Kon je niet even langer steunen op mijn vertrouwen was de basis niet genoeg? dan het nest van de karekiet, instinkt als solide fundament zelfvertrouwen als onderdak op doelstelling gericht, vertrouwd het aardse slik op wuivende stengels riet wat trilt, niet wankelt in haar evenwicht, niet in de heetste zonnehitte, de zwaarste storm…

Ogenspel van jou naar mij Geen ruimte tussen ons is veilig Meer voor zondige gedachten De lucht is nu vol brandgevaar Onderhuids kruipt stil de wil En staat de mond vol tanden Maar ook de wil is niet bij machte Zonder wens van jou en mij Onverwachts vlamt wederzijds De wens van zacht strelende handen Zet ons vuur in lichterlaaie…

Een blik op de tuin waar het leven doorgaat een lijster met een bek vol worm kijkt schichtig om zich heen wordt ik bekeken ben ik wel alleen ik heb jonkies te verzorgen die ik moet helpen overleven dat is mijn taak voor vandaag en voor morgen en voor daarna dat is waar ik voor sta ik kijk naar die spiegel en daar fladdert eigenlijk ook…

hing jij zo werd mij de touwtjes in handen geduwd en balanceerden wij samen in een wereld die stil staat voor even waarin minuten uren lijken onmacht je aankijkt en je je afvraagt is dit het dan overgeleverd aan mannen in uniformen kwam je voorzichtig terug naar hier het was jouw tijd nog niet en geef jou met alle liefde…

als een koorddanser balanceer ik op de lijn die leven heet de ene dochter in de ene hand mezelf in het midden en in de andere hand mijn andere dochter geleidelijk lopen wij stapje voor stapje twee stappen vooruit, één terug samen doorstaan we weer en wind, donderwolken en zonneschijn nadat jij bent weggegleden uit ons midden, is…

We mogen wezen wie we waren of nu al zijn. Leven is zoals wijn ook tijd die wordt geleefd soms met pijn en beleefd verlangen behangen. Vertel, wat heb jij te uiten , te delen. Ken ook jij een vorm van ontluistering, zag jij vroeger al parades zoals die optocht. Het geleek ook nu een r.k. processie van ooit. Het geleek weer een toneelspel…

Je bent boos en gekwetst, ik zie het aan je gezicht. Ik weet, ik begrijp en 't valt niet licht. Je praat, je huilt, gooit alles voor me neer. Ik luister en voel en begrijp je zeer. Niet eerlijk, niet rechtvaardig, of liever: mensonwaardig. Ik wil je helpen, maar ik kan het niet. Alles is kapot, alles is verdriet. Hoe innig…

Opzij keek ik en zag een tas met boodschappen een vrouwenhand niets bijzonders tot ik las vijf letters, rood op wit: 'Be One' was het een oproep een bevel een loze kreet of een verzoek tot samensmelting van de blik van haar, de drager van de tas, met die der lezer, dat was ik, ze zag alleen de drager van de ogen -…

Heb je het fluiten van de wind gehoord tussen luisterende bomen met de gedachte aan de dood, zo aanwezig de dood in het diepe zwijgen van de nacht er gaat een gerucht rond dat er een vreemdeling is aangekomen met veel geld en fatsoen ze hebben zijn snor afgeschoren zijn dodelijke wapens zijn vernietigd al zijn corrupte geld aan de armen…

het komt terug iets anders misschien dan ik verwacht had uitgedacht pakkende beelden er nog mogen wezen een wond kan zich sluiten hoe, dat blijft soms vaag er is iets in het niets dat me telkens raakt ik zal een lans moeten breken voor gisteren en vandaag het is de struikelsteen die de waker in me los maakt…

op de kade van de haven naar de overkanten tijd staren ogen verlangend naar de dagen van toen die hun verhalen vertellen van vele momenten samen als man, vader en vriend die ons hart nu fluistert…

je ogen spiegelden een klaarheid die ontwapende in licht de basis legde voor ware transparantie elkaar de hand reiken was al bereiken van saamhorigheid waar golflengten synchroniseerden perspectieften matrixen het doel zo hebben wij de toekomst gezien het schijnsel van utopia misschien…

sluimerend voel je aan de andere kant de werkelijkheid je verlaat je dromen zweeft het rijk van mijmeringen binnen en je weet nog even en ook dan smelt dat als sneeuw voor de zon de nieuwe dag zit er aan te komen het laatste vliesje dat de slaap scheidt is doorbroken door de nieuwe werkelijkheid gesmolten door een verse dag en je…

Met duisternis de ochtend begint Zelfs met ogen open Geen verlossing Geen bevrijding De nacht eindigt het leven begint Bedrog Interpretatie Nu speelt dat geen rol De indelingen vervallen Grenzen gaan open Verdwijnen De breuken in het denken gedicht Het is een inspirerend organisch geheel Dankzij jou De nacht is geëindigd Het leven begint…

de natuur is stil er staat niets te gebeuren de wind geeft geen enkele zucht geen mogelijke dreiging waar dan ook maar in de lucht waarschijnlijk valt er even geen dode te betreuren heel even heel even is de natuur ontheven van het tonen van medeleven of is het dat ze gewoon in het tonen van eerbetoon een rustpauze wil…

op de bühne een schimmendans voorbij verloren deuren als in harde klanken om adem om lucht om leven een zwarte oorlog woedt ik wil niet maar ik moet een beetje sterven tussen allen in het donker bidden om wat licht…

Ach beste vriend vergeet wat achter je ligt En leef je leven vandaag, leef in ‘t heden Gooi achter je de deur naar ’t verleden dicht Vergeet ’t verdriet wat je hebt geleden Kom vriend en recht je rug, ga moedig voorwaarts Zit niet gevangen achter een open poort Met gebogen hoofd ga je zo snel neerwaarts Geniet elke morgen als de zon weer gloort…

Yasmina Reuk van Melati in die huis met die aand Van die kroon tot by die wortels via die stam beweeg van tak tot blaar in die wind Reuk van Melati in die huis met die aand koel en humid Bandjermasin, Borneo Die riviere sing daar sout en soet Reuk van Melati in die huis met die aand Van die kroon tot by die wortels via die stam Geur van…

Tevreden genoeg om niet te stoppen. Ontevreden genoeg om door te gaan. Uitputtend maar ook onuitputtelijk. Zowel diepgaand als verganend. Op en … nog. Soms stop en door. Slaand en zalvend hand in hand. Nu doof … dan … een en al oor.…

Is het zonde dat er mensen om mij geven Waardering voor mijn zijn Niet langer angst en beven De schoonheid van mijn brein Is het erg te worden begrepen Terwijl de uitleg niet bestaat Geen vertrouwen in iemands strepen Omdat het nergens op slaat Er is niemand gevonden die boven mij staat Want ik houd niemand klein Iedereen is even belangrijk…