Gadeslaan
Je gaat op zoek naar letters
naar zinnen die je begreep.
Je wilt het allemaal volgen
voelt en proeft wel de essentie
de dronken traagheid van tijd.
Met ingehouden seconden
bij de bijna honderdjarige
kastanjeboom neem je plaats.
De dag voelt als een eerste keer
met de smaak van melk en huid.
Je voeten als kind treden aan
er is veel mee gemoeid.
Ook nu tussen het natuurschoon
zet de tijd als het ware
de etensborden weer op tafel.
In deze stilte van de dag
zie je de boekenkast vol tijd
titels en foto's die intrigeren.
Je gaat wederom
op zoek naar uitroeptekens
naar zinnen die je begreep.
... Voetnoot: geschreven na het gedicht van 17-11-1999 met als onderwerp sterfbed ...
Schrijver: annemieke steenbergen, 18 november 2017Geplaatst in de categorie: emoties