Ik wil je niet verliezen als de dood zelfs niet als de eeuwigheid het toelaat want dan ben je altijd weg dan ben ik je altijd kwijt. Nee ik vermijd dat liever wil liever genieten van je terugkomst als je bij me weg bent geweest en me zoekt in de dagen die je eenzaam telde. Ja, dat is mooier dan de dagen tellen de dagen tellen maakt alles…

Lieve lieveling, ik koester je met heel mijn hart meer dan je misschien beseft zoveel meer voel ik voor jou Alles wil ik voor je zijn Jouw engel en jouw muze Vrouw van je dromen Ik wil dat jij gelukkig bent Maar in de werkelijkheid Kan ik soms niet zijn Hoe ik zou willen zijn Vanwege stille tranen Wonden van lang geleden Littekens…

Ik zie een meisje, ze heeft verdriet. Ik wil haar helpen, maar spiegels praten niet.…

Melancholie... ze wordt groter. Herinneringen sterker...soms! Onzichtbaar heimwee glijdt, klimt door mijn nachtelijk duister. Tranen stromen als douwdruppels naar ruimstes kil gevuld met bitterheid tot in de kelders van mijn ziel! Alsof tijd onbestaand is dwaal ik in gedachten, door de sterren-loze nacht. Maar in mijn dromen klein of groot…

Ik ril, huil, heb het zo koud... zou zo graag bij je weg willen kruipen maar hoe kan ik bij jou schuilen wanneer juist jij mij dit gevoel geeft en er niets anders dan dit tussen ons leeft.…

doe je hart verwarmen laat je omarmen je meenemen op vleugels je leiden door onzichtbare teugels geef toe aan je gevoel laat je zweven vergeet alles even je sores en de heleboel ga er op uit eens heel alleen geniet en kijk om je heen een vlinder die dartelt een bloempje dat bloeit een beekje dat klatert een kalfje dat stoeit zoveel moois…

Mijn hart huilt om jou... hoe kan mijn hart nu huilen, zo zonder tranen, die allang vergoten zijn? Ik weet het niet, 't gebeurt me toch... Jij bent in mijn gedachten, na al die jaren nog. Je bent heel vaag, zo ergens op de achtergrond. Het is meer een gevoel, als van een slecht genezen wond. 't Gebeurt niet alle dagen, slechts maar…

De lade trek ik bezorgd open, daar ligt die ene brief. Nieuwsgierigheid is erbij in geslopen, een opening voor mijn grief. Mijn opa was een geweldig man, als wees de wereld door. Altijd was hij voorbereid, had hij een plan, liefde voor zijn familie ging altijd voor. Met tranen in mijn ogen lees ik de zinnen, bijna vier jaar na zijn dood…

Ea…

Papa en ik noemden je kruimeltje omdat je zo klein was en zo lief, zo schattig als een engeltje onze eigen hartendief. Maar toen bleek dat je niet mocht blijven waar ben je toen heen gegaan? Werd je een sterretje aan de hemel dat stralend tussen de rest ging staan? Ben jij dat witte vlindertje daar spelend in de wind? In de hemel zal…

dag kruimeltje, welkom bij mij Ik ben je mama je papa is aan mij zij dag Kruimeltje welkom in mijn buikje om te zorgen dat je veilig ligt slaapt mama met een kruikje vaarwel kruimeltje Je was welkom in mijn schoot maar helaas je hartje klopte niet helaas kruimeltje, je was dood vaarwel kruimeltje ga maar bij de sterren staan misschien…

Lieve god daar boven de wolken zijn twee kindjes lief en klein ik dacht dat ze bij mij kwamen en dat leek me toch zo fijn maar helaas het mocht niet zo zijn ze zijn nu bij u nog steeds zo lief en klein wilt u mij beloven geef ze vleugels mooi en fijn mijn twee kruimeltjes lief en klein…

Waarom hoor jij me niet, als ik vol heimwee om je roep? Waarom zie jij me niet, daar waar ik voor je sta? Waarom zoen jij me niet, zoals toentertijd? Het woord waarom klinkt luid, neen neen, het galmt hard en machteloos door mijn dagen. Waarom hou je niet meer van mij, gewoon om wie ik ben? Ik was je lief, je beste maat. Ik vraag me af…

In de wanorde der vlegels verstoren zij de regels. Ondanks 'n helpende hand en bezwerende gesprekken, worden zij begeleid naar confronterende vertrekken. En gedwongen met gekluisterde handen, worden zij deelgenoot van ontluisterde banden. En ondanks hun plichten en rechten, is er 'n weifeling tussen zwichten of vechten. Met tegenover zich '…

2 jaar …alleen 2 jaar….verdriet 2 jaar….pijn 2 jaar….ongeloof 2 jaar….onwerkelijkheid 2 jaar….verslagenheid 2 jaar….geen woorden 2 jaar….waarom zo zullen er nog vele jaren volgen en gaat m'n leven door al weet ik niet waarvoor 'k weet zeker dat het nooit went nu jij er niet meer bent 'k doe maar alsof en speel toneel maar diep…

Elke ochtend kwamen tranen na alweer zo’n nacht vol pijn Zij wilde zich gelukkig wanen en nimmer meer eenzaam zijn Elke morgen in ’t spiegelglas zag zij wat ze nooit wilde zien ‘t Meisje dat altijd alleen was dat meisje van ruim zeventien Elke ochtend in ’t vensterglas zag zij, wat zij liever niet zag Een droef meisje met haar tas ’t…

Vergeten, weglopen van je spiegelbeeld, de tunnel uit, de echo voorbij, geen rozen uit de orgelpijpen, gespleten hemellicht, tot duisternis resteert, slapen in het donker van de vergetelheid,  terwijl het licht je geheugen langzaam verstikt, en zelfs het ochtendgloren berust.…

Ik dichtte met jou in de onrustige nachten, een rijmende dichtregel om en om, we lagen beiden in de steriele kamer van een psychiatrisch hospitaal, later belde je me op vanuit je stamkroeg in het zwaar-christelijke Barneveld, of ik zin had om te komen, maar mijn vader stak daar een stokje voor, dacht dat je de duivel was, die mij wilde tergen…

Ik moet lachen, ik moet huilen. Ik wil sterven van verdriet Ik wil niet lachen, ik wil huilen. maar huilen kan ik niet dan maar lachen en niet huilen, maar pijn is wat je ziet niet meer lachen, niet meer huilen. ik ben gestorven van verdriet…

Moeder waarom kan ik niet bij je borsten komen? Omdat ze achter de tralies voor je zitten. Ik wil zo graag bij je borsten. Dat kan niet mijn kind want mijn borsten zitten voor jou achter de tralies. Voor lange tijd. Het leven is een lijdensweg. Voor hoe lange tijd? Voor levenstijd.…