Alle inzendingen, jaar 2015, week 52

Vroeger was geloven heel gewoon Het hoorde er toen helemaal bij Maar die tijd is al lang voorbij Geloven is niet meer zo gewoon. Vroeger ging men gewoon naar de kerk Maar nu laat men het vaak afweten En is het net of men God is vergeten Door de drukte van belangrijker werk. Is het een teken van deze moderne tijd Dat men niet meer gewoon…

Werpe de eerste steen, gij die zonder zonde is, pak ook de tweede erachteraan en weet je: ga door met trappen, ga door met slaan. Gij die zonder zonde is, blijf vooral werpen met alles wat je tegenkomt, gooi de woede van je af, gooi de verwerpelijkheid in het graf. Gij die zonder zonde is, pak een zak met keien, dan delen…

Aan mij de eer om met een laatste woord Tweeduizend vijftien af te mogen sluiten. Om twaalf uur ga ik eventjes naar buiten, Waar dan al menig heilwens wordt gehoord. Het jaar tweeduizend zestien dient zich aan, Dat het met allen maar heel goed mag gaan.…

Het Behouden Huis heeft mij behouden. Afgesloten van de wereld in de winterse koude. De poolberen op het ijs hielden mij gevangen; ver van huis gestrand op mijn wereldse belangen. Op Nova Zembla vervolgde mijn leven zijn spoor; Mijn voetstappen in de sneeuw waren maar een fractie van wat ik achter mij verloor. Het Behouden Huis heeft mij…

Bekentenis: Is een betekenis van grote waarde. Betekenis: Is een bekentenis van nul- en generlei waarde. Kortom: wat je bekent, of wat je bekend voorkomt, is niet wat het lijkt.…

Ik drink het leven in, Ik drink, drink en drink Tot mijn maag en darmen Tot de rand toe zijn gevuld En ik eindelijk de waarheid zie Die tot dusver altijd was verhuld Ik drink, drink en drink Tot ik de helderste dimensie Van de waarheid zie De enige werkelijkheid Ik drink, drink en drink…

Christusverloochening! Kerst is een verkoopfeest ’t Is een vertoning die Hypnotiseert Daarom negeer ik die Manifestatiedrift Thuis bij mijn boompje Zit ik niet verkeerd…

Als vanzelfsprekend je wordt ontnomen en verandert in een handicap, een gemis of verloren vaardigheid. Wanneer dr ergens iets klem zit, blijft hangen of zich groter strompelt, naar een knellende onvolkomenheid Geef dan geen centimeter toe, maar vecht meedogenloos, want wilskracht bergt hoop en vrijheid.…

daar rust zij, de eeuwenoude pastorie omsloten door het groene water beschermd door te hoge drempels. waar witte zwanen dwalen langs blinde paden tussen groen een heer in zwarte soutane breviert zal hij ons weer groeten? mijn hand in grootvaders hand ik ben het kind uit stille dagen in de tuin van altijd zomer bomen groeien naar de hemel…

er is geen balans op te maken niets houdt elkaar in evenwicht de enige activa die ik bezit ben jij met je stralende gezicht uit de prilheid van lente groende jij zomer en bloeide beeldschoon kleurrijk oogde herfst in rijpende oogst voor koude dagen die om feesten vragen ik heb ooit je hand gepakt toen ik onomkeerbare liefde zag het…

Dwars door de spiegel zie ik op een morgen in december decennia verdwijnen. Op mijn vaders knieën rij ik spoorslags door de beemden langs de kronkelnete door de hoge gele rogge over de Hodonkse akkeren. Mijn moeders schoot is zacht. Zij streelt mijn angst weg voor gruweldromen en spookverhalen. Zij kleedt mij aan voor school en stopt nog…

De vredesboodschap werd ons ooit gebracht Maar ja, die hebben we niet aangenomen Religies hebben oorlog nooit voorkómen Terreur alom, het lijkt alleen maar nacht O God, als U bestaat, hoor onze klacht Laat ons toch ook van mooie dingen dromen en niet van dood of andere fantomen als bang-zijn, altijd wakker in de nacht Laat die verdomde oorlog…

Wichelend met woorden proberen kieren te dichten om de kou buiten te houden wat warmte te koesteren Kom lees wat dichterbij proef van de woorden en warm je aan de zinnen Verwonder elkaar telkens weer hier in je moedertaal met je eigen verhaal…

Hij floeg de tanden uit mijn bek (vandaar dit laftig fpraakgebrek), maar toen hij éven ftond te flapen, greep ik naar mijn geheime wapen: mijn linkfe hoek, ietf koloffaalf, en hij ging plat in ronde twaalf.…

De koning van de KOU, die neemt het niet zo nauw Die nam vervroegd reces, kwam niet bij de les Geheel niet opdagen, was niet opgedragen. Keek ik naar het gras, wat weer net gemaaid was Kwamen madeliefjes boven in de zachter winterzon Terwijl dat toch eigenlijk geheel niet kon. Maar Koning Winter dacht dit jaar Niet alleen een…

Mijn hoofd is te vol Ik kan niet meer denken Mijn handen bibberen te erg Ik kan niets meer vasthouden Mijn benen zijn te zwak Ik kan ze niet meer laten staan Mijn voeten zijn te moe Ik kan niet meer blijven staan Kortom……

Kruip je weer in je nestje? En dan zat ik er al, onder de plattebuiskachel, met poes op schoot, tegen de voeten geschaard om de pot -kelkbladeren rond een zonnebloem- aan te kijken. Boven me op de glanzend geschuurde plaat wist ik de waterketel en de zwarte strijkijzers. Me nooit nog zo geborgen gevoeld.…

jij moet niet geloven je mag zie jouw eigen gekozen gevoelsleven tegemoet met een hemelse lach weet dat de Kracht altijd aan jou blijft werken misschien denk jij bij dit lezen ik ga hiervan nooit iets merken jij bent de mooiste diamant die op deze aarde bestaat wensen doe ik lieveling dat het altijd goed met jou…

Ik wist er van de liefde niet, toen ik jou vond, mijn lief. Ik in jouw ogen werd gevangen met rozen op mijn wangen. Ik wist er van het leven niet, toen ik schuilde in jouw armen. Mijn hart tot berstens toe gevuld met vreugd en groot verlangen. Ik wist er van de liefde niet, toen ik jou trouw beloofde. En jij mij meenam op een reis, die…

Een half jaar is het alweer geleden, dat we samen nog kijken konden. Een ingreep verliep niet zoals bedoeld. Bacteriën hebben je retina verwoest. Een oogarts heeft je lens verwijderd. Ook werden je kamers goed gespoeld. Nog steeds verzet je je tegen je blinde lot. Fotograferen was één van je vele taken, daarom wil je naar buiten blijven…

Steeds meer mussen en mezen lijken vegetarisch te wezen. Wormen gaan dr niet meer in, en in vliegen hebben ze geen zin. Ze hangen en hoppen maar wat rond in mijn tuin, krijsen hun bestelling fruit en brood, donkerbruin. Ze worden ook steeds brutaler, en tikken nu zelfs tegen het raam, zodra ze mij in het vizier krijgen, tjilpen ze met…

Het is winter maar daar is niets van te merken het lijkt wel lente ik heb ze al gezien in de groene perken de bloeiende narcissen met parmantige kopjes op ranke steel in oogverblindend zonnegeel dansend in de wind zich koesterend aan de winterzon als een prematuur lentekind…

In liefde opgedragen aan mijn zus Misschien zin in Cappucino, warme Choco of zo Zeg je, terwijl wij Je duidelijk vertellen Dat we niets Meer hoeven, We zitten al zo vol - Toch begin je Met stramme vingers De plastic verpakking Moeizaam te openen, Zinloos te openen, Want jij weet Dat het erop zit, Dat weet jij net…

De wereld verlicht kleurrijk in een hoopvol jaar vol sterrenregen.…

Hoog en laag kan ik springen zeggen dat ik een dichter ben maar niemand komt dichterbij dan mijn woorden doen beloven ik heb je lief, schrijf ik maar er is niemand om lief te hebben zelfs mijn teddybeer wordt bleek rond de neus, door de gedachte aan mij ik ben mijlenver verwijderd van de waarheid nog even en ik geloof werkelijk dat ik…

Met de handen ben je Aan het plafond, jouw Plafond, genageld - Hoger kun je niet Vooral ook omdat Jouw grens bereikt is Bovendien is het nog Niet eens van glas gemaakt, Je ziet er niets door heen, Weet niet wat er op volgt, En je benen bungelen In de lucht, alle contact Met de aarde Ben je verloren Ongemakkelijke vrijheid…

Dit gaat niet meer over vluchtelingen Maar over andere belangrijke dingen: De natuur laat ons wel/niet in de kou staan Het wil namelijk nog niet vriezen gaan ! Tijdens de verlichte kerstnachten Kwam de vorst nl. op andere gedachten: Met een warm gevoel van binnen Kunnen we alle angsten overwinnen ! Op het komende nieuwsjaar een proost…

De geest van de vrek die woekert met zijn aardse tegoed; heeft de drijfveren van het hebben die hem doen vergeten hoe die leven moet. De geest van de vrek kent drie historische fasen die 's nachts bij hem aankloppen om empathie, dat hem nimmer deed verbazen. Verschijningen in drievoud van de geest van een heel leven, die een…

Nog een paar dagen dan ruilen we het oude jaar voor het nieuwe in en proosten we op 2016 met mooie wensen goed gemutst en blij van zin driehonderdvijfenzestig dagen staan weer voor ons klaar dus geniet en maak dromen waar maar bovenal, "leef" en wees een beetje lief voor elkaar....…

De laatste dag van het jaar, we denken dan terug. De laatste dag van het jaar, wat ging het toch weer vlug. De eerste dag denk je kom ik er wel weer doorheen, maar ja het gaat nog steeds vanzelf. Het is voorbij in een zucht, Jij blijft toch echt alleen. Wat is de ultieme vlucht. Een ieder is gehaast, heeft eigenlijk geen tijd, jij denkt waar…