347 resultaten.
moeders motto
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 229 als vader uit zijn dak ging
vloog het serviesgoed door de lucht
kalmte kees kalmte kan je redden
suste moeder dan nerveus
een vuurspuwende berg
heeft daar geen oren naar
de Vesuvius was vaders
bijnaam in het dorp
als vader uit zijn dak ging
kropen de kinderen onder tafel
daar zagen ze moeders handen
die tranen op scherven veegden…
Ontpopping
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 280 Wist niet wat te maken
Kreeg een metallic blad
om op te schilderen
Eerst wat ronde veegjes
Daarna wat schuine strepen
Bleken vleugels van vlinder
lichtval bepaalt de kleuren
Toen 't verhaal verteld van Adam
Filmhuisfilm over Marokkaanse moeder die haar komend kind
niet houden wou,
de tijd elders doorbrengen zou
totdat het kind geboren…
Tijdsgewricht
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 175 Een fragment bevriest
dit tijdsgewricht
en
eenzaamheid vloeit over de velden
van dat verleden.
Een stem dreunt woorden op:
zijn die ooit door mij gesproken?
Kijk ik in de spiegel,
dan zie ik vormen die
menselijk lijken –
mijn moeder, mijn vader,
die ik nagedacht heb –
hun lagen hadden de mijne gegijzeld
(of anders vluchtte ik in de…
Nog meer over vaccineren
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 186 De eerste met wie ik in oppositie kwam was mijn oudste broer
Onschuldig waren de voorvallen,
en het waarom, maar toch:
een sleutel die in 't gat bijvoorbeeld recht moest staan,
een hoofdletter voor een naam, of een dt
Maar hij hielp me ook met een dictee,
met het zoeken naar een huis hielp hij me mee
Nu vindt hij dat ik me moet laten vaccineren…
Groeiende Gelijkenis
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 136 Het weerbarstig struikgewas.
De pet hoog op de bezwete kop
passeer ik het venster
zie ik in de spiegel van het glas
mijn vader.
Labeur
op de Hodonkse Akkeren
in de vallei van de Werbeekse Nete
zeventig jaar geleden.…
Lieve man
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 112 Lieve man
Met open ogen
Zo gesloten
Om ons heen:
Laat zich vangen
Door de wind, het zand,
Het water en kiezels in zijn hand.
Toch zijn vader
Vangt hem niet.…
Zwanenveer
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 85 Sla je ogen op naar het hemelblauw
Open je hart als een bloem voor morgendauw
Langs dijken wegen en berenklauw
De schreeuw van moederpoes haar kittens miauw
Och glanzende zwanenveer van ons geslacht
Door Goddelijk ontfermen in het licht gebracht
Met tranen in ogen het verdriet in donkere nacht
Waait Gods adem binnen zonder praal of pracht…
Gevallen Appels
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 91 een appel een val
een afstand
de verbroken band
een leven los van de stam
en toch hebben die appels
iets blijvend gemeen
ook al zijn ze nu vrij
losgelaten helemaal alleen
de een voelt de ander net iets beter aan
ook al zullen ze verschillende wegen in slaan
hun band verbroken
door rijpheid en tijd gedwongen
herinnert aan dat waar
ze…
Achter glas
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 128 Jouw foto op de tast
Naast twee rode rozen
Een zwart lijstje er omheen
Zelf uitgekozen
De rozen verwelkt
Ze hangen gebogen
Al tijden het
Scharlaken verdrogen
Jouw ogen, jouw glimlach
Gevangen achter glas
Jouw parfum, jouw lippen
Nooit meer zoals het was.…
Ik weet nog waar en hoe en hard
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 291 Ik was jong en het was hip
om te schermen met ziektes.
Mijn vader was ook niet zo oud
en niet welbespraakt genoeg
om met woorden te spreken.
Hij sloeg de ziekte uit mijn mond.
Ik weet nog waar en hoe en hard.
Voor de verandering werd er
nog wat spanning bijgeschreven
op de harde schijf die bij poëten
voor ziel doorgaat.
Ik hoor dat…
Zondag
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 122 De zon staat hoog aan de hemel
Vader stapt op zijn fiets
De velgen blinken
“Tikketikketik” klinkt het geluid van de lagers
Een trui met reclame spant rond zijn buik
Zijn kuiten kaal en glanzend
Rustig rijdt hij de straat op
Eerst links dan rechts voorovergebogen
gespt hij zijn nauwsluitende schoenen vast
Wanneer hij gaat staan
handen op…
Nieuwjaarswens
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 142 De jaren gaan en komen als getijden,
Terwijl de wind de wolken in de lucht ontvoert,
Altijd herhaald en toch weer nieuw.
Het laat een mens die nader kijkt niet onberoerd.
Maar Janne toont ons waar het echt om gaat:
We leven nú. Ze blijft niet binnen,
Ze kijkt niet om en ziet het allemaal.
Wat er niet is dat kan je toch verzinnen …
Zoeken…
Hopperdepop
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 144 Ik hoor mijn eigen stem
weerklinken waar ik woon
in de schoot van de bergen
Ik kan springen en draaien
luidkeels zingen en zwaaien
naar jou aan de overkant
Van je hieperdepiep
van je hopperdepop
lievelievelottelot
Kom je klopperdeklop
met mij klikkerdeklak
een middag spelen?
Van je hieperdepiep
van je hopperdepop
lievelievelottelot…
alleen mijn naam
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 455 Alleen mijn naam
Je bent uit mij geboren
Wij samen, een band
Onbreekbaar voor altijd
Tegen alles bestand
Voor elkaar door het vuur
Samen tegen de vijand
Maar door de tijd gebroken
Of was het jouw hand?
Mijn ziel doorboord
In jouw hand het zwaard
Een leugen voor een leugen
Verraadde jouw aard
De lijn in mijn hart gebroken
Niets werd…
Niet aan de Muur
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 138 bij mij hangen
ze niet aan de muur
worden ze desondanks niet
weggestopt of ontkend
de binnenkant van
m’n hoofd daarentegen is er
mee vol behangen
met hen die ooit
op beeld zijn gevangen
elk willekeurig moment
kan ik ze bekijken
in elke gewenste tijd
iedere dag ieder uur
en als ik wil kan ik
ze ook ontwijken…
Over grenzen
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 226 Je zegt ik heb geen grenzen leren stellen,
klopt,
mijn moeder waar altijd alles kon en mocht en zacht
'k leerde daardoor dat niets zwartwit,
grijs ook wat is en grauw en crème
en in elke vrouw zit wel een man
een haar in elke hem
Maar jij, jij hebt een held're lens
Jij voelt gelukkig wel die scherpe grens
Wees blij!
Jij leert nu mij…
broers en zussen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 185 het mooie van
broers en zussen
is dat je in hen heel
veel van je overleden
ouders herkent
door hun typerend
gedrag blijven ze je bij
toch ben je blij
dat jij volstrekt
heel anders bent
jij hebt jezelf meen je
uitgevonden en dat het
hun andere kinderen niet
is gelukt zichzelf te vinden
blijft eeuwig zonde
een mij bezoekende…
Geboortekaartjes
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 153 Een blik in broze dozen
Bewaard voor tijd van leven
Wel gekregen
Nooit bekeken noch gelezen
Geboortekaart
Een zoon een broer
Gekozen oude namen
Dankbaar van God ontvangen
Bevestiging na groot verlangen
De laatste dag van t jaar geboren
Leek een oudjaarsavondfeest
Echter op de nieuwe morgen
Gaf je reeds de geest
Wederom een kaart
Dezelfde…
MIJN OUDERS
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 134 Het lange wachten is begonnen
de stilte na de storm
van kleuterpret, puberluim en brommer
en lessen in de goede vorm
gestold hun levenslust
in vastgeroeste patronen
gekrompen hun postuur
veel kleiner dan hun zonen.
mijn vader, die eens met een schop
blafte naar mijn dwarse puistenkop:
je komt dit huis niet meer in!
sloft nu als een…
O lach naar mij, gij klein kalf
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 123 O lach naar mij, gij klein kalf
Daar ik je moeder ben
Mijn liefde voor den uwe persoon is meermaals ten proeve gesteld
Uwen vader heb ik allerwegen gezocht.
Ik ken het gif der schaduw
Ik weet dat de noten der aarde geschikt zijn als voedsel
Dus, wees niet bang
We zullen uw vader vinden in 't woud
Lach en speel, nu!
Want in 't woud leven we…