128 resultaten.
Jouw mysterieus bestaan
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 105 achteloos woel ik het zand
wil de kleuren vragen welke
voeten zij ooit hebben gedragen
in de losheid van de wind
opent glimlach donkere ogen
met een heldere herkenningsblik
traditioneel zijn woorden al geteld
maar met het lichte loken
komt er weer spanning in het veld
cultuurgebaren wijzen wegen
die voor mij onzichtbaar zijn
voel handen…
Het magisch mystieke
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 171 ik voel
de warmte
van je handen
op mijn gezicht
niet in raken
maar een pulserend
stralen dat heilzaam
naar binnen is gericht
langzaam ontspant
mijn huid en komt
het jagende bloed
tot normaal circuleren
vaak heb jij
dat talent al gebruikt
om mensen met een
druk leven rust te geven
het magisch mystieke
blijft helaas achterwege…
afgelegen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 82 zwerf door diepe, donkere bossen
aan de rand van mijn achterland
zwijg mensenluw mijn vergeten naam
proef bloed, aarde en zand
adem is hier vleeslegerig met een
ijdele hang naar gevallen blad
de schemer zalft, verder gaat dit niet
deze aarde is nu plat
de horizon is ondergegaan
bomen hebben hun bladeren afgelegd
een stilte is verzwegen…
eindspurt
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 166 nog een jaar, dan telt haar leven
zestig lentes en één dag
die ene dag mag ingevuld naar
beste weten
een keuze die de eeuwige jeugd
vanuit haar haarwortels verlangt
haar ouderdom als deugd
in kleine lades weggelegd
aan haar rokken hangen vrolijke gedachtes
ingepakt in beelden, die haar kinderen
hebben gebracht
de macht van liefde huivert…
Ontsporing
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 242 Het is toch godsgeklaagd en ook schofferend
Dat het alwéér ontspoorde Duitsers zijn
Die Anne Frank zien zitten op hun trein
Haar zo ten tweede male deporterend
Moet nu haar naam verdraagzaamheid behelzen
Dankzij die dodenrit naar Bergen-Belsen?…
Het eeuwige niets
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 329 Waaruit alles is ontstaan
Verloopt volgens een kringloop
Om mettertijd weer te vergaan
Elke fase in het leven
Begint met een kleine baring
Blijft soms maar voor even
Voorziet het bestaan van een opklaring
Elke fase in het leven
Eindigt met een kleine dood
De pijn blijft soms maar voor even
Die men in laat voelen wat een geluk het bood…
overleven (2)
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 197 in een lange rij
schuifelen ze
langzaam naar
voren de moeder
ingeklemd tussen
haar dochters
daar staat hij
de engel
engel des doods
ze kijkt weg
weg van zijn
koude ogen
met zijn wijsvinger
bepaalt hij hun
onverbiddelijke lot
hij gebaart de
moeder naar
links te gaan
met zachte stem
zegt hij
je zult mama
snel weer…
Mechaniek
gedicht
3.0 met 1 stemmen 2.231 Een klein metronoom die tikt en draait,
dat is de klok. Neutraal als hekwerkstaal.
Niet wreed zoals het weer, de vrouw, de man..
De klok maakt niemand oud of gek of kaal.
Het koele mechaniek heeft niets met ons
van doen. De wijzers draaien stijfjes door.
Hij komt uit onze hand, maar luistert niet
naar onze nood; hij volgt zijn tandenspoor.…
geworteld
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 69 toen de bomen
voor het huis
vruchten droegen
zette ze twee
kistjes aan
de weg:
gratis perziken
wees gezegend
en geniet ervan
in haar gestolde
wereld van vroeger
van toen en daar
kon ze het huis
niet verlaten
ze kon niet weg
de auto's reden
veel te hard
zij was te diep
geworteld…
God is mijn toevlucht
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 103 God is mijn toevlucht in gevaren
In Zijn nabijheid heb ik niets te vrezen
Hij heeft Zijn liefde aan mij bewezen
En wil mij voor zorg en leed bewaren.
Bij U ben ik altijd veilig en geborgen
U bent mijn God, ik vertrouw op U
Steeds weer, elk ogenblik, ook nu
Ik dank U daarvoor, iedere morgen.
Ik mag schuilen bij God de Heer
Hij is mij…
Peren
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 93 Als de tijd
geen tijd meer heeft
en ijs voelt niet meer koud
men gewoon maar wat voortleeft
blijven we dan altijd jong of
worden we sneller oud?
Als water te veel of juist
niet meer durft te vloeien
over akkers over weiden
zullen we ons dan meer
met elkaar bemoeien
of gaan we elkaar juist mijden?
Als sterren nog
weigeren te vallen…
Herfstgenot
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 186 Ik geniet de vroege maagdelijk ochtendschijn
De frisse ochtenddauw over het vlakke veld
De zon rijzend boven verre horizonlijn
De glans van de laatste ster die wordt geteld
Ik geniet parelende druppels dauw aan twijgen
Die schitteren als diamant, smaragd of robijn
Geen mens kan ooit een schoner ketting rijgen
Van kralen of van edelsteen die…
Je bent niet uit mijn gedachten
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 347 Je bent niet uit mijn gedachten
Niemand die de pijn kan verzachten
Ik mis mijn moeder nog steeds
Ik kan het moeilijk geloven
Dat haar ziel uit haar lichaam is gevlogen
De hemel in
In mijn dromen geef je tekens
Van leven
Maar op deze harde aarde zie ik je niet
Alleen op foto’s en video’s zie ik je bewegen en spreken
Ik huil om je,
en lach…
Ach Catalonië
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 368 Het is waar op dat haar van Puigdemont
valt heel wat aan te merken
maar stop die man niet in een cel
en laat hem verder werken.
Want Spanje dreigt met kerkers
en knuppelt vol venijn.
O Carles, net als Mozes
leidt uw volk door de woestijn
En trek Rajoy maar stevig
bij zijn grijze, vlassige baard
want net als Franco indertijd
is hij…
Bevaren
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 209 De zee
wil je bevaren
het zeegat uit
voorbij havenhoofden
Het water...
komt er nimmer
tot bedaren
na eb is er vloed
Het zand
altijd prooi
de tanden er ingezet
waar aan geknaagd
De duinen
kijken het aan
nog droge kruinen
't water aan hun tenen
Je wilt....
het oor lenen
aan de monotone zang
van branding.…
Niet meer
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 445 De dagen vlogen
één, twee, drie
Het was
zien en dan geloven
horen en dan weten
zwijgen en alleen maar voelen
Jij was even daar,
dan voorbij
Niet meer samen
Niet meer wij…
Wacht maar even
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 181 Deze novemberdag begint niet zonnig
je gedachten gingen te vroeg op pad
te veel spoken en andere zaken
spinrag en vallend blad.
Zoveel woorden en amper nog plaats
je spreekt over hoe de tijd voorbij ging.
Niets klinkt en oogt vanzelfsprekend
het blad valt en leven dreunt
dit moment is niet meer en niet minder
dat wat je verstilde weemoed…
leven als een sinusoïde
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 72 Het schijnt me soms toe de keuze
is een mond in de einder om er vaagweg in aan te belanden
ieder begeeft zich in een berglandschap
als je in het dal aankomt zie je de toppen
van je tocht al opdoemen mistige schemer en al
als je kunt kiezen tussen het imposante himalaya gebergte
sta me toe liever dan de heuveltjes van mijn vrouw
de functie van…
bitterzoet bloed
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 75 ze mijmert
in een huis
van glas waar
de dag in
zachte tinten
vervloeit
de laaghangende
wolk het zonlicht
weerkaatst
de lucht aan
het donkergrijze
water raakt
de azure zee
het schip op
handen draagt
de tedere takken
van de plataan de
westenwind weerstaan
ai solitas ai saudade
weemoedig zingt haar
bitterzoete…
Zonder gezelschap
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 260 ik ken jou wel
maar zien doe ik je niet
onhoorbaar ben je
toch raak je mij
vooral in stilte
snij je nog dieper
dan oosten wind
tegen mijn schrale gezicht
gelijk de verkleurde
kalender boven het dressoir
omarm jij mij
iedere dag opnieuw…
onbegrijpelijk
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 320 De ziekte maakte zich van uw geest meester
Onbevreesd greep hij naar wat jij moest onthouden?
Hij wiste uw geheugen beetje per beetje.
Kon ik die engerd maar verdrijven.
Het werd nog erger, want hij deed je de straat oplopen.
Zelfs ’s nachts liet hij jou in uw nachtkleed
de wegen bewandelen.
Hij gaf je de juiste tijd niet meer aan,
zodat je…
opstaan!
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 124 telkens weer
de onmacht en schaamte
keer na keer
de hoop en wens
dat het stoppen zal
vol verwachting ook
klopt steeds het hart
dat in stilte schreeuwt
laat iemand het zien
iemand het zeggen
veilig willen zijn
voor een pak slaag
bij wie jou betekenen
zonder angst en pijn
voor onbegrepen haat
wat ook gedaan of gelaten
te begrijpen…
Gadeslaan
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 95 Je gaat op zoek naar letters
naar zinnen die je begreep.
Je wilt het allemaal volgen
voelt en proeft wel de essentie
de dronken traagheid van tijd.
Met ingehouden seconden
bij de bijna honderdjarige
kastanjeboom neem je plaats.
De dag voelt als een eerste keer
met de smaak van melk en huid.
Je voeten als kind treden aan
er is veel mee…
terminale
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 100 voorlopig blijft alles bij hetzelfde
geen ontkennen meer aan
bestaan is totaal afwezig
afstand door verte ingehaald
aan het einde van de dag
zijn de uren nog niet af
is ruimte gevuld met lege zachtheid
zijn gedachten blind en
is water ontkalkt, daartussen
valt onraad uit gestrekte hemel
blijven ogen onbewogen
en ratelt lucht ademloos…
Het aquarium
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 202 Achter het glas toont
de onderwaterwereld
betoverend moois…
Een flamboyant verleden
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 94 een gewone groet
of mag het ook
een hoofse buiging zijn
uit een flamboyant verleden
het heden vindt dat
vast en zeker overdreven
eenvoud is al druk genoeg
iets van jezelf
laten zien met zwier
in warme lichaamstaal
lijkt vaak normaal
maar de realiteit
van dit gebaar krijgt
zelden een verrast onthaal
het is alleen het schermpje
met…
De huid van jaren
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 108 ik streel je gezicht
voel lijnen die
langzaam ontspannen
onder mijn vingers verdwijnen
zij tekenen jouw
blik op de wereld
fixeren waar jij vaak
bij stil hebt gestaan
in je zorgen maken
over zaken die jou
dieper dan oppervlakkig
steeds maar weer raakten
zij hebben hun
verhalen beschreven
op de huid van jaren
uit jouw hectisch bestaan…
De vleerhond
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 113 Stil hangt de vleerhond
totdat het gaat schemeren
ondersteboven…
voor echte liefde
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 209 eindelijk daar was jij dan mijn lieveling,
nu mag ik laten merken wat ik voel,
complimenteuze opmerkingen over je prachtige ring,
veranderde al een heleboel,
rustig gingen we praten over de jaren,
een rugzak hebben we allebei,
we bleven elkaar in de ogen staren,
daarmee voelden wij ons even vrij,
vrij van de wereld en de zorgen,
vrij van…
Door contrast gekust
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 89 ik staar
naar een
stokoude vijgenboom
droom er zand
en heuvels bij wat
gebergte verder op rij
het zon
doorstoofde land
vraagt een verfrissend bad
in overgeërfde
kleuren spreken
decennia hun rust
de helderheid
van licht is door
contrast gekust
voel historische
gebeurtenissen uit
het stof herrijzen
hoor generaties
in bloed…