Alle inzendingen, jaar 2017, week 19

Vluchtig vervlechten de handen de garens in zijn per twee gekloste duale verbanden. Met honderd klossen kostbaar garen verfraaid worden patronen uit een handzaam kloswerk gedraaid. De kantwerkster kantklost haar kantwerk gespeld op kussens verwerkt in kragen. Het kostbare kantwerk dat historie torst en ooit alleen door de rijken der…

ik zie ze lopen door de eeuwenoude beukenlaan Benedictijnen brevierden hier verzonken in gebed adellijke ongehuwde dames woonden in de Renaissance tot hun levenseinde op deze kostelijke plek verwaaide eruditie zweemt vanuit een ver verleden…

in de warmte van jouw lach ontdekte ik mijn begeerte naar meer werkelijkheid met jou emoties die mijn hart bevlinderden wijl liefde zijn oorsprong vond…

Wie kent ze nog; Italianisanten Díe eeuwen terug een reisje ondernamen Om zich als landschapsschilder te bekwamen Rond Rome van het licht te watertanden Zich sterkend door een broederschap te vormen Die haaks stond op het oude Lucasgilde Dat enkel ouderwetse leden wilde De Bentvuegels hadden hun eigen normen Indien een kunstenaar zich…

Het voetbalt met een lekker safe gevoel: Buffon staat in de goal als ballenvanger. De nul die heilig is houd je veel langer, Er staat twee meter keeper in het doel. Een diamant, een sieraad voor de sport, Een wereldklassekeeper, niet te kort.…

hij is niet in de wieg gelegd voor een leven in het licht verlangen en hoop zoeken een ongetekend adres op een witte plek moet het licht geboren worden hij verlaat huis en hof ze ziet zijn gevleugelde voeten…

Is het ergens stiller dan van binnen er is niemand die daar praat verwonderlijk dat je daar leert kennen wat je aan de buitenkant ontgaat…

je liep langs warmbloeiende frivolen de tuin in en je hield van me om mijn kijkverdriet en je was blootsvoets tot aan dat zachte, het zachte van je hals (van schouder tot oor zes zoenen), en je trendy bril en het mooiste ogenblauw, en je kingsize sigaret koket wijzend naar ... ach, ik weet het niet meer... en je flashbackt door mijn leven…

Hij was niet de gemakkelijkste. Kefte zijn vader uit en liep weg. Dan zat hij uren in een boom. Hij was een pientere gast, nieuwsgierig van aard, maar kreeg ook op school eerder kletsen dan punten. Hij stotterde en kon geen twee minuten stil zitten. Geen combinatie om mee op de eerste bank te geraken, toen. Ook geen om nog een job mee te vinden…

Kijk niet om naar geluk achter je kijk niet vooruit naar geluk op de loer kijk om je heen voel en ervaar het geluk in het moment: Nu.…

figuurlijk zet het stenen lijk de toeschouwer op het verkeerde been... letterlijk de dichter die de nadruk legt op woorden die getuigen van een groot mysterie…

met aandacht lopen bewust in het hier en nu vrede, elke stap…

Er valt in mij een stilte een zijrivier die meandert naar de zee oneindigheid die ik niet kan duiden een vragenspel, onwerkelijk herinnering neemt mijn gedachten mee en de zuurstof die ik haalde uit het verwerken van jouw dood is als vroege mist rond jouw graf verschenen even plotseling is de herinnering weer verdwenen ik zie je telkens…

grote gebaren hebben je niet kunnen imponeren voor gewichtige woorden ben jij nooit gezwicht je raadselt dan altijd een warm lieve lach die ik lief heb maar weet niet wat jij echt denkt zelden heb jij je afkeuring laten zien een licht fronzen misschien ooit zal ik weten hoe oneindig diep ik in jouw hart heb gezeten…

Omhoog zien naar de zon de waterrozen, Kinderlijk, alsof 't Rafaels eng'len waren; Grauw slib en wijde schem'ringen bewaren, Die hier de dood stilde tot smartelozen. Opzuigt de bliksemstorm het meer tot hozen: Dan staan in blauw doorschijnende pilaren De doden: hun zwarte ogengaten staren Boven hun grijns om macabre apotheozen. Naar…

Een Brits acteur omschreef het Opperwezen Als ‘agressief, kwaadaardig en gestoord’, Hij wílde niet eens naar de hemelpoort, En even moest hij voor vervolging vrezen. Maar bijna niemand was daardoor geraakt, En ook God zelf heeft geen bezwaar gemaakt.…

hoe lang denken we het hier uit te houden? wij die gestrand zijn tegen dit rijke continent zonder ooit onloochenbaar in Afrika te landen wij in huizen in Amerikaans-koloniale stijl die wij omringen met parken en tuinen om aan de aanspraak van het landschap te ontsnappen die op kelims lopen, in Nederlands dialect praten naar Duitse liederen luisteren…

Vader Op dochter Sonates van Beethoven Papa, kheb je lief!…

Moeder is een schilderij. Zij ademt pastoraal, draagt zonnebloemen in haar lach. Weinig ligt bij haar het leven stil. Een dulle griet, bij tijd en wijl een schreeuw. En altijd schuilt in haar de piëta. Zij is de grondkleur en de was. Tussen de lagen laat ze vlakten open. Haar kader is haar kroost: de randen en de bressen. Ze leeft in…

Gespitste oren verraden in het grasland een waakzaam konijn…

Indianenverhalen getooid met veren. Fake-news boven de feitelijkheid. Wat waar is valt misschien nog achteraf te leren. Een veertje meer of minder kenmerkt deze tijd. Liegen alsof het gedrukt staat wat maakt het uit. Het eindresultaat gaat voor de veren. Wanneer de neus zich lengt tot besluit, behoef je zonder veren in het leven nog niet…

Ik ben een eenzame reiger en leef aan de waterkant ik vis naar wat ik kan krijgen desnoods eet ik uit uw hand ik ben een blauwe reiger en verschuil me in het riet ik kijk heel diep in het water maar veel blauw zie ik niet laatst had ik per ongeluk een piepkuiken in mijn bek dat werd me niet in dak afgenomen nu vis ik op een andere plek…

Macron die heeft gewonnen maar het was geen eerlijk spel nieuwe partij, heel jong aantrekkelijk en een veel oudere wijze vrouw tegen een ouwe taaie vrouw van een nog taaiere oude vader Le Pen die heeft hevig verloren maar het was geen eerlijk spel Toch feliciteer ik de Republiek Frankrijk maar bovenal ons Verenigd Europa want Frankrijk…

Transparant in kleur bij ondergaande zon reikt de kustlijn tot de horizon in nachtelijke stilte onder glinstering verlicht tekent de mysterie als schitterend gezicht in één bewondering betoverd tot dageraad met vertier gezang wanneer uurwerk doorslaat zo blijven dromen de verfijnde…

bij het zoete licht van de hemel dat zij als voorbestemd bejubelen slenteren beiden samen met de liefde en onbeheerst verlangen langs bekoorlijkheid verder net zolang tot genot hen sidderend vleugels geeft…

aan de zelfkant van nu twee koppen koffie schenken in een vacuüm van rust één met- één zonder wolkje eigendunk als afdronk zonder gêne en de wereld schuift voorbij ze raast zo hier en daar vierwielig snel van A naar B of op de raderen van twee in beweging gezette benen ach het loopt zoals het lopen moet we blijven zoet de voortgang…

ik adem, ik leef ademloze beweging lucht en levenskracht…

Een half petje kip, een popotamus hip, twee muisjes vleer vier hanen weer, acht beelden voor, zestien kijkjes door, tweeëndertig vliegjes vuur, vierenzestig kastjes muur, honderd achtentwintig fouten druk, een kippetje tuk? tweehonderd zesenvijftig stokken tover, vijfhonderd twaalf tochten over, en ongeveer, duizend minnen meer. ----…

ik heb jou een enkele reis paradijs gegeven omdat ik weet dat jij mij daar vergeet ben alleen hier gebleven op weg naar de hemel die ik mezelf heb beloofd in het bestaan krijg je nooit iets voor niets ik moet gaan zonder omzien de rest laten staan…

Ja, treur vrij omdat u de Jonkheid ontvlood, En met haar de dromen der hoopvolle jeugd. Want arm wordt ons 't leven aan heil en geneugt, Zo ras ons verbeelding haar lusthoven sloot. Geen pantser beschut ons voor 's ongeluks prang, Als wat onzer Jonkheid de boezem omtoog: De traan, door de Droefheid ontlokt aan haar oog, Is zoeter dan '…