2.977 resultaten.
rite
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 203 ter rouw
ter tafel
het brood gedeeld
het stilzwijgen onopgesmukt
men tilt elkaar baarvoets
stille rites ijlend van bed naar altaar
doorzichtig treedt men in elkaar
op plaatsen waar men zichzelf niet kent
het behelzen
met
voorraadkasten en rantsoen
brood en water voor het leven
wat
zout op de huid
en het ongezegde in de gebaren
als…
Als ze mij komen halen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 31 Wanneer ze komen om
mij aan de tand te voelen
over de wandaden, al
of niet door mij begaan,
begeerte of de schaamte
die me teistert, onrust
me kwelt tot op de bot
een kaal geraamte ontveld,
tot aan mijn DNA code
In die blauwdruk eindigt en
begint het leven, het is
een vicieuze cirkel waar ik
geen vat op krijg, het zal eens…
Al wat leeft en voorjaar geeft
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 42 De dag verkwikt vandaag met serene rust
alles geurt en bloeit als een lieve lust.
Zendt het hemelse zo haar troost neer
kijk , planten en bollen geven al kleuren weer.
Vrouwen laten binnen de ruiten glanzen
buiten zie je het vliegjesgoed dansen.
Schapen, wat zou de zin van hun gedrag wezen,
is het dartelen de kuur om wintersmart te genezen.…
vivre en cercles
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 81 het is lente, lente toch !
en de zon op zijn keerpunt.
de gordijnen sluit ik nog
neem het prille niet aan
als goede munt
in mij voel ik zeker wel
een koud bestaan
het winterkleed afleggen
is mij nog niet gegund
het getij neemt zijn tijd
in mij, het is in mijn bezit
zie dat niet als verwijt
de natuur schildert immers
niet altijd plots…
Op gelijke rede?
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 30 Getijdenstroom
loopt niet
parallel met schone
schijn, de waarheid
lijkt stil te staan,
kost kracht om tegen
stroom en
mening in te roeien,
als drenkeling op door
God verlaten kusten,
te vondeling gelegd.
Als wrakhout van
de onmacht drijft mee
naar open zee, de
ervaring leert dat het
doel en weg van wijsheid
zich niet…
Onbekommerd genieten van je kookschriften
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 97 De keuken is 't domein van vrouwen die ook de was vouwen
goud en zilver van oudsher naast alle schoenen oppoetsen,
neuzen laten glimmen, smaakvol meer van die dingen doen.
Ibiza ,Kreta, zonnestralen bewaren, 't zand, oceaan of zee,
jarenlang neemt zij die levensingrediƫnten als voeding mee.
De keuken, is het echt het domein van vrouwen,
hier…
Haar laatste vlucht
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 81 ik zag
je ogen gaan
jij wist nu al
waar jij de
grootste olijven uit
de boom zou slaan
jij kende haar
al een leven lang
haar hang was
altijd verder dan
de langste stok
zou kunnen reiken
het liefst verstopt
achter tak en blad
totdat de oogsters
kwamen en met
hun net en zak de
stilte overnamen
jij wist hoe
je moest raken…
Heb lief wat liever
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 33 Schrijft zij spitsvondig scherp
zelfs bij vlagen velijn,
lacht ze je inwendig toe soms luid uit
om wat ontspruit onder jouw huid.
Ik zou zeggen heb lief wat liever.
Wat zal je ooit wellicht verdrieten
nu je steeds met al dat vergieten
mee heult, zaken keer op keer onteert,
domweg naar de waarheid niet vraagt
laat staan een andere weg uitprobeert…
concies
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 90 vierkant is het gedicht dat
nauw luistert in dit bos waarvan
de bomen iets
abstractachtigs hebben
ontdaan van hun hout en kleuren
steken zij kort en bondig af
tegen een witte wand als
voorbeeld van onbesproken gedrag
er liggen geen woorden voor het grijpen
de wind nam alle letters mee
het zwijgen staat nu
tussen de regels geschreven…
Vertel eens Heit
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 52 Gisteren heb ik geleerd,
democratie is als een gewas
op het land, soms met te veel zon
zonder regenwater te vlug verrot.
Ligt er in de natuur een taak
iets voor mij wat niet achterklapt,
mij wel gewoon voort laten stappen
zonder op akkers iets te vertrappen.
Is het me dan ooit echt welgenegen
kom ik mede daar mijn roeping tegen.
Vraagt…
Sterker durven staan en wortelen ( Internationale vrouwendag )
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 53 Heb jij vandaag voortplanting, de manier
van baren geheel natuurlijk al opgespoord,
je als afstammeling gehuldigd al vermenigvuldigd.
Jou als vrouwelijk wezen geprezen, daadwerkelijk
ook haar als opgroeiende ontblotende boom
met alle vertakkingen werkelijk eer bewezen.
Opende dit aardrijk voor jou al haar wijze mond
durfde jij je ook te begeven…
As woensdag
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 35 Al zijn er deze nacht wederom dromen neergestreken,
is even iets in het echt niet door het schemer gebroken
schieten er zinnebeelden door ons heen onafgebroken,
ik mijmer kijk naar buiten, denk zijn 't oude paarse preken.
Wat deed ons wederom ontwaken, liet naar stilte neigen,
zal ook de adventtijd ons doorlopend weer doen zwijgen.…
Mijn diafragma?
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 26 Je bewoont het waar je het beschrijft,
een gekuiste hemel kon niet zwaarder zijn,
statief van een mentaal proces wat je voortdrijft
legt je het met een breder diafragma vast
de naakte lens raakt haarscherp het werkelijke…
Sommige dagen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 44 Gisteren was een dag,
tot de late avond,
Dat mijn hart open stond.
En de wereld gevoelig lag.
Gisteren was een dag,
Dat mooi en lelijk binnen kwam.
Mij geheel in beslag nam,
als einde toch een lach gaf.
Vandaag is het kalm.
Ontdaan van laatste resten,
Is het weer warm.
Vandaag zal niet kwetsen.
Neemt de leegte aan de arm,
En bied…
Wat draagt ons?
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 197 Wat draagt ons door de dagen, vult de uren
met licht of duister, vreugde of verdriet?
Zijn het de uitgestoken handen, warme vuren
of is het toch dit alles ook weer niet?
Is er wel iets dat heimwee kan genezen
wanneer de ziel haar oorsprong niet meer ziet?
Is waarheid ooit wel deugdelijk en echt bewezen
of is er wetenschap die antwoord biedt…
wajang
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 62 in een ogenblik
van saamhorigheid
mat ik mijn schaduw
met een stok
ik was toeschouwer
van mijn onbelichte
kant keek naar wat
ik niet doorzag
meten is maar
beetjes weten
niet eerder bezag ik
een schaduw zo lang…
Geheime melodie
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 54 natuurlijk is het dom gedroom
dat vrede kan bestaan
ooit heb ik het gedacht als kind
toen ik niet helder zag
vrij jong heb ik al gevoeld
hoe veel gelogen wordt
valsheid en bedrog zag ik
in grotemensen ogen
ik wil niet lopen aan de lijn
van onverschilligheid en ego
ik hoor de geheime melodie
van trillende vlindervleugels…
Donkere kamer
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 72 Op de eerste verdieping, (in mijn geval)
ben ik begonnen met kamers ruimen.
Niet perse uitruimen,
maar sorteren vooral.
Rasse vorderingen met plekjes geven.
Tis bijna gedaan op een kamer na.
Het licht aan voor ik binnen ga
Vreemd, het is donker gebleven.
Er zucht een koude nare wind.
Angst, schuld, twijfel en verdriet,
huizen hier tot…
op verzoek
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 130 noem een onderwerp
en ik zal iets schrijven
om over na te denken
zegt de dichter
wij opperen 'verlangen'
en de dichter schrijft
van gindse verten
over zijn te wijde jas
met plaats voor twee
en van hunkering
naar luister...
fronsend lezen wij
zijn werk en veinzen
een diep nadenken…
De natuur mag begrijpelijk zijn
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 40 Zie de donkere kleuren, de regels
omzoomd door wilgen op leeftijd
de eveneens oudere Binnenmaas.
De start van deze dag verwondert
is gelijk het water niet rimpelloos
hoe zeg je oneindig kent eindigheid.
Was de nacht een echte toekomstdenker
kende zij steeds alle keren haar tijd
als goed gecamoufleerde metgezel.
De klanken van de wind…