383 resultaten.
niet meer langs start
netgedicht
1.0 met 6 stemmen 360 over zijn top hangt hij
de gebarsten kop geplooid
naar de zinnen van een ander
er blijft slechts stoom over
waar hij vroeger zo kon koken
nog lang na de overwinning
een veeg teken aan zijn wand
van aftakeling, spoedig voorbij
de dokters spreken niet meer
hullen zich in mysterie
met te dure woorden
veel ervan al vergeten
nog voor goed en…
FV - aanzoek
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 2.994 ontelbare dichten schreef hij
het onderwerp verscholen
in een letterwoord van
eenstammige grepen en
afgebakende abc-termen
om dan, toen het moest
de zinnen verloren waren
weggelopen van de man
die zo nodig en eindelijk
het één en meest belangrijke
om dan stil te worden
deze woorden zullen niet
gerecycleerd, eenmalig zijn ze
zouden…
slapeloos
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 400 ligt het aan mezelf
dat de wereld niet meer draait
alleen nog spint en tolt
zodat het enkel maar vasthouden
en hopen dat ik er niet af zal
duizend uren in de nacht
en niet één ervan geslapen
zoveel zorgen over morgen
zonder dat er iets verandert
daarvoor ben ik helaas
met veel te weinig
ligt het aan de ander
die niet wil veranderen…
wegwandelman
netgedicht
0.0 met 1 stemmen 260 op veler lippen
ligt nog zijn naam
de faam erbij hoort
niet, is overroepen
maar hij luistert niet
hij is toch verder gegaan
in de stilte van voorbij
klinkt zijn aarzelende stap
terwijl hij onverdroten zoekt
naar het noorden van dit pad
alles is hem onbekend, nieuw
en een beetje beangstigend
hij was een jongen die
een man is kunnen worden…
avondrust
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 311 in het avondlijke rood
van een zachte middagdood
staart een man verstijfd
met rimpelhanden op de rug
naar een half gevulde kelk
hij veegt zijn ziel af
met de muis van haar hand
die ze vergeten is op zijn hart
en weet zich verzekerd
van een nieuwe volle dag
niet alles werd vandaag geproefd
noch beproefd, er is nog meer
te ledigen, hij…
bruid zonder ring
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 1.701 haar hart geschonken
streeft zij ernaar hem,
sterkte van haar wezen,
oprecht te behagen
in alle dagen goed of
slecht of zelfs gewoon
vermoedt zij de wereld
achteloos in geven en nemen
niet bij machte te zijn
hen ooit uiteen te drijven
ongeacht geweten grenzen
aan elk mogelijk bestaan
want zij zijn liefde
als geluk en voedsel
en waar…
waarom het brandt
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 662 de Joodse staat onder beleg
zeg het voort, het is oorlog
en grenzen dienen beschermd
opnieuw verlegd zelfs
de vijand moet weten
wanneer op te houden
de Palestijnen worden gebracht
hetzij naar de rand van hun afgrond
hetzij tot in het Nirwana hunner dromen
met bommen, altijd met bommen
die het verdommen
nagewezen te worden
dat is iets voor…
droomvisioen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 688 de ontdekker van de hemel
neemt geen vrede meer met
de taal van nederaarde hij
verstaat nog enkel engelen
gezang als kabbelende beekjes
de ogen immer zedig opwaarts
waar hij manna heeft geproefd
van gouden schalen voorzien
met zilveren lepels en kelken
nooit meer zonder water
heeft hij de zijnen terug gezien
ontdaan van al hun oude kwalen…
Narcissus en de zijne
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 524 stemmig het door jou gekleurde gebeurde
voorbij twijfels en mistige mystiek
over rede tot werelden verweven
bekwam jij geluk, het gulle geven
in gehuppel doorheen druilerige druppels
ontwijk jij alle striktheid, wrange vorm
plooi jij nooit recht nooit krom maar
beklijft dit universum, uniek en mijn
voor mezelf de ander gelijk
mijn einde…
te lang
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 455 het praten kwam later
jaren na het lopen
op wankele beentjes
die dag nadat jij me droeg
op schouders van liefde
aarzelende woordjes
om jou te roemen
man van mijn wereld
toen nog vol ontroering
in een wereld vol liefde
droeg jij een kind op wolken
dromen voorbij de horizon
fier en trots die lach
bij elke vertederende blik
geschonken…
Napoleon
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 746 hij vraagt niet langer
wordt hij gehoord dan niet
geeft hij er niet meer om
zijn tijd is voorbij gegaan
in de eenzaamheid van de ban
beschouwt hij nog eenmaal
al zijn roemruchte daden
voor altijd te worden erkend
hij bereidt zich voor
in stilte, zonder koor
van jaknikkers, belagers
van zijn onbeschermde eer
niet langer te heersen…
Albanese Bona
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 757 als ze praat, hoort men taal
doorleefd en ietwat vreemd
zij is een buitenlandse op
bezoek tijdens haar leven
in ons kleine wereldland
de eigenaardige klanken
vervullen het hoofd met dromen
over weidse vergezichten en bergen
die dringend verkend dienen
misschien wel volgende zomer
waar geitenhoeders nog tellen
met droge witte…
ik wil aaien
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 2.258 mocht ik de wind zijn
kan ik dan wat waaien
zomaar door je haren
zonder echte reden
of moet het zijn
dat ik je lief heb?
laat mij dan maar blazen
hoog van de toren en
soms eens onverwacht
als een kille bries om
de hitte te verdrijven
van een etmaal vol gloed
zal ik de haartjes aaien
die mij fier rechtop begroeten
op je prachtig albasten…
eenzame mandragora
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 286 boven de starre mandragora
in vol naakt ornaat vergeten
bungelen gekloofde voeten
de laatste der gehangenen
eindeloos galgentouw schuurt
niet bereid tot knappen
blijft het schommelen duren
lang nadat leven vervloog
naamloos en onbekend
trotseert het lijk de weken
tot de wind dan moegetergd
ook de laatste gans verwaait
eenzame…
gedachtlozen
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 322 ze wonen er, mijnheer
dat doen ze al jaren
in huizen van karton
rond straten zonder steen
ze warmen zich, mijnheer
verkleumde handen tegen
grauwe wangen ingevallen
waar loosheid in liefde speelt
en soms lachen ze, mijnheer
met het getinkel van een stuk
dat glimmend wordt aanvaard
voor een stukje brood morgen
ze zijn er, mijnheer
dat…
levensrealiteit
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 397 gefascineerd bleef hij kijken
gevangen in een menselijke kramp
van nieuwsgierigheid bewegingloos
begreep hij wat er ging gebeuren
hij dacht nog aan morgen
zag daarbij gisteren of
wat daar voor doorging
maakte nieuwe plannen
met de geur van verbrande synapsen
en echo's van flarden bewustzijn
in verstard grijnzende ogen gevangen
ging hij…
onbekend is onbemind
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 312 het gat in de wereld
hoeft niet gedicht dan
wel ontdekt te worden
het is nog niet te laat
te verwoorden wat eerder
nog niet gehoord kon worden
omdat er niet geluisterd werd
door een teveel aan leven
we kunnen nog Columbus zijn
en zeilen zonder bestemming
de blik op de oneindige einder
onszelf te verwezen van ouders
en fier een vlag…
nergens spijt van
hartenkreet
1.0 met 4 stemmen 3.385 stil blikt hij terug
op zijn wilde jaren
vechten met de wereld
betogen tegen onrecht
weer een dode voor vrede
het wandelen in de bossen
met aan elke hand een lief
zorgeloos proevend van alles
morgen net zo min in zicht
als overmorgen al kon bestaan
de examens aan het meer
waar gulzig de zon werd genoten
het hoofd op een bed van boeken…
een appelgedicht
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 674 misschien zijn wat appels
best wel een goed idee
blozend van genot iemand te leren
kennen en te erkennen dat je leert
van iemand te begroeten en te zeggen
wat het hart je vorige week zei
toen we elkaar nog negeerden
met ons stedelijk vertoon van fantsoen
van heb ik jou toch net niet gezien
ja, misschien kunnen we het
hebben over frisse…
pyrofiel
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 841 in het hart van het vuur
waar de hitte overheerst
tot felle hoopjes intens wit
in gebalde knopen pure energie
strekt de kosmos zich eindeloos uit
vervoegen hel en hemel zich in
samenspel tot aardse taferelen
voeden hongerige vlammen
flitse fantasma's vol prisma's
die stralen werpen in het rond
en winden stevig stromen laten
wervelen door…
onweersbui
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 349 regengeroffel gaffelt
monotoon en toch melodieus
tegen aangedampte ramen
waar gordijnen triest
hun manen laten hangen
in de verte weer licht
weerlicht het hier nog steeds
- trekt God nou echt een foto? -
en zorgen dreigende donders
voor branding zonder zee
afwezig deuntje op de radio
geeft een beetje veiligheid
nietigheid…
na de noen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 392 hij zit wijs en grijs
tussen de rijen boeken
en keuvelt over het leven
het geven en het nemen
als de nestor die hij is
vergeelde pagina's kijken mee
over zijn gebogen schouders
wanneer hij anekdotes oprakelt
het stof deert hem niet zo
onverschillig in de lucht
vult hij minzaam de glazen
met het vocht dat in het verleden
zo liefdevol…
gedachtlozen
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 1.338 ze wonen er, mijnheer
dat doen ze al jaren
in huizen van karton
rond straten zonder steen
ze warmen zich, mijnheer
verkleumde handen tegen
grauwe wangen ingevallen
waar loosheid in liefde speelt
en soms lachen ze, mijnheer
met het getinkel van een stuk
dat glimmend wordt aanvaard
voor een stukje brood morgen
ze zijn er, mijnheer
dat…
pensioensterfte
netgedicht
0.0 met 1 stemmen 2.559 hij houdt zijn wandelstok links
dat is vast de kant waar
de jaren hebben toegeslagen
hem de kracht benamen
over beide benen gelijk
zwijgt hij over de tijd
dat horloges gunsten waren
aan het einde van de rit
zijn hand vol oude zweren
op zijn vergulde eerbetoon
in afwezigheid van hen waar
hij zijn levensjaren verwerkte
glichlacht hij…
het elfde feest
netgedicht
1.0 met 9 stemmen 2.280 er is volk in de straat
de opgebroken straat
staat er naar te staren
ze vergeet haar open wonden
en vleit zich spinnend
als een overjaarse kat
aan de voeten van haar volk
haar Vlaamse volk
viert feest feest vandaag
de Groenplaats, de Grote Markt
ze zien zwart van het volk
en ook een tikkeltje geel
zwart en geel
het vloekt…
blootsvoets
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 735 met stille trom is hij vertrokken
op een lange reis naar ergens anders
waar het fluiten van vogels komt
niet van verdwaalde vuile kogels
dat hij geen schoenen heeft
bezorgt slechts bloedende voeten
wonden die wel kunnen helen
in het beloofde land van elders
klein en wereldwijs te vroeg
zoekt een kind een nieuwe thuis
een niet kapotgeschoten…
hij robot
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 847 als vrije radicaal
cirkelt hij rond
de kern zijn bestaan
dat zelf blijft draaien
en cirkelen en zoeken
naar de eigen kleine as
legt hij soms verband
tussen wat dromen zijn die
anderen voor realiteit nemen
en terwijl hij blijft groeien
neemt het besef hand over atoom toe
dat zijn ziel dichterbij is dan ooit
hij is een vonk
kleine sprankel…
teveel is ook té
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 427 blinkende revolver verborgen
in de holster onder zijn oksel
doet hem de wereld aankunnen
eindelijk baas over eigen lot
God staat op de trein te wachten
zijn laatste reis, weg van hier
waar zoveel mensen hem verachten
uitschelden, verstoten, vergeten
later misschien te ontdekken, schadelijk
de kracht die kan uitgaan van hen
onder invloed…
stil in huis
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 1.150 waren het zijn woorden
die haar hebben verjaagd
vraagt hij zich eenzaam af
in de kilte van zijn huis
waart zij niet meer rond
beslaat de afwas in bergen
de halve keuken, de andere helft
bedolven onder radeloosheid
van een man niets meer gewoon
zijn oude lot opnieuw beschoor
met de kracht van een oude beer
voor deze heer geen eer meer…
hou van haar
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 379 in haar wezen staat geschreven
dat zij de ware brengster is
van het enig echte leven
voor wie weet hoe te vragen
naar de sleutel van haar hart
verblind door haar schoonheid
niet aan de verweerde buitenkant
maar uit een beproefd innerlijk
aanbidt hij dat lieftallig schepsel
met heel zijn ontroerde ziel
vingers volgen de sporen van haar…