130 resultaten.
schaap
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 129 wanneer in voorjaarsgras
dartelend wij de lente boden
dan nog zijn wij schattig
boodschapt blatend het schaap
maar de waardering daarna
een beetje meer respect
die is ver te zoeken
zo mekkert het voort
worden wij niet als lammetjes
ter slachtbank geleid
dan wel aan goden ter offer
eerst gekeeld dan geslacht
schande wacht de brave…
"Carpe Diem"
netgedicht
3.3 met 3 stemmen 267 “Carpe Diem”
Ben soms geneigd de boel de boel te laten
Gewoon als vrije vogel te leven bij de dag
Zonder zorg over koetjes en kalfjes praten
Te doen of ik moeiten van gisteren niet zag
De dag van vandaag “Carpe Diem” vrij plukken
Zwieren en zwaaien als herfstblad langs de straat
Vrolijk en vrij zijn moet toch elk mens lukken
En hopen dat…
Verloren
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 143 Je was me komen halen
Hand in hand liep ik met je mee
De wolf en het schaap
Het zijn niet de herinneringen die pijn doen
Maar een verloren liefde die steeds verder verdwijnt
Kwijnend aan dit offerblok van medelijden
Lijkt enkel Je eenzame lied angsten te beteugelen…
Stralen
netgedicht
2.7 met 3 stemmen 149 het regent
katten hier en
daar een hond
beestenweer
is het weer
ik maak een
grote gele
ronde zon
van spiegels
en lampen
ik creëer
ochtendmist zelfs
het zonlicht
breekt de bui
het is warm
werkelijk warm
als ik baad in
het aanzicht van
mijn mooie
onbeschrijflijke zon
ik ben buiten
als ik
binnen ben
stralend…
overpeinzing
netgedicht
3.8 met 4 stemmen 260 wanneer men
mij straks op
de hielen zit
en anderen rijden
in mijn spoor
dan heb ik altijd
nog één troost
ik ging ze
net iets voor…
Little Steven
netgedicht
3.7 met 3 stemmen 256 Phil Spector heeft ‘the wall of sound’ bedacht,
Maar maandagavond om een uur of negen
Is die bij Little Steven overstegen:
De blazers bliezen er met windkracht acht.
De ronkende recensie van de show:
‘Bevlogen entertainment van niveau.’…
onrevolutie
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 107 waarom zijn wij allen zo beschamend
schamele schapen de buik aangevreten
steeds stiller blatend gedrongen
aan de grasvelden van de zelfkant
schamper ziende struisvogels
de haartooi geplukt de kop in het zand
steeds kaler de aanblik als schriele kippen
waar zijn de meutes naartoe
steeds slachtend als een roedel wolven
die de verdwaalde herders…
Liefdespel
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 131 Jouw dijen
fraai,
je heupen
zo elegant.
Samen naakt,
nerveus.
Beiden vol verlangen.
Onophoudelijk
intens gekust.
Toenadering heel intiem.
De vrijheid
delen van de liefde.…
Hete winter.
hartenkreet
3.6 met 5 stemmen 193 Donkere kille luchten, zelfs de echtelijke sponde killig nauw
Plots wit wollig spul dat naast me kirt, de hemel kleurt blauw.
Dromen van stranden zonovergoten, palmbomen vriendelijk groetend
Schattig stukje God meeslepend warm het universum dankend.
Bengaals vuur danst een mooie toekomst in
Totaal vervoerd door pure zo schone min.
Zingend…
Eerbetoon
netgedicht
3.8 met 5 stemmen 141 Met wat gespaard geld wist ik
zo goedkoop mogelijk een treinreis
naar Charleville-Mézières te boeken
en daar in een goedkoop hotel te duiken.
Ik ging alle adressen af waar Arthur
Rimbaud had gewoond en ik aaide met mijn
hand de stenen en de overgebleven sferen.
Met gemengde gevoelens keek ik naar het
gymnasium, waar hij zo geploeterd had…
In luchtkastelen
netgedicht
3.2 met 6 stemmen 103 in lege uren
verspelen minuten
hun verwachtingsvol spel
tegenstrijdige
emoties en verlangens
opteren voor snel
om zinloos te vullen
door realiteit in luchtkastelen
te hullen golvend op wind
spelen als kind met
vuur van het moment
grenzen verkend
tot jij opent
in een vergezicht
ik dicht bij je wil zijn
nog vertraagt tijd als…
Gelijke Munt
snelsonnet
4.0 met 2 stemmen 494 De Bitcoin koers is laatst enorm gestegen,
Maar ik vind speculeren maar zozo,
Aan deze munt kleeft zeker risico,
Mij niet gezien, er pleit van alles tegen.
Het grootste minpunt merkte ik al vlug:
Ook dìt geld groeit helaas niet op m’n rug.…
Wraak der lelies
gedicht
3.6 met 10 stemmen 3.718 & laat je van je hoge tonen niet ontluisteren
die als druiven langs het metselwerk afduikelen
tot ze aan de snaren van de basgitaren blijven hangen
Zoals zal blijken
zitten we gevangen
, zolang we in dezelfde richting blijven kijken
De permutator*) stookt zijn snelheid op
(Waar de feërieksten lagen in fine fleur
vergaderen nu schelle heksen…
Meisjes van de H.B.S.
poëzie
3.0 met 3 stemmen 632 Jonge meisjes, korte rokken
Losse lange blonde lokken
Grote stappen zij aan zij
Lopen lachend op een rij
Meisjes van de H.B.S
Gaan als schapen naar de les
Denken over sommen na
In de mathematica
Wonderogen als violen
Achter wimpers weggescholen
Kijken naar de lucht misschien
Om er iets geheims te zien
Meisjes van de H.B.S
Gaan als…
Wie zaait
netgedicht
3.3 met 3 stemmen 151 Strooi woorden in het rond
kijk ze meegaan met de wind
tot ze ergens ver weg landen
als zaailingen voor een gedicht
spuug zinnen in het water
zie hoe ze meedrijven naar zee
tot ze ergens ver weg stranden
als oogst voor een jutter
al die letters
duizenden letters
laat ze maar komen
laat ze maar gaan
wat blijft hangen
is soms de moeite…
Dromen
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 155 Wanneer ik uit de diepte ben,
voel ik me los van het leven.
Dalen waar ik nu aan wen,
het plateau doet me zweven.
Geef niets om spullen, om tijd,
mijn ogen zijn nat als ik lach.
Nergens voel ik innerlijke strijd,
als ik toekomst weer dromen mag.…
roodborstje
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 132 rood rondborstig
wulps blikkend
tikt zij het raam
als ware zij
vragend om aandacht
een meisje van plezier
niets verhullend
zingt zij temend
ach kom nou
laat mij erin
zo zonder jou
is het eenzaam hier
guur ook en koud
vliegen vangend vlug
de schoot schuilend
kruimelt zij nootjes
tot natuurlijke drift
in het hoogste lied
haar ontladen…
Ik vrees geen kwaad
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 76 Ik vrees geen kwaad, want U bent bij mij
U wilt mij leiden langs rechte wegen
En omringt mij met Uw trouw en zegen.
Ik vrees geen kwaad, want U bent bij mij
Waar ik ook ben en waar ik heen zal gaan
U mijn God, U blijft mij overal gadeslaan.
Ik vrees geen kwaad, want U bent bij mij
U zorgt voor mij, elke nieuwe morgen
Bij U ben ik veilig…
Bijzanders
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 73 Als een haan een halve kip blijkt
en de kip een halve haan
dus als iets niet is wat het lijkt
hoe moet dat dan verder gaan
als een eend zich niet een eend voelt
er eindelijk achter komt dat
hij even anders is - als zwaan bedoeld
dan is het mooie wat
hiermee wordt verteld dat
zij zich vanaf nu eindelijk echt gelukkig voelt
sommigen zullen…
De laatste maanden
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 145 De voorlaatste maand van het kalenderjaar
is gestart.
Het is de maand die op voorzichtige,
maar kordate wijze
duidelijk maakt,
dat een drie maanden durende ijstijd
op komst is.
Het is de maand waarbij hardnekkige
en trotse bomen ook hun dierbare
goed toevertrouwen aan het wegdek,
de berm, de voortuin, de goot,
het dak van de wagen enz.…
grote vlakten (Wounded Knee)
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 93 zonder het
zwijgen te
verbreken
was er verzet
dat oplaaide
toen de
duisternis inviel
geestenhemden
zouden de
kogels weren
oude dromen
werden in bloed
gesmoord
de dood trok
voorbij
het was luid
geweest
tussen twee
stilten…
November
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 274 Wel mogen dagen somber zijn en donker
Met gemis aan zonneschijn over dag
Maar ’s nachts staat de hemel vol stergeflonker
En toont de maan zijn stralende milde lach.
Nu en dan verras je ons met zware buien
En storm rukt de bladeren van de bomen
Die door de straten dansen langs de puien
Om ergens in luwe plek tot rust te komen
Maar ook dagen…
mijn schepping van het Wad
netgedicht
3.5 met 2 stemmen 100 hoe groot de zee ook moge zijn
in mijn schepping is ze toch de kleine
trog in mijn waterige hand, ze herbeleeft
het kruien van ijs en het schreien van de regen
ik leerde haar kennen met kleine stapjes
in de bruid van het zand - de bruidegom
van mijn Wad - het feest der occulte bewegingen
lifte mee op het deinen van haar wang
eens zag ik…
aandrift
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 141 Een blad papier te zijn
wit halsstarrig
wat onder de huid zit
gepropt in de keel
gesloten in zichzelf
Ik trek een horizon
met witte potloden
wit en maagdelijk
ontspruitend uit een wonder
gekropt uit mijn lichaam
zelfsluitend
Halsstarrig teken ik witte V’s
vogels in formatie
het wit op 't witte landschap
komt tot leven
de vloed steekt…
Vriendin en vriend
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 156 Je hoeft mijn mond niet te volgen
geen geschenken te brengen
bloemen mogen tuinen blijven sieren
luister maar gewoon naar je hart
ervaar de resonantie in de kamers.
Het is te vinden, dat vertel ik je
met en in de kleuren van de natuur
als ik de spatels of het papier
tot mijn ogen maak, mijn iris
geheimen eindeloos uitdeelt.
Tijd oogt als…
Men heeft mijn naam genoemd
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 100 Men heeft mijn
naam genoemd
en hem ongemerkt
vergeten,
Mijn naam - zo te zien niet meer
dan een waas die opdroogt in
de hete adem van anderen
En die onzichtbaar
aan de einder
verdwijnt -
Men heeft mijn
naam genoemd
en hem ongemerkt
vergeten.…
Hoger sferen
netgedicht
3.5 met 2 stemmen 124 Dichters en
prozaïsten, vaak
ongewild, bivakkeren
zeer intens in an-
dre sferen
Daar tijd geen vol-
doende grip op hen heeft
komen zij deze immer
en altijd eeuwig te kort
Zij zweven boven landen die
zij reeds hebben bezocht. Continenten
van streven* nog te gaan
met mensen die lachen
net als wij, huilen ook zij
De Dichter kijkt even…
Vergeven.
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 296 't Zit soms diep verborgen
bedekt met haat en pijn
't worstelt elke morgen
met waarheid of met schijn
't Zit vol hoop te wachten
op erkenning en op recht
die het leed verzachten
met de Liefde onderlegd
't Hart kan niet echt stralen
door een wond die open ligt
als 't recht niet valt te halen
blijft vergeving onbelicht
Trots zal…
Heldendaad
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 195 edel paard
je laatste
missie was
een en
al droevigheid
een woedende
mensenmassa dit
ten spijt
jij bent
nu een
echte politieheld
nu vast
op reis
naar een
eeuwig helder
groen grasveld
jouw begeleidster
is enorm
verdrietig maar
weet jij
was haar
trouwe vriend
leef vreedzaam
verder wetend
dat wij
dierenvrienden vinden…
Vloeiden liefde
netgedicht
3.2 met 4 stemmen 126 ik ken
de druppel
heb hem mijn
hele leven gebruikt
steeds kleine beetjes
huilde nooit voluit
hij groeide
niet mee
prikte vaak
achter mijn ogen
meer stond ik
dan niet toe
boog voorover
kuchte wat
wendde mij af
snoot mijn neus
toen was het over
ik had geen keus
pas met jou
werd het anders
hij wilde erbij
druppels groeiden
vloeiden…