103 resultaten.
Verdwaling
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 215 Ze begon zich te herhalen
meer en meer te verdwalen
in zichzelf en de omgeving
af en toe het besef van verlies
verdriet vermengd met boosheid
over haar hoofd dat niet meer wilde
steeds meer overgaand in wat leek
een soort berusting in de emigratie
naar een voor ons onbekende wereld
aangevuld met allerlei fragmenten
uit haar verre jeugd…
Het verleden
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 104 Vaak denken we aan het verleden
Aan die mooie, goede oude tijd
Een tijd van gezellige huiselijkheid
Toch een heel verschil met het heden.
Toen was er nog geen computer en t.v.
Men speelde ganzenbord of een ander spel
En dat lukte allemaal bijzonder wel
Men leefde rustig en ook wel best te vree.
De gezelligheid van toen is er niet meer
We…
Stiltecentrum
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 114 Woorden zijn hier niet nodig
Eigenlijk compleet ongepast
De wereld lijkt hier overbodig
Van mijn schouders valt een last
Buiten trekt de mist voorbij
De gevoelens in mijn hart nabij
Licht ontroerd door de muziek
Neem ik waar de kleuren
Alsook de milde akoestiek
Vele opgeschreven woorden
In een gedenkboek vastgelegd
Niet om ooit te beantwoorden…
Alleen in samenzijn
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 135 Soms wanneer ik mijn gevoelens toon
om al het geroezemoes te ontlasten
verder in de stilte, eenzamer in het tumult
weg van de mensen
bedenk ik me bijtijds
dat we samen zo alleen zijn
omdat we niemand anders kennen
in dit niemandsland vol wensen
eenzaam is het goede woord niet
want we kennen elkaar door en door
maar het is dat ene woord…
Huilen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 193 Huilen betekend letterlijk
help mij, steun mij
ik ben machteloos, voel me hulpeloos
is communicatie middel erbij
Huilen is een typisch menselijk verschijnsel
door verdriet, pijn, onmacht
bij grote vreugde, ontroering en emoties
geruisloos, met weinig of veel kracht
Huilen is een efficiënte roep om bijstand,
steun en troost
teken van hulpeloosheid…
Tranches de vie: de minister-president, de giraf en andere zorgbehoevenden
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 111 Zondagochtend 8 oktober, de minister-president
gaat door “Berg en dal”
Onze eerste burger heeft de knop omgedraaid
en ratelt maar door in verkiezingsmodus
Werkend van 6 uur ’s morgens tot 11 ’s avonds
verzinnebeeldt hij Vlaanderens dynamiek
Ooit was hij een blauwe maandag metserdiener
Nooit waren wij in betere handen
Woensdag 11 oktober…
samenloop
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 72 we naderen
de brug van
duizend dromen
we houden
zowel pas
als adem in
stalen pijlers
diep in dromen en
aarde verankerd
een schakeling tussen
het gedroomde leven
en de loerende dood
zijn we een
samenloop van
omstandigheden…
Referendum
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 133 De stem die men gaf
Een nee tegen Oekraïne
Zal pas later
Zich bewijzen
Wanneer nieuwe problemen kunnen verrijzen
Dat deze stem gehoord is
Is van waarde
Daar waar internationale conflicten kunnen ontaarden
Het advies van het volk
Was misschien een dolk
In belangen
Die overstijgend zijn
Maar met voeten aan de grond
Is het ongedaan maken…
Mystieke rust
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 124 ik was verdwaald
bomen waren al
geschraald tot aan de top
zon scheen vaag
de theatrale kleuren
van het glas in lood
dat ons de vensters
bood van kathedralen
in het herfstig bos
na zomerlange
beden om verkoeling
heerst er nu mystieke rust
nog zucht de wind
kraken takken zacht
in een devoot ontroeren
zij bezielen nog het
kleurrijke…
Regen
poëzie
4.0 met 3 stemmen 816 De bui is afgedreven;
aan de gezonken horizont
trekt weg het opgestapelde, de rond-
gewelfde wolken; over is gebleven
het blauw, het kille blauw, waaruit gebannen
een elke kreuk, blank en opnieuw gespannen.
En hier nog aan het vensterglas
aan de bedroefde ruiten
beeft in wat nu weer buiten
van winderigs in opstand was
een druppel van de…
Vertrek
gedicht
4.0 met 1 stemmen 5.453 De dood is oranje net als de zon.
Dood spoor van binnen
verbrandde zijn huis
zoals vroeger de zon in Zuid-Frankrijk.
Daar, hoog in de Alpen,
waar Hannibal ooit met zijn troepen trok,
voerde hij vlinders dronken met suikerwijn.
Wat hebben wij toen alle drie gelachen.
Nu, hoog in de kussens,
kleeft het leven alleen nog aan zijn brein…
Passende straf
snelsonnet
3.0 met 6 stemmen 311 Een celstraf voor wie autorijdend belt
En facebookt, filmt of appt? En de poëten?
Die rijden tobbend, zijn constant bezeten
Van versjes waarbij maat en rijm hen kwelt
Ook zij verdienen straf, al klinkt dat wrang
Stop hen in ‘t schrijversblok van het gevang!…
Fragmenten
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 227 Wat kan nu weg
wat moet blijven
wat mist het hoofd
raakt het hart
of is pas over een aantal jaren afgesloten
om dan te verdwijnen
Fragmenten van ver
en dichtbij verleden
gaan door handen
stuk voor stuk
blijven korter of langer hangen
in een moeizaam proces
dat opruimen heet…
Goede God
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 66 Vertrouw maar op de goede God
Hij wil je trouw blijven in dit leven
En wil je steun en bijstand geven.
Vertrouw maar op de goede God
Bij Hem ben je veilig en geborgen
Hij zal er zijn, iedere nieuwe morgen.
Vertrouw maar op de goede God
Hij is goed in alles wat Hij doet
En geeft steeds weer nieuwe moed.
Vertrouw maar op de goede God…
pegasus
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 303 (rijdier der dichters)
het gevleugeld paard
stijgt tot grote hoogte
de dichter komt al snel
superlatieven tekort
waant zich in de zevende hemel
zoekt zijn heil
in hoogdravende woorden
en komt er nog mee weg ook…
veel is mogelijk
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 113 zonder tuin
is een boom soms
een tuin
onder de douche
is een stem soms
een koor
zonder stok
is de wandeling soms
het uitzicht
onder het woord
is de warmte soms
voelbaar
zonder schipbreuk
leidt de reis soms
naar huis
onder de herhaling
verpietert soms
het verlangen
zonder de sterren
blijft het soms
toch donker…
Zus
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 229 Zus, als ik langer mocht leven, langer dan
jij en ik samen, zouden onze harten zich
verbinden in het gewaad dat we samen dragen
afschuw is geen pijn maar een vermijding die
de liefde draagt in het ontwijken van elkaars evenbeeld
afkomst is als water van de zee, niet te drinken
en onhandelbaar om er mee te kleien - kunst is een
handicap als…
duinwandeling
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 201 we liepen ons tegemoet
passeerden elkaar
deelden een moment, een groet
een kort gebaar
we overschreden 'n ogenblik
om afstanden te gaan
getallen, geheugen,
een gezicht
'n naald in een ruigte,
een bliep in de ruimte van bestaan
eenmalig,
zonder tegenbericht…
Verdriet
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 133 Verdriet
Als ik ga sterven
denk dan aan de
mooie herinneringen,
die je met mij had.
Je tranen
mogen vloeien
in jou verdriet.
Een ding moet je weten
ik heb altijd van je
………gehouden.
In mijn sterven
wordt er zeker
een nieuw mensje
geboren.
De wereld draait
zonder mij door.
Herinneringen blijven
voor altijd.…
handreiking
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 259 vliegers vliegen waar de wind waait -
de zon schijnt en de wanhoop zwijgt
kijk hoe zij lachend over het zand van het strand
zich voortbewegen - de vaders - de kinderen
tot in de wolken en hoger en hoger...
en zie - in de verte de oude vrouw
haar kinderogen nemen waar
een houten kruis - gekleurd papier
behanglijm en een klos met touw…
Van de leg
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 405 Ik ben een masculiene haan
maar mijn grandeur is naar de maan
m’n kippetje is vreemdgegaan.
Oh scharrel uit de kippenschuur
mijn liefde was zo groot en puur
de jouwe niet van lange duur.
Je liftte -bij het buitenhok-
voor háár je mooie verenrok
en dát bezorgde mij een shock.
Ik lig amechtig op mijn zij
en shit, er kraait geen…
Vertellende stilte
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 277 Een sereen winterlandschap
schilderde je vanaf je hand
in verte van een lange winter
en het drong niet tot je door
dat iemand je op afstand lief had
maar door de dood was heengegaan
in het koude landschap van de ratio
bevroren jouw intieme gedachten
hield de radiostilte het zwijgen aan
totdat alles verdween in absentie
en wat de dood…
Lage landen
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 164 Bij zonsondergang
zwaaien over de heuvels
van Lage landen
naar oplevende schaduw
gericht naar de horizon
waar schitteringen
met omarming van het licht
tot oneindigheid
slaperige zintuigen
de dageraad betovert
die herinnering
door dal van Lage Landen
met een souvenir
waar de echo nog weerklinkt
keert als een boemerang…
Het creatief moment
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 111 ik ken de sprookjes in al
hun grimmige liefelijkheid
boterzachte emoties met
vaak een harde realiteit
dan beleef ik liever dromen
waarin ook onmogelijkheden
op een heel bijzondere
manier naar boven komen
in spannende complexiteit
geven techniek en krachten
uit de diepst menselijke lagen
hun onvermoede energieën prijs
wat nooit oplosbaar…
De stille nacht
poëzie
4.0 met 2 stemmen 411 De nacht is stil. Zo wijd als mijn oog ziet
Hangt aan de lucht nu geen bloeiende schijn
Van een Stad. Oovral rust. De sterren zijn
Rondom de maan roerloos. Zij tinklen niet.
Dit is de vrede, die ik zocht. Nooit vond
Ik vrede in u. En nu haat ik u, Stad,
Teedre stad, wrede stad. Ik haat de schat
Van al uw lust, die harten drijft en wondt.…
Een belvedère op het heelal
gedicht
4.0 met 3 stemmen 3.175 Het was een huis vol kleine confidenties.
De deuren stonden altijd op een kier:
ik kon de bibelots soms horen praten,
de glans van tafelzilver leek een teken.
Ook woonden ouders er nog ernstig in leven.
Ik durfde 's avonds niet te komen
waar slechts fantomen mochten wonen,
eendrachtig samenhokkend in de nok,
met schilferige stemmen in falset…
Vacature
snelsonnet
3.0 met 4 stemmen 329 Vandaag ga ik Niek Kalberg weer vervangen.
De reden is, dat ik mijn pen inklim:
Ons Niek (voor hem ben ik dus interim)
Heeft aan een wilg zijn dichterspen gehangen.
Nu is er op die dag een vacature,
Wie zorgt ervoor, dat dat maar kort mag duren?…
dat jij het leven feesten mag
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 554 het leven snelt
als jij niet remt
van jaar tot jaar
als flitsend licht voorbij
het leven weet je
terwijl nog jij bezig bent
het mooi te plannen
is dat wat er gebeurt
in dat weten stillen wij
oude en nieuwe vrienden
vandaag even toch de tijd
om op jou te proosten
weer graveren wij
op de tijdlijn van jouw leven
dat ons zo dierbaar…
Gelijkenis..lijken op
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 92 Mensen
die maar
op een ander
willen lijken
laten iets
unieks liggen
zichzelf!…
Winterslaap
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 112 Na zo’n dag als vandaag,
ook die van gisteren deed mee
denk ik, wat een plaag,
‘k zit er een beetje mee
in m’n maag!
Twee dagen regen, aan een stuk
precies een weekend geen geluk
een soort van balen, doen we dan
gewoon omdat je weinig anders kan
dan wachten tot ‘t droog wordt.
Dat werd het tot m’n grote verdriet
twee dagen helemaal niet…