Alle inzendingen, jaar 2016, week 11

De kleine neushoorn mag wandelen met mamma in de dierentuin.…

Een kus zijn en niet meer weten lippen rond en getuit smekken aan een onderlip terugslag van vergeefs gebeuren. De zin ontbreekt verklaring in een fles met schroefdop boodschap luchtdicht afgesloten na opening beperkt houdbaar. Ongebroken dobberen met wat drijft hier valt nog iets van te maken oogsten waar zoveel van is liefde en verbondenheid…

Geef me het antwoord op de niet gestelde vragen; de opgehoopte hunkering van nooit gestold verdriet. Geen zichtbaar einde tunnelt naar de einder en slechts onnozele kinderen zien nog een opening die nooit werd gedicht. De vraag staat nog open nu de woorden ontbreken die kunnen omvatten het ont-hoopte verlangen naar een zinloos gedicht…

Zijn vlieger richt zich naar de zon op weg naar een vrijheid die het leven mint. Gracieus bewegend boven de golven van de zee; klimt hij steeds hoger door de voortstuwing van de wind. Zijn vlieger mag zijn wat hijzelf niet wezen kon; een vrijbuiter die het van zijn teugels wint. Standvastig slingerend boven de menselijke mêlee weet het…

Iemand had woorden, braakte zinnen tegen steen, spatte vuil door gangen gedragen. Drong zich tussen metselwerk en nauwe holten, om daar bonkend te zwerven, in muren haar kloppend hart vond en hier als herinnering nooit zou sterven.…

Ook in de tijden van Heer Halewijn Bleek men al hoofden af te kunnen hakken. Toen waren er geen plastic vuilniszakken, En evenmin bleek er een stoep te zijn. Op het banket dat toen is aangericht: Zo ‘n hoofd op tafel…..toch ook geen gezicht.…

Blauwgeel balletje Zilveren belletje Gouden schelletje Priemsnaveltje Vlugge vlerkjes Rondjes om berkjes Bolletje kwik Heeft zo’n schik Je bent een feestje Mijn mooiste meesje Op jou pimpel ik…

In Amsterdam Nieuw-West wordt het steeds gekker. Men valt zowaar over het vrouwenbeen. Want is je rok te kort je baan is heen, En ook de knielaars zit de baas niet lekker. O stadsbestuur hoepel toch even op. `k Verkies het vrouwenbeen boven een doekje om je kop.…

Wanneer u ooit een versje van mij leest Dan moet u zich daar wel gepast op kleden Ook ruim van geest zijn en van goede zeden En zorg dat u niet langs de regels sjeest En achteraf applaus, geen lang gezicht Want dan stuur ik u weg uit dit gedicht.…

'bescheiden geluk'maar een mooi moment het weerzien van een oma met haar kleinkind op een perron zomaar ergens in het land in tegenstelling tot het afscheid dat ik zag bij moeder en kind 'het stierkalfje dat door de boer aan een touw uit de wei werd getrokken' terwijl de koe met gevoel voor drama haar zoon op de valreep nog een laatste…

Mijn dagen gaan nu al zo lang in klamme regelmaat; mijn nachten evenzo want slapen is gelijk aan waken. Mijn dagen, nachten gaan zo moe voorbij, seconden traag, tot in de eeuwigheid, in levenloze regelmaat. Ontdaan van alle lust tot leven is mij mijn einde niet gegeven ; mijn nachten-dagen gaan maar voort in klamme regelmaat van eenzaamheid…

God is geen werkelijkheid. God is een idee, een woord. Door mensen zelf bedacht. Bloed is echt. Ademhalen is werkelijk waar. Bloed voel ik kloppen in mijn hart. Adem voel ik door mijn longen stromen. God is een idee, betwijfel ik nu. Goddelijk is het hart van ons bestaan, dat als bloed door onze aderen vloeit. Wanneer we lucht opzuigen…

Hoe jij luisterde in jou geen betuttelaar of excommunicatie jij sprak over kruis van verzoening door het bloed ik over solidair zijn in lijden en pijn door navolging op dezelfde reis sloegen we andere wegen in vonden herkenning in Zijn woorden van horen zeggen een zekerweter en de twijfelaar we sloegen bruggen…

Tom serveerde op de dag van zijn afscheid nog heel charmant lekkere hapjes aan zijn medepatiënten, hij lachte vriendelijk tegen iedereen en hij danste rondom ons heen naar de laatste deur, die hij in Antwerpen opende. Witte wijn en knapperige toostjes met kaviaar, niemand dacht aan de somberheid diep in hem, het leven raakte voor hem de verkeerde…

Over genegenheid weet ik door zomerse nachten onder maanlicht van het muggenland bij het meer alsof ik ergens in een verte een brief moet schrijven plotseling een vreemdeling zonder adres op de oevers in diepte van het ogenblik, in romantiek zo divers onder wolken die als slagschepen regen bezorgen op het hoofd van mijn personage in een droom…

Er waren dingen die niet vanzelf goed gingen. Porren, er moest gepord worden. Gesjouwd. Besproken. Geregeld. Het nerveuze systeem ging ervan in een driedimensionale versnelling. De geest ging in de kelder zitten rillen. Er werden dingen gesjouwd, besproken, geregeld. Er begon- nen dingen te gebeuren. Dingen die niet vanzelf goed gingen. Deze…

ik ben alle staties afgegaan stil gestaan op zijn lijdenspad met in mijn hand nog de olijftak uit gethsemane na de zegetocht langs palmen en juichende mensen zitten zij nu aan het laatste avondmaal in saamhorigheid naast angst en wensen hij is veroordeeld draagt zijn kruis en doornenkroon langs de hoon van hen die hem verachten…

Kom, laat mij los, laat mij maar lopen, ik vind de weg wel door het bos. Mijn hart is sterk, mijn oog is open Kom, laat mij lopen, laat mij los. Vrees je dat ik de weg niet vind, mijn vrijheid al te duur zal kopen? Jij vader was ook eenmaal kind, en toch ben jij ook weggelopen. Kom, laat mij lopen, laat mij los.…

Dat Onze-Lieve-Heer is opgestaan, Is voor bepaalde klanten aanstootgevend, Dat Hij eerst dood was en vervolgens levend, Daar doet de HEMA voortaan niet meer aan. Dus net als Zwarte Piet en Sinterklaasje, Is Hij uiteindelijk alsnog het haasje.…

in het licht van het wapperend kaarslichtje denk ik aan jou het gevoel van intense liefde daar te zien hoeveel ik van je hou mede hoezeer ik jou vertrouw heftig verlangen lief kom gauw stevige omhelzing liefdeskus schitterend mooi ben jij weet u allemaal mijn allergrootste held is hij…

is er nog boerenkool een flinke struise meid of moet ik ploegen op dit verdorde land zeg het maar dan rooi ik alles weg haal tarwe van het land lachen doe jij niet wanneer ik denk aan vlas en kikkers die zich vleien in het kletsnatte gras ik had honger voor een dag lustte wel een bord of twee totdat ik duidelijk zag het is enkel…

Een hartslag verwijderd en juist zo dichtbij. De te kussen lippen, een zomer zo lang voorbij. Een zomerliefde, die warmt met de koude; tintelend verlangen naar wat luchtkastelen bouwden. Van hart naar longen trekt het bloed nieuw zuurstof aan. Vanuit de boezems klept het leven ook kamerrijk een nieuwe richting aan. Een omloop van bloed…

papa, we leren hoe we verliezen omsmeden in overwinning hoe we verdriet kunnen kneden tot het vreugde wordt we ruiken nog altijd de geur van kruiden en jasmijn we horen nog altijd de duiven koeren op het plein papa, we leren om onze tranen hun weg te laten gaan we komen thuis, papa…

zachtjes veeg ik kleuren uit jouw lieve gezicht door het hoge raam kruipt nog net wat licht naar binnen dat zich eerder niet liet vangen met gesloten ogen geniet je zolang de zon je strelen kan en dicht de wijsheid aan de lente toe…

Een cirkel had net zo goed vierkant kunnen worden, net als 1+1 drie kan zijn. Wat een naam heeft hoeft niet zo te heten, maar bestaat door acceptatie. Zo bekeken is alles een illusie, vol aannames omdat iemand anders het bedacht. Niets is onmogelijk tot de waarheid het ontkracht.…

Op de muziek van 'Hold Back The River' van James Bay (zie link) In de Zee, daar woont een fee Ze zwemt en heeft een staart Feemeermin, dat is haar naam De Zee is haar huis en haard Stop de vervuiling van de oceaan Stop de vervuiling, houd schoon - De Wereld die onder het water schuil gaat Stop de vervuiling, stop het In de Zee…

Pijn maakt je wezenloos het laat je achter als een schim van jezelf.…

Arendsnest Hoe moederarend met wijdgesprijde vleugels haar jongen koestert.…

God woont niet meer in Nederland vandaag Ik dacht het al maar nu is het bewezen Daarnet heb ik het in de krant gelezen en hoe nu verder is de grote vraag Gelukkig is geloof geen wetenschap Geloof mij :t is een doordeweekse grap…

Poezie onttrekt zich altijd aan elke definitie reguliere woorden mogen een andere betekenis krijgen dan in gewoon taalgebruik het is gevoelstaal waarde meegeven letterkundig geneuzel is hier totaal onder geschikt aan…