voor hem is het sterrenstof
naar buiten op zoek naar het beste kerstsloof
het is kersttijd
dat is…
Altijd pijn
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 261 Pijn
erge pijn
moeten accepteren
bij het ziek zijn
Meedenken
om te verlichten
dat is pas moeilijk
weinig uitzichten
Door merg en been
geleid, dag en nacht
wie gaat er voor zorgen
dat het mij verzacht
Pijn, deze pijn
bijna niet te verdragen
het overkomt je
en er zijn talrijke vragen
Helaas de oplossing krijg je niet
zoek het…
De duiven van Amsterdam
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 191 Boven Amsterdam vliegen duiven.
Zij strijken neer op de Dam. Zij dalen
af langs de rode daken van de huizen;
in de toenadering tot de mensen zijn
zij tam. Zij kennen elke plaats van Mokum
en zijn geschiedenis; in vreugde en in
droefenis. Bont en grijs kleuren zij de
pleinen van Oud Amsterdam.
Boven Amsterdam vliegen duiven.
Zij strijken…
Mama ik mis je zo...
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 277 Mama ik mis je zo...
Elke dag, elk uur, elke minuut, elke seconde
kan ik niet zonder jou
Mama...?
ik kan niet zonder je
je was mijn steun mijn toeverlaat
we deden alles samen, iedere dag
mama ik mis je zo...…
Sneeuwvlok- sokken
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 288 'K heb kouwe poten, bromde hij
Geen wonder antwoordde zei
Op de sokken die je draagt
Staan sneeuwvlokken, dus als je 't mij vraagt:
Zorgen DIE voor koude voeten.…
De mensen als mieren zien gaan
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 115 Ik heb de hoge berg beklommen,
Met talloze mieren ben ik
Naar boven gegaan -
We waren sterker dan we
Ooit dachten te worden,
Tien maal ons lichaamsgewicht
Hebben we naar boven getild
Zo makkelijk, zo vrij
Als ik het zelf ooit
Had gewild…
Blikseminslag
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 89 Door blikseminslag
leeft het idee in een flits
met rechtopstaand haar.…
Stekkeren
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 214 Hij rijdt met zijn scootmobiel van hot- naar her
Soms dichtbij, soms iets verder
Wanneer hij vertrekt is het steevast:
Ik ga even " stekkeren" zoals het past.
Want DAT hoef je niet met een dure auto te doen
Hij doet het met een Gemeente- cabrio en dat:
Is HEEL goed te doen!…
Lidl
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 117 Bij Lidl kun je rustig kopen.
Nog afgezien wat of het spul ook kost,
ook klachten worden keurig opgelost.
U kunt er dus maar rustig binnen lopen.
Heus koning klant komt bij hen steeds aan bod.
Zoals het liedje zegt:,,Lidl things mean a lot,,…
Doodgaan
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 307 Gister bedacht ik me opeens,
"sterven doe je helemaal
alleen."
Het leven dat langzaam
uit een lichaam trekt,
en wat daar dan achter schuilt,
het "grote onbekende".
Ik hoor ook nooit iets van hen
die vòòr mij gingen,
ken alleen de leegte
die zij achterlieten.
Tis dat een mogelijk weerzien
daar wacht, anders
ging ik mooi…
Een ander licht.
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 135 Een vaal-rose rozenperk
met wat hoog gras ervoor:
zo saai als saai kan zijn,
totdat het tegenlicht
van winteravond zon
het grassenpluim in rose verzweemt
en elke roos verheft
tot illusoire droom
en mij verwonderd achterlaat.…
Stof wacht geduldig
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 106 ik had je zo graag
in in mijn armen
willen drukken
om te kunnen
zwemmen in tranen
die jij op het raam schilderde
zoals beschreven
in de ongeschreven roman
die roerloos op tafel ligt…
Achter de heuvels
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 144 Achter de heuvels
van mijn dromen
staat een huis
vol zomerbloemen
en in de tuin
de beukenbomen
van mijn jeugd.
Gefilterd licht
zachte rust
als een moeder
in een leunstoel
voor het venster
ouder wordend.…
Bericht aan de levenden
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 197 een volk zonder hart voor mensen
zal meer dan lijf en goed verliezen
dan sluiten de grenzen..…