383 resultaten.
dichtvrouw
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 376 de volle zalen lokten haar
uit haar dichtersschelp
ze bracht het woord tot leven
om daarna te baden in applaus
een nieuwe dichter opgestaan
leert ze anders ook genieten
ze sprak van warmte en ook
wel van een vreemde pijn
die haar zomaar kon bespringen
in de luie stralen van een
late zomerzon en soms in bad
het warme water kwam beroeren…
Olympische bedenking
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 482 op het pad van verlichting
komen nachten vaak met raad
als de twijfel haar nagels slaat
in het hart verbeten voorwaarts
om recht van onrecht te scheiden
tussen kaf volkoren te vinden
onder het zingen van luide hymnen
tegen de achtergrond van Olympia
waar verdwaalde schapen schuld bekennen
blatend dat zij zichzelf zullen vergeven
voor…
aanzoek
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 3.836 het beeld dat zij brengt
hoe kan hij anders dan bekennen
dat zij hem geen andere keuze laat
dan overvol het vuur erkennen
dat zij voor alle leven staat
doorheen het wapen van
verschroeiende overgave
heden weet hij immers dat
eens zij zijn hart ontvangt
van enige drift geen sprake
hij zich bevrijd mag weten
van de verlokkingen des vlezes…
winteruur
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 1.076 voorbij de nachten van plezier
vol heilig vuur gespeeld genot
verzopen vertier zonder zorg
de slaap van onschuld, heel soms
klopt het duister schuchter
overuren hand in hand met
het vallen van de nacht
tango van het winteruur
spoedig zal het tij weer keren
de dagen op hun lange barrikade
vol licht en lucht en vrijpartij
in het hooi, de…
terug-ogenblik
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 335 de verwondering op haar gelaat
schittert en straalt en verhaalt
over die verre tijd, lang geleden,
toen hij nog zelf het kleinste zag
herinnering aan gelukkig zijn
met schijnbaar onbelangrijk de
minieme stukjes van de puzzel
liefst zonder handleiding gebracht
vreugde na die creatieve seconde
waarin wat stuk was tot leven kwam
dankzij gebroken…
protestman
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 255 hier is de wereld klein
er staan muren rond
onneembaar zonder moker
die geen mens meedraagt
voelen wij ons veilig, wij
zijn een eiland en jij
ergens anders
hier worden platen gedraaid
grijs en wijs en versleten
klinken hier de oude echo's
van eigenzinnigheid, wij
weten van het weten wat
er te weten valt
en als wij dan plat gaan
voor…
de kadans der duizenden
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 569 duizenden voeten galmen in de nacht
verschrikte ramen daveren bij hun naderen
trachten zich te ontrukken aan hun sponning
in een roes ongeremd mee te marcheren
beginnen mijn benen onbedaarlijk te trillen
vurig gegrepen door die vreemde kadans
vertrappelen onbeheerst mijn gekoesterde rust
tot ik eindelijk het verzet moe soldatesk vertrek…
climaxtase, het zijn erna
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 423 zich scherp bewust van onhoudbaar verlangen
geniet hij intens van zijn harde zijn
in extatische verwachting blijvend
voelt hij zijn opgerichte spanning
zijn verhitte ogen glijden langzaam wit
als hij vergeten verzinkt
in een zwoele extase
doordrongen van zachte huivers
ontkromt zich telkens zijn glanzende rug
daarbij zweet tot damp bewegend…
nieuwe leer
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 483 onbeschreven bekijk jij
gevoelloos stuk geruit papier
de aanslag van mijn pen
of ik nog iets schrijven wil
de aarzeling is korter dan
de pijnscheut door mijn hart
bij het denken aan even terug
de woorden bleven stromen
het krast niet meer zo diep
het verhalen van het wedervaren
de sterkte is wat minder vandaag
zoals met dat lijf van…
Frankrijk aangekaart
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 423 een reeks van twaalf galmen
vier mannen aan de tafel
rondom hangt de rook
uit leeggeblazen longen
het einde aangekondigd
van een overjaarse zondag
er ligt miserie op de ronde tafel
meelijwekkend en ook uitdagend
onder gefronste oude mannenblikken
breekt de stilte in duizend stukken
onder het gevloek van een verliezer
of drie, ellende loont…
hun gezin
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 3.097 hij speekt altijd, zij
niet, haar zwijgen
maakt haar vrij
als een vogel in de morgen
die met gezang de zon begroet
twinkels in besloten ogen
roept dat niets echt moet
alles heeft te maken met mogen
het grommen is voor de beer
die 's nachts wakker heeft gelegen
van de zorgen om zijn stoere eer
en of ze hem reeds heeft vergeven
haar niet…
maankreten
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 513 enkele dagen per maand
straalt haar lach op de aarde
waar in gebekte heuveltjes
het spoor te lezen valt
van de opkomst van het tij
en dan monkelt ze nog na
bleke pretlichtjes rondom rond
de sikkel harer bestaan
voor hoe lang ook
ze nog kan heersen
in haar hemel onbetwist
is er nooit sprake van
verrijzenis of teloorgang
ze bedrijft…
vlinderkracht
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 2.618 de vlinder bestiert zijn bestaan
met afstand, hij blijft afwezig
van contact dat hem vleugellam
zijn levensdoel verliezen laat
zoekt hij de simpele waarheid
te vinden in de ruimte, hij is
een fladderende astronaut
in zijn heelal van vrijheid
onaangeraakt en onbedorven
vindt hij in volle kleurenpracht
de kracht tot sterven te komen
in…
levenscycluster
gedicht
2.0 met 8 stemmen 4.919 het bos richt zich groen en fris
op de onttovering na de winter
tot groei en bloei te komen
uit de versplintering van sneeuw
en vorst en ijzel wederom herboren
het laatste smeltwater zoekt haar heil
met de gevoeligheid van een moederhand
over het babyvel van haar laatst geborene
en glijdt onafwendbaar haar weg
naar het korstmos op de bodem…
offer van de iris
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 403 kleine bel naast de deur
met sierlijk ijzeren gekrul
nodigt uit, ze smeekt
haar geklingel te wekken
op verweerde vensterbank
staart een gebarsten pot
vuurrood van haar hete doop
naar een zwarte iris oprecht
in haar buik geplant
met een geluidloze zwaai
offert een bloemblad zich op
voor de doorkomst van bezoek
donkere fluwelen streling…
tot leven
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 378 hij schreef er al zovele
verbond een hand met een dans
met fleurige bedwelming
de schrijver aan de rol
is aan zijn eind
hij betwijfelt de wereld
die hem het dierbaarst is
en denkt in eigen zinnen
gewoon het zijne ervan
hij loopt rechtop, dat is
de waarhied van een mens
en zoekt de liefde eeuwig
misschien tot morgen, maar dan
verlaat…
zijn verkNIPte liefde
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 180 als een waterjuffer sierlijk
beweegt zij door het huis
haar thuis vol warmte en
verwondering aan de wanden
van haar immer stralende gelaat
puurt zij liefde uit de stenen
van zijn veel te lang verweerde
en mogelijk versteende hart
zij is de nimf in vrouwenkleren
waarnaar hij zo lang heeft gesnakt
hij vindt soms ook een antwoord
op de vragen…
lafaard, verman je
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 172 over moed en macht heen mag hij
op verzoek van zijn iele goden
niet langer de trom nog roeren
noch stil noch luid maar
zich bekeren tot de stilte
in hart en hoofd en
terugkeren naar het begin
hij nog een soort visje was
teveel al verspeelde hij woorden
aan de dove oren der toeschouwers
van zijn laffe daden daags
het gevlucht onder het…
de laatste heldenjaren
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 290 de plassen in het woud
zijn wat minder helder
hun diepte eerder ondiepte
en het spat niet meer zo hoog
als toen hij als kleine uk
zijn lijf erin liet landen
op ontdekkersvoetjes met
beslijkte kindsandaaltjes
het pad waarop vandaag
de oude grijsaard schuifelt
is geharkt en uitermate droog
met afgeschermde en versleten randen
om de dieren…
antidotum
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 395 de zon zoekt haar zenit
verkeerd vandaag, dit is Vlaanderen
waar een hoogtepunt niet per se
pal boven hoeft te zijn
een beetje meer volstaat hier
de mensen aan het feesten te zetten
het hemelsblauw ziet het aan
laat het monkelend blauw blauw
en giet haar heldere tinten uit
over de menigte die roest
op wel twintig pleintjes
krioelen de kleuren…
omstaander zonder effect
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 404 het onzinnige was er net
zoals hij op stijve benen
om nee te zeggen tegen geweld
het afbreken, aftuigen en vernielen
van wat mensenwereld zou kunnen zijn
wordt hij nu vermeld en
binnenkort waarschijnlijk ook geteld
als slachtoffer van zichzelf
verkeerde plaats, verkeerd verbonden
en onomwonden ook als vergissing
een mens onder de soorten…
stortstraat
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 304 de straat bloedt huilend
haar stenen hart ligt open
en bloot als de eerste dag
haar prilste fundament gelegd
beklaagt ze het gebrek
aan respect voor een weg
die zij elke dag weer aflegt
de rotzooi aan haar randen
verdrijft de droge geuren
steriele zachtheid ten dienste
van wel zeker iedereen
maar niet de sluikse storter
haar witte stukjes…
Stanneke de leugenaar
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 428 een echte vent vol verhalen
van orgasme tot fantasme
en altijd bij de pinken
als het over echte venten gaat
zo met een fluisterstem traag
vertellen over toen die keer
dat hij den bak in vloog omdat
hij had gelogen over iets
waarover niet gezeverd wordt
of toen die andere dag
hij zijn ouwe vriend weer zag
met geld dat niet meer kon verspild…
requiem voor een dwaas
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 245 lijkenvingers
als stukjes tak
zonder groen
zonder vocht
er is geen beleven
van de dood, slechts
verwarring en ongeloof
voor hij die niet weet
waar het einde ligt
hem inhaalt en
onderuit schopt
zijn sterven zal komen
en gaan zoals hij leefde
onverwacht en meedogenloos
voor de gevolgen, hij wist
wat zijn geheugen moet zijn
en betaalt…
geminkt
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 2.470 ontdaan van een oog
uiteraard het linker
dat hoeft geen betoog
hinkt hij achterop
zijn gedachten te snel
net zoals voorheen
voelt hij de tijd per seconde
duizendmaal meer dan toen
hij beide ballen scherp
van links naar rechts kon laten rollen
geen kapitein, maar al wel eenoog
zoekt hij nu zijn richting
hij is een plantrekker
die niet…
kerkplamuursel
netgedicht
2.0 met 16 stemmen 2.551 onder de granieten boog
ontvlucht een streepje lucht
de vroom gedempte stilte
hier wordt gefluisterd
in diverse talen verhaald
over peilloos leed zo vreemd
dat het onherkenbaar wordt
geen deel van oorspronkelijk leven
wordt asiel gezocht in gewijd
het woord devoot opzij gelegd
voor de dood iedereen gelijk
bespaart men zich het brood
maar…
zijn centrum-loos
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 298 het idee komt naderbij
geslopen, zacht gelopen
tot de kern, het centrum
keurt, onderzoekt, verwerpt
de mare mag niet binnen
noch buiten, ze is immers
nooit goed te vertalen
vingers zonder blauw
zoals noest moest geweest
beroeren de roerloze pen
de rust in het schrijvershuis
zorgt voor ongekende onrust
de auteur gewezen kan niet anders…
de toekomst later
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 269 het bestoven raam op de toekomst
op een kier voor wie bang
zijn voeten niet te snel beweegt
het kan gesloten worden
met een simpele zucht
voor de onstuitbare zoeker
naar goud in dit leven
wenkt enkel het grote gat
waar gordijnen hangen waaien
op de ademtochten van passanten
te vlug dus onderweg nooit herkend
dit steedse raam hier
is…
dino-wiegelied
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 302 met een donker gebaar
plooit de nacht alweer
een vouw in het bestaan
van onafgewerkte plannen
tot rust gekomen handen
hunkeren onder hun juk
van overjaarse lagen eelt
naar hun verleden satijn
dit heden en haar duisternis
kunnen niet bekoren noch
het ochtendgloren wekken
de tijd groeft een nieuwe stempel
en draalt verder op 78 toeren…
stort de bui
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 364 verschroeid gras ligt loom
het iele hoofd op dorre akkers
waar het zwoegend wacht
op wat regen in de nacht
lacht een blinkend blik
op uitkijk voor wat roest
die ook zij weldra verwacht
een beetje kleur in elk bestaan
ruist het in de verte zacht
en vochtig zonder wroeging
over buiten nat en zo weer droog
van straffe ritmes zonder betoog…