Alle inzendingen, jaar 2018, week 7

hij stroopt zijn mouwen op neemt een slok bier neemt een haal, van zijn sigaret neemt nog een slok bier neemt nog een haal, van zijn sigaret en wederom een slok bier en wederom een haal, van zijn sigaret dan stroopt hij ze weer op, de omlaag gezakte mouwen en schiet, meedogenloos scherp met 280 tekens, zijn digitale vijanden aan gort…

morgenlucht in vuur gekomen vogels zingen in de oude bomen haar klank waait als een onzichtbaar klavier de wereld rond langs rivieren en oevers in het huis met hun adem waait de klank en blaast door de mensen als een onzichtbaar klavier van mond tot mond de wereld rond…

een hongerige honingbij vloog zoekend in het rond en zag toen in een groene wei een dampende hoop stront van afschuw kromp zij haast ineen en dacht: dat is toch wel heel vies ik ga hier met een boog omheen voordat ik zo mijn trek verlies maar toen klonk er opeens een stem een vlieg die zat te smullen zei: trap eens even op de rem kom…

Alex Koek overleden! Alex Koek vierde het leven maar met moeite vier ik nu bij zijn dood zijn leven zijn mooiste momenten mee Ik doe wel mee maar achter elke lach ligt een traan op uitbarsten zoals je kan snikken van de lach barst ik uit in een hevige huilbui waarvan de salvo’s klinken als gelach En als de bittere tranen op zijn geen…

ik keek naar binnen door mijn eigen raam alles stond hing lag alsof ik daar zelf was ik zag een kleine binnenwereld vreemd veraf in mij de buitenstaander reflecterend in het raam…

zij is geliefd bij iedereen, als koningin word ze begroet, mensen lopen lachend om haar heen, dit doet haar zichtbaar heel goed, zomaar een zaterdagmorgen, voor het eerst openbaar, samen lopend zonder zorgen, hand in hand dat is ook waar, haar werk zo dichtbij, maar nu geen verstoppertje meer, het maakt haar oprecht blij, mijn schatje…

We maakten het huis van mijn tante leeg. Nooit getrouwd, had geen kinderen. Alle voorwerpen stonden precies zoals haar ouders ze in het interbellum hadden geplaatst. De schilderijen van ongekende schilders met zanderige vlakten, weemoedige sparren arme grond hingen zorgeloos aan de muur een beetje zoals het hen uitkwam. Na de lange standvastige…

Hoe raadselachtiger mijn woorden die ik tot u richt hoe dichter ik kom tot het ultieme gedicht? Onzin probeer slechts een sfeer te creëren waarin je van alles tot waarheid kunt beweren gewoon omdat het klopt omdat het ware woorden zijn omdat er een kloppende hart wordt ingestopt omdat het zwelt van vreugde of van pijn en mochten…

En hoe meer tij werkte, jij ontdekte tekent jou met zeeën vol schelpen op je wangen. Zo sprakeloos, hoe jij alles echt verborg tussen de hooglanden en laaglanden van je ziel , geïnteresseerd in al het pure. Vertel gerust hoe dagen achtereen wereld na de wereld zich in je ziel ontvouwt, vogel zijn of zangnoot, jij een goed oog gefotografeerd…

Je stort in, na een afschuwelijke tijd, jezelf zijn is lastig, dat weet elke jongen of meid. Het verliezen van een dierbaar persoon is niet altijd iemands verdiende loon. Zelf weet ik hoe moeilijk dat is, omdat ik elke dag m’n beste vriend mis. Een naar bericht, kan men overdonderen, meestal, maar niet altijd, komen er toch wonderen. Soms…

Comfort, dat is wat het huwelijk me heeft gebracht Comfort en een eindeloos gevoel van gearriveerd zijn. Ook mijn gevoel voor eigenwaarde kreeg een enorme boost, want wie ben ik zonder hem? Ik blaas mezelf dan wel op, maar dat is nodig, want uit mezelf voel ik me te klein. Ik kan alleen maar zeggen: Gelukkig, ik ben getrouwd.…

U kunt wel zien geacht publiek dat ik niet hier geboren ben, maar in het verre Nederlands-Indië dat niet meer bestaat en dat ik via mijn ouders met grootouders op expliciete wijze in verbinding sta U weet wel dat de buitenkant van een mens niet hetzelfde is als de innerlijke binnenkant Twee grootmoeders van Javaanse bloede, een grootvader…

JEZELF VRIJPLEITEN Tegen je geweten innerlijk fluisteren teneinde ‘t donkerzwarte wit te praten Laat je graag naar het sussen luisteren voorkomt ook dat je jezelf gaat haten Zacht met jezelf verdedigend praten en zo trachten jezelf schoon te pleiten Is in feite van de waarheid verraad en een stap tot beletten van zelfverwijten Innerlijk…

Van 's Heren Woord, in mensentaal geschreven, Is 't recht verstand de mens verbleven. Wie aan dat Woord de beste uitleg gaf, Onthult eens de and're zijde van 't graf. Maar die zich grondde op 't Woord en broeders van zich stiet, Gewislijk, die begreep het niet.…

ik heb je contouren zien bewegen in diffuse achtergrond je stem deelde muziek niet iets specifieks maar wel met leading beats toch trok de voorgrond jou met magische kracht je profileerde steeds meer de power die jij van nature in je had voor het voetlicht zo de zaal beheersen met ogen woord en hand stilte dwingen met een vocaal…

ik behoor toe aan dit land het heeft mij gemaakt ik heb geen ander land dan dit land mateloos is mijn liefde voor het land gecompliceerd gehard en onomwonden ik geloof niet in wonderen maar de vreedzame bevrijding van mijn land was een wonder - onverhoeds en lichthoofdig blijft het me bij die weergaloosheid blijft me bij ik weet…

Zij merkte het en wist: “Dit is niet pluis, In plaats van in Korea eens te stunten Kost mij die blote tepel flink wat punten, En tal van geilaards zitten voor de buis.” Zodat een tepel die niet is geborgd Voor allerhande soorten aftrek zorgt.…

Van drie opéénvolgende kabinetten Was hij de leider en als visionair Stond hij dynamisch boven de partijen, Bracht voor- en tegenstanders bij elkaar Hij had de moed dilemma's niet te mijden, Was naast ideeënman vooral een "maker", Dacht niet in korte maar lange termijnen, Trix' trouwe sparringpartner, man van staat Het zijn citaten…

Om kennis te hebben, beslist te onthouden van dingen die bijna als lood gevoelsmatig als dikke mist over een trekvaart eeuwig zijn dan weer aan de rand van daar zee te staan continenten van en voor duizenden jaren echt in je ziel bewaard vredig willen schilderen ik eigenlijk mijn ogen wil sluiten, gewoon in de tegenovergestelde richting wil…

Schoon bloot. Wij lepelen elkaar. Ik wil in jou blijven passen In al onze naaktheid. Ik vrees Het verlaten van de slaapkamer. Dan dringen zich de verschillen op. Slingerende kleren zwepen mij op. Kretende kinderen jagen ons op. Het zijn scheidingswanden. Al vroeg op ben ik op, op, op.…

Heer, U kent mij door en door U weet van mijn zitten en staan En waar ik ook heen zal gaan U bent bij mij en gaat mij voor. Heer , U kent mij zoals ik ben Voor U is niets van mij verborgen U weet van mijn verdriet en zorgen U kent mij beter dan ik mij zelf ken. Heer, U weet mijn vele gedachten U kent mijn woorden en mijn daden…

Samen, maar toch alleen Toen de vriendschappen ontstonden werden we door leed en oorlog gebonden We maakten beloften naar elkaar we raakten in de samenleving een snaar Konden onze talenten benutten en uiten gingen onze eigen weg We bleven in ons hart kornuiten Dikke maten die het pad der oprechtheid nooit zouden verlaten niet te evenaren…

Op de bühne voel ik mij thuis daar speel ik een rol en iedereen applaudisseert dien mijn tegenspeler van repliek laat hem droevig of blij en buig netjes voor het publiek daar voel ik mij geëerd alleen omdat ik de tekst volgens verwachting heb geleerd daarbuiten ben ik naakt kwetsbaar onvolmaakt ik ken de regels niet en niemand…

telkens als ik uit echte liefde ween weent Gij dan ook met mij mee? Gij die stierf uit liefde aan het kruis droogt Gij tranen vanuit 't hemelhuis? uw doornen hebben mij diep geraakt en rozen heb ik voor u uitgestrooid ik ben u gevolgd in woord en daad en mijn hart met uw liefde getooid al moest ik van uw doornen dragen kreeg ik wonden die…

de lucht is stil en hoog de zon laat de aarde schitteren de oerboom omsluit de wereld ruimte licht en stilte alles is zoals het is ze voelt de littekens op haar huid wie maakt haar vrij van de ingeslagen scherven ik kan haar kloppen met een veer de lucht is stil en hoog zoals de oerboom…

Een moeder bleek zij huilt een beek die striemend stroomt naar het zuinige licht kronkelend en droomt haar gevoel eindigt in oneindigheid van oceanen van in lange tijd verzamelde tranen zon en zee en zand begrenzen de wereld iedereen een kant grenzen van de wereld huilend leegt haar hart Ideologie vervormt denken en verstart…

Slokje water teugje wijn vleugje liefde scheutje pijn Motje regen zuchtje wind snufje peper korreltje zout Steekje blind stokje doof hoofdje stoot luisje dood Zwarte tunnel puntje licht haartje betoeterd mondje dicht Stokje lekker schepje ijs vlokje sneeuw bedje gespreid Plukje stilte spatje geluk golfje heimwee spoelt…

Hangend over de diepte. Een oordeel moet ik vellen. Dreigend komt het nader onheilspellend vlug. Ik durf niet te kijken, het lijkt zo zwart daar. Ik beloofde sterk te zijn maar ik had in mijn hart toch zoveel pijn. Loslaten en gaan. De stap kon ik niet zetten. Mijn angst werd bedolven. Door de belofte aan mezelf kon ik toch duidelijk de…

Ik heb je begraven in m'n hart Bedekt met een laagje mos Dan doet het minder pijn Zo laat ik je nooit los Vandaag is het drie jaar geleden dat mijn lieve moeder naar de andere kant van het bestaan is gegaan.…

De blik die ik zag, de blik die ik ving. Dat was niet zomaar iets, het is een herinnering. Een die ik vasthoud, maar al te graag. Het lijkt niet lang geleden, maar als de dag van vandaag. Die blik in jouw ogen, heeft me blind gemaakt. Vanaf dat moment, heb je mijn hart geraakt. Hoe meer ik zag, hoe erger het leek te worden. Ik had…