105 resultaten.
Psalm
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 72 laat mij verlangen
naar verlangen
laat mij verdwalen, naar
vlees en vreten zoeken
dolen, zodat ik weer moet horen,
zien, ruiken vooral
laat mij binnen, met mijn
modderpoten, zwarte nagels,
ongevraagd en ongeschoren…
Relativiteit
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 98 Ik reisde 39 maal
om de zon,
en ben halverwege
ronde 40.
Ik heb het heelal
gezien en de
zwaartekracht
verleid.
Ontelbare keren
kwam ik los,
maar aarde trok
me altijd terug.
Nu ren ik achteruit
tegen de draaiing in,
op een dag stijg ik op en
versla de tijd.…
Rimbaud in Marseille
netgedicht
3.5 met 6 stemmen 219 Na een pijnlijke reis vanuit Roche,
waar zijn moeder hem geen blik waardig gunde
en zij liever pronkte met een oude broche,
dan weer geconfronteerd met zijn onkunde,
leed hij nog het meest door haar afgewende ogen
en niet zozeer door de kanker in zijn lijf en botten,
waar hij zich veel minder door voelde bedrogen,
maar wel door haar 'wat kan…
Smoes
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 111 De verrassing wacht
terwijl plezier circuleert
in een illusie.…
Soms is veelal meer dan genoeg
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 227 Soms kan je
zo langs me heen kijken
en toch blijf ik je zien
Ik zie je graag
Vlaams voor
ik hou van je
En van wie je houdt
die wil je zien
en mee gezien worden
Soms denk ik
was je maar wat minder knap
en wat meer handiger
Die gedachte komt
primair voort uit eigenliefde
en walst de puurheid plat
de puurheid van jouw liefde, jouw…
Sporen (haiku)
netgedicht
2.8 met 4 stemmen 126 hij heeft zijn sporen
wel verdiend
de paddenstoel…
Sta jij daar?
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 369 Wat zijn dagen
Wat zijn uren
Wat is iets breekbaars
Dat ik vast blijf houden
Wat zijn tranen van verdriet
En wat vertel je me niet?
Wanneer liep ik voor het laatst
Met jou
Door de groene velden
Langs het levenspad
En toen enkel vergat
Waarom eindig ik niet
Ik kon je toen al beter horen
Waarom is dat wat je riep
Niet meer te verwoorden…
Stilte
netgedicht
3.7 met 3 stemmen 84 stilte valt vanuit haar ooghoek
over onuitgesproken woorden
haar blik op oneindig
het bestek onaangeroerd naast het bord
verlichten kaarsen een te vroege schemering
waar weemoed verborgen ligt onder het
met zorg uitgekozen tafelkleed
voor deze speciale avond
schaduwen dansen op de muur…
Strelende handen
netgedicht
3.2 met 5 stemmen 170 Alleen jij biedt mij jouw handen,
wanneer ik bang ben in het donker
van de nacht. Jij biedt ze mij bij
mijn erkenning, dat jij mijn verassing
bent waarop ik zolang heb gewacht.
Alleen jij speelt met mijn huid,
wanneer wij intiem samen zijn.
Zachtjes streel jij oude wonden
en zalf jij met de zoetheid van
het gelukkig zijn.
Alleen als ik…
Terugblik met nostalgische gevoelens.
netgedicht
3.1 met 7 stemmen 591 het Franse platteland
de vaak geroemde campagne
bergen, heuvels, weilanden,
bossen en meren
de drang om hier ooit
terug te keren
de rust en stilte
haar intense natuur die
je snel deelgenoot maakt
van een ander levensritme en
na verloop van tijd
positief invloed heeft op
je gemoed
alsmede het gebruik
van 't gezonde verstand…
Tijd
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 142 Minuten gaan aan mij voorbij.
Mijn tijd woekert, zo het zij.
Spijt dat zij zo zinloos aan
mij voorbij kan gaan, verspeelt
zij iedere reden van bestaan.
In gedachten denk ik dat zij ook mild
kan zijn. Dat zij niet immer scheidt
met pijn. Ik wil op de wijzers van de
klok kunnen vertrouwen. Mijn tijd aan
hun wijsheid toevertrouwen.
Uren worden…
Tijdstrap?
netgedicht
3.7 met 3 stemmen 71 Verworpen
in de strijd,
geen doel dat
het middel heiligt,
we worden door
onszelf gestenigd,
oneindig traag
door tijdsbeelden gepijnigd
rollen de vurigste stenen
aan om in de laatste
uren tegenover elkaar
te staan, vonken bloed
en hoop
die samengaan
in de samenloop
van eb en vloed
van nog te
verkennende structuren…
Uit donkere plooien
netgedicht
3.4 met 5 stemmen 103 ik heb
het bos ontkleed
zijn bladerjassen uitgedaan
alle spinrag
is verdwenen
naakt komt het voor mij staan
ongenadig hakt het licht
de laatste spaanders
uit donkere plooien
verwaait wind
lichte varens en de
stilte van het beschutte ven
de open plek
is kaal bij volle maan
wat heksenhout is blijven staan
troosteloos steken…
Valse hoop
hartenkreet
2.5 met 2 stemmen 270 Je liet me staan
Daar in de regen
Uren wachten
Op dat plein
Ik dacht nog wel
Er zit iets tegen
Wat tegenviel
Bleek ik te zijn
Ik was gek genoeg
Om te vertrouwen
Vreemd genoeg
Bleek dat een fout
Wat wederzijds
Had moeten wezen
Bleek achteraf
Zo kil en koud
Je liet me staan
Daar vele uren
Verzopen, nat
En nagestaard
Wat jij toen…
Vazig
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 92 Ik krioelde tenenkrommend
Verstomd over de leegte
Ik kon niezen, rollen, hijgen
Knijpen, grommen, tot ik brak
Ik was een vaas, mijn bloem was dood
Mijn water bruin
Mijn vel gebarsten
Ik stond bovenop een iets
-niemand kon het plaatsen-
En ik danste, speelde, zong
Werd haast woest om al mijn vreugde
Niemand zal mijn zijn ontnemen
Ik…
Veel te kort samengevat
snelsonnet
5.0 met 4 stemmen 680 Ach, hoe ik het vandaag ook formuleer
Het kerngevoel valt haast niet weer te geven
Al is dit schema nauw met mij verweven
Zes regels zijn te weinig deze keer
Ik zal niets af gaan zwakken of verheffen
Ik dank u en ik hoop u weer te treffen…
Verdwijnselen
netgedicht
3.3 met 3 stemmen 96 Onaanraakbaar ben je
In een waas die je af
En toe aan het oog onttrekt
Dan ben je er niet,
En dan weer wel -
Ik hou me vast
Aan dat ene,
Dat ene moment
Dat ik je weer zie,
Je verdwijnt maar
Neemt geen afscheid
Je gaat zonder opzet
Om weg te blijven…
Vleugjes kerst
netgedicht
3.2 met 4 stemmen 474 ik zie de ster
in glans afnemen
streek voor streek
een kleine felle
schittering nog in
driekoningenweek
de stal is tochtig
vervallen en uit zicht
na het warme hemels licht
passanten zijn geteld
weer terug op weg
naar eigen huis en stek
van bethlehem naar
het verre nazareth
waar leven zich weer zet
nog ademt het decor
wat…
Voltooid Verleden Tijd
netgedicht
3.5 met 6 stemmen 327 Even zag ik je lopen Dré,
een jonge man met aan de ene hand een kind,
een ander kind er achter aan,
en in de andere hand een tas vol vuurwerk
Maar nee, je was het niet..
Even zag ik je weer zitten Pieter
aan het water, genietend van een broodje paling
en een biertje
Ik knipperde met mijn ogen, je was het niet..
Terug thuis bij Jan…
Vooruitzicht
snelsonnet
3.3 met 3 stemmen 285 Dit jaartal kraakt als een versleten huis,
Ons onderdak, waar wij vertrouwd mee waren,
Zal binnenkort de klok passé verklaren,
Tot twaalf uur hangen wij wat voor de buis.
Maar op een jaar successen of juist strubbels,
Volgt hoe dan ook dat frisse glas met bubbels.…
Waar stopt u mee?
netgedicht
2.8 met 4 stemmen 91 Uitgebuikt en aangedikt,
volgevreten en verzadigd,
ballen zwiepen naaldjes
los en lichtjes doven.
De hysterie rondom Jezus
zijn verjaardag ebt
weg, met het vervliegen
van deze laatste dagen.
Tussen kerst en 1 januari
genoeg tijd te herkauwen,
welk geneugte
eraan moet geloven,
wat anders moet of beter kan.
Want zonder…
Wat niet was
netgedicht
3.2 met 10 stemmen 358 Als het leven mooi is
Waarom voelt het dan oud
En als de zon toch warm is
Hoe is de dag dan koud
Waarom toch die leegte
Die spijt
En het verdriet
Waarom dat verlangen
Naar wat ik achterliet
Pijnlijke herinnering
Aan wat had kunnen zijn
Hoe kan de toekomst zeer doen
Die niet en nooit geweest is
Een schimmig droombeeld slechts nog
Een…
We lopen met een masker
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 267 Soms of soms ook niet,
is het juist datgene wat je niet ziet.
Soms, of vaak of niet,
is een lach iets anders,
dan waar je hem voor aan ziet.
Soms is een traan een uitweg,
een uitlaadklep,
een emotie van liefde, vreugde
of verdriet, het is maar net,
hoe je die traan op DAT moment ziet.
Soms, of vaak of: helemaal niet,
is het datgene…
We zullen wel zien!
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 158 Tegen het einde van het oude jaar,
voel ik aandrang om terug te kijken.
Vlak voordat het nieuwe jaar begint,
heb ik zin om vooruit te willen zien.
Als niet-roker rook ik graag een sigaartje,
om het leven beter waar te kunnen nemen.
Dan wordt het weer tintelfris in onze kop.
Wanneer we niets doen en aandachtig kijken,
lossen ook problemen vaak…
Weer een jaar
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 162 De klok telt ons leven af
Kunnen we ontsnappen aan het graf
in een wereld zónder tijd?
Waar gisterens en vandagen
niet aan ons leven knagen
Waar oud en nieuw niet bestaan
en strakke lijven nooit vergaan
Bloemen blijven geuren en
Jurkjes niet verkleuren
Aan de slag gij filosofen
Voor mij is het de laatste strofe
PS, levensles:
Zei een…
Weinig mystiek
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 91 ons rest nog
maar weinig mystiek
door rationele repliek
ook de magie wordt
in het logisch circuit
stevig te kijk gezet
wij zijn verworden tot
automaten die zogenaamd
iets zinnigs uitbraken
geloof hoop en liefde
zijn niet te vatten omdat
zij nooit in structuren passen
godzijdank zijn er nog
dromen waarin sprookjes sagen
en legenden…
Wensen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 120 Lieve wensen?
ik wens jou toe
wat je mij toewensen zou
ik gun jou
wat je mij gunnen zou
ik geef jou
wat je mij geven zou
ONVOORWAARDELIJK…
Willem
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 259 Ik heb het nooit over Willem gehad
en dat is onterecht, want Willem
schreef mooiere gedichten dan Rawie,
hij was de stadsdichter van Lelystad
en hij was present op iedere braderie.
Hij had de teneur van Hans Dorrestijn,
jeremiëren met een droevige hondekop,
alsmaar dichtend over zijn zielepijn.
Zijn enigste dichtbundel heet 'Paniek',
nog…
Zie het bijzondere in het gewone
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 164 Geniet van de stilte
en van kleine dingen
die je tot nadenken dwingen
kijk naar de blauwe lucht
waarin witte wolken zweven
en naar de vogels in hun vlucht
zie de schoonheid van alles om je heen
al ben je alleen en heb je verdriet
rijs als een feniks
want een ander doet het niet
ga mee met de stroom van het leven
zie het bijzondere in het…
Zijn
netgedicht
3.3 met 3 stemmen 123 Is het uitzicht op een hemel,
hel of herkansing
niet gewoon een loze belofte
ongestaafd en niet bestaand?
Een dwangmiddel tot een
dienstbaar nuttig leven,
en dat er na de dood
geen tweede kansen zijn?
Dat wanneer je dat witte licht ziet,
of een tunnel, er ook
geen stilte rest, maar niets,
zelfs geen zwart.
Hoe is niets te bevatten…