145 resultaten.
Koeienhuid
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 90 Bij de kringloop lag hij daar,
op de tapijten, een koeienhuid
Vriendin zei, niet duur
‘k keek ernaar en was verkocht.
Zag scheurtjes en dacht:
heb tape, ik plak
Thuis, merkte ik pas zijn geur:
tabak
Terugbrengen?
‘k Strooide dan met baking soda,
zoog, ‘t had geen zoden
Nu hangt een halve koe
te luchten aan de waslijn
de coniferen zien…
Muur
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 100 Je opent een gat in de blinde muur
voor de zus van jouw geliefde
je metselt een deur in de muur
een deur die open en dicht kan
episoden van verwarring volgen
totdat het besef weer daar is
dat je niet de hele wereld
op je schouders kunt nemen
je tekent een raam in het gebouw
en gordijnen, om dicht te doen
als het donker wordt in het besef…
Onmachtige liefdeszaken
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 59 De vijand heeft zich beeldschoon ingebeeld
hoe het is om bevriend te zijn
met de schone nimfen van de nacht
En jij daar in die verte in diep duisteren
weet dat ik niet meer naar je zal luisteren
zolang je me bedelt om geld dat verzacht
voor liefdeszaken moet het leven zuiver zijn
de mens in zijn grootheid is dikwijls klein
dan knaagt er…
Naar de overkant
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 90 Hij vergroeide met de tralies
en het uitzicht op een blinde muur
aan de overkant.
Hij slaat zijn vuisten niet
meer stuk op muren
noch trapt hij tegen dichte deuren.
In tergend trage tijd torst zijn ziel
een onuitwisbare last
de dood suist in zijn oren.
Diepe rouw balt in hem samen
als hij denkt aan dat ene ogenblik
van volmaakt kindergeluk…
de overkant
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 235 hij vergroeide met de
tralies en het uitzicht
op een blinde muur
aan de overkant
hij slaat zijn vuisten
niet meer kapot
noch trapt hij
tegen muren
in zijn oren suist de
dood in tergend trage
tijd torst zijn ziel een
onuitwisbare last
diepe rouw balt in hem
samen als hij denkt aan
dat ene ogenblik van
volmaakt kindergeluk…
Tijd
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 131 Tussen slapen en waken,
bestaat niemandsland.
Wat oud geworden is,
wordt er weer nieuw.
Gedachten kan ik er sturen,
terwijl hier niemand stuurt.
Zelf ben ik niet aanwezig.
Hier is niets en iedereen.
Er is hier geen leider,
die ons leidt.
Tussen slapen en waken,
ervaar ik eeuwigheid.
Wanneer ik ontwaak,
geldt hier tijdigheid,
die mijn…
Borden voor koppen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 57 Geen draaideurcrimineel voor zover ik dan weet
daarentegen wel
iemand die de waarheid negeert
bovendien hiervan
zonder enige twijfel
niets heeft geleerd
Tijd heeft geleerd dat zij 'n comfortabele
mooie stoel verdienen
echt standvastig in hun leugen
kabbelen zij voort
op hun gedrag van bedrog
&
geenszins deugen
Hun hersens…
Bewuste spijt
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 88 Bewust worden mensen samen.
Samen met al wat samen leeft.
Leven wil altijd blijven leven.
Daarom plant leven voort.
Bewust of onbewust.
Bewust worden wie leren kiezen,
tussen het goede en het kwaad.
Wie elkaar vertrouwen geven.
Wie samen willen werken.
Wie gelukkig willen zijn.
Het kwaad kent iedereen.
Tegenstrijdigheid ook.
En haat…
Zeggen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 301 Wij zijn de 2 koningskinderen
en staan voor het water,
uitgegraven door ons trots onbegrip
en gevuld met tranen van spijt.
Mijn mond zei woorden
die ik niet denken kon
maar mijn mond zei ze toch.
De tranen vielen 1 na 1
en vormden een lawine
die de rots doordrong.…
In de aanloop tot het vonnis
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 279 Nog zes dagen en dan...
moet hij het nóg maar afwachten.
Vijf dagen zijn te kort
om zijn tekortkomingen op tafel te leggen.
Maar binnen vier dagen
dient hij toch 'mea culpa' te zeggen
en morgen - drie dagen vooraf -
openlijk te walgen van zijn misbruik...
Daarna heeft hij nog twee dagen
om zijn vooroordelen te verdrinken in kortzichtigheid…
Treurend oog
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 1.339 Treurend oog,
zing uw spijtzangen
en voer de bezieling van uw gaan
terug over de wegen van uw verlangen,
over de wateren van uw tranen,
en laat u door uw moed bedaren.
Treurend oog,
uw hart ziet wat uw zicht belicht
en zwicht niet voor het gif,
van de dwalende heugenis,
die uw streven heeft omgeven
en uw lijdenswegen heeft geweven.…
Vaderstuin
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 151 ik ken mijn vader niet meer
hij zit daarginds de hele tijd
zijn verschrompelde huid
lijkt op versleten leer
hij snoeide vele bloemen
in zijn geliefde achtertuin
en bond er kaarten met woordjes
want zijn geheugen lag in puin
kon ik hem nog maar troosten
maar hij is zichzelf kwijt
alleen het boekje in zijn lade
geeft alles prijs, van tuin…
Deprimerende schaamte
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 177 Deprimerende schaamte
ik veracht u
met de verwaarlozing
van mijn huilende bossen
mijn onbestemde rivieren
vissen die in mijn dieptes duiken
ik weerspiegel de armoede
van het alleen zijn
in uw woordenvloed
onder de mensen
verjongen doe ik niet
uw drammerige beken
in mijn aderen
stromen slapjes
door het duinlandschap
dat aan mijn…
zondvloed
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 163 als dit de zondvloed is
dan ligt dat aan mij
sprak de man met spijt
voordat hij in 't water sprong
zoals ook Jezus destijds
de schuld op zich nam
nobel weliswaar doch
ook een tikje naief
want zij die zonder
zonden zijn hebben nooit
van de geworpen stenen
een huis kunnen bouwen…
spijt
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 200 ik heb spijt toen ik je uit
mijn gedicht haalde, een sprankje hoop
die je als lotusbloem mij het wonder
van jouw liefde zou leren kennen
doch dat gedicht had kantelen waarachter
jij je verschanste en hoe ik ook mijn liefdespijlen
naar jou schoot, ik miste telkens de evenaar
aan het halfrond van jou besmettelijk bestaan
waar jij beschutting…
'Eeuwenoud goud'
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 168 Wij graven
kanalen....
graven diep
om water te vinden
Wij zijn
als wortels
van bomen
naar water op zoek
Wij staan
te boek
als een volk
van binnenschippers
van sleepboot en ark
van roeiboot en spanen
van zeelieden, 'Jan-pak-an'
Wij hadden
de wereld scheepsbouw
en handelswaar
te bieden
Ooit turf....
als brandstof
'eeuwenoud…
Ballade van de afstand
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 208 Ver afgedreven van wat ooit is geweest,
kijk ik om, naar de dagen van weleer.
Uren kwamen, jaren gingen net als jij,
en ik, wat deed ik verder met m'n leven?
Wat zou jíj zeggen als je die vraag leest,
las je het, als je 't wou, nóg een keer?
Uren kwamen, jaren gingen aan me voorbij,
nu ben ik veel te ver van je af gedreven.
Hoe dan ook…
Licht bewolkt
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 148 Een onvolmaakte witte lucht
Met tijgerrode wolken.
Kijk ik nu terug, zie met een zucht
Dat ik jou niet kon tolken.
Een landschap blauw met roze grond
Gemiddeld maar toch zo verwond
Door afkeur, sentiment, gebrek
Geen dag meer vrij van ons gesprek.
Als ik toen, met m’n stomme brein,
De juiste woorden had gekozen.
Zou ik er altijd voor je…
Geen reden om te klagen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 176 Er is voor mij geen reden om te klagen
Over de gestage voortgang van de dagen;
Toch overvalt me soms neerslachtigheid
En ook de weemoed, moeilijk te verjagen,
Om alles wat voorbij is en voorgoed gedaan.
Dan blijft een naar gevoel vanbinnen knagen
Dat wat nog komen moet wel mooi kan zijn,
Bijzonder zelfs en moeiteloos te verdragen,
Maar nieuw…
Niemandsland
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 283 Keer niet terug
naar niemandsland
waar niemand op je wacht
in vergeten stilte
alweer een hopeloze nacht
niet af te wenden van de horizon
niets meer te bewijzen
opnieuw bedacht waarom 't begon
in dromen die met je reizen
schrijf het maar van je af, luister
zonder dromen word je snel oud
zoveel licht nog in het duister.…