wij zijn gezien en herkend niemand vroeg ons naar een legitimatie of ander document wij horen hoe bomen een zacht welkom ruizelen bladeren ritselen snel paadjes vrij blij ons te zien in groene doorkijkjes tonen kleine bosrijkjes hun erfgoed in een pluizig stralende zon wij voelen ons voor het eerst deel van dit tafereel…

Nu een sterk vergrijsde oude heer die soms nog even krachteloos kan vriezen, een witte wereld voor maar voor één dag, vriendelijk zelfs en vaak zo mild strijkt hij nu met koele hand door mijn haren en over mijn wang. Hoe sterk was hij eens al die eeuwen weleer als hij streng regeerde in die donkere lucht die boven een star bevroren wereld…

Van blijdschap roept de boer, hosanna! wanneer het regent dat het giet. Een buitenkans om deze tied, die stortvloed van het hemels manna. Zijn koeien douchen in de wei. De bui begiet het slappe groen van sla, spirea en pioen. Alleen zijn gasten zijn niet blij. Gemopper klinkt er op zijn land vanuit het boerententenkamp. Dat natte…

Willen ze weten waarom jij aan het water staat tranen stromen niet vergeten, de takken naar beneden om wat jij aan verstand omhullen wilt de wind de moed niet laten zakken, vertel jij fier bij storm beschut jij menig dier om wat jij aan gevoel te bieden hebt onder regen zie ik je graag daar in jouw avondwade om niet te vergeten wie…

zij cirkelden keerden in breed gevleugeld bewegen hongerig gefocust op begerenswaardige prooi dan stijgt hij de winnaar der slagen zijn trofee vol trots vooruit gedragen tot ook hij achtervolgd door velen de strijd moet staken omdat zij hem zijn prijs afhandig willen maken een snelle landing het nonchalant spiedend loeren…

Nauwelijks letten op de druilerige druppels die samenklitten tot een zwellende zondvloed. Geen acht slaan op het tromgeroffel van regen op het verbloem(en)de regenscherm. De wind briest de waarheid en knaagt aan de vergullende dijken van de helende tijd. Zakjes vaderland zullen later de diepe bres opnieuw dichten doch de brakke…

De natuur volgt haar permanente baan Onderworpen aan rigide wetten Welke standvastig blijven voortbestaan En kan zich nergens tegen verzetten Zodat als we heel kieskeurig kijken Naar sterren, atomen en rivieren We ze geen haarbreedte zien ontwijken Aan hun vicieuze stromen en zwieren Hoe vreemd dat wij mensen die op den duur De constitutie…

Zeppelins en loden luchtkastelen olifanten in hun hemelvaart echo's dreunen zonder te verhelen de donderslag der blauwe walvisstaart grommend drommen robben op een eiland ivoren torens flitsend als flambouwen fakkels drijven wiggen in hun flanken een schuilplaats! wie durft wat nog te vertrouwen echo's dreunen, lucht komt tot ontlading…

Gebeten door de zee die grolde en weer afrolde. Uitgehold door de wind die aanvankelijk vervulde en het nadien uitdrukte.…

zij heeft de doorregen bloemen gevaasd die ik haar heb geschonken er een schitterend kunstwerk van gemaakt waar genen met nieuwe kleurdeeltjes verschenen balanste harmonie in bloeiwijze de schepping volmaakt het naturel groen van jouw vingers deden de finishing touch aan het sprankelend ontstaan van een nieuw gat in de markt…

ik heb lang naar de zee zitten staren terwijl het water mijn voeten vertelde van de talloze gevaren jij zo machtig en groots terwijl de golfjes vriendelijk krulden het schuim zijn eigen hoofdstuk en tekening koos hoe kan het dat stormvloed dijken bruggen en kades breekt alles verwoestend zijn weg naar de laagte neemt het spel…

Zwoel wacht de regen in het hangend vogelgefluit. Druppels donderen aan op de geluidsgolven. Fanfaregeroffel meldt hun komst met een zachte trom. Genietend van de laatste zon. Vertroebeld braakt de hemel verlossing, opgelucht schieten regengeuren op: de zomer wordt gereinigd. Weer TROMGEROFFEL bij het vallen van de guillotine, daar vloeit…

(haiku) valk bidt in de lucht een muis doet het op de grond en de hemel lonkt…

een nano laagje zomer zette de huid van een zonne koesterende dromer binnen korte tijd in vuur en vlam vurig rood legde onbarmhartig het falen bloot van alle preventieven die winterwit slechts een papieren bescherming schikt nog wordt de pijn in koeling weggehoond hoe dom kunnen mensen zijn in weten dat na zonnebrand warmte…

Het begint te regenen. Ik luister. Druppels zie ik in de stilte vallen. Van blad naar blad. Van versnelde zomerbloem, naar vertraagde lenteknop. Ik luister naar een nietig wonder. Het is schitterend om te zien. Mijn hart springt op.…

Nog even traag en stil mijn zwerven onderdoor de wolken over water glijdt de strakke zilver zee het licht zo dierbaar en gedwee gerekt de tijd nog zacht en schoon met passie streelt zomerkleuren in uw iris tooit wanneer gij volgt en overvloeit in najaar waar ik naakt en lauw door kilte waad het zwemen danst in zicht de kim hier en daar…

De klok zei acht uur tien, ik wreef eens in mijn ogen. Ik besefte dat ik had gedroomd, maar de beelden waren reeds vervlogen. Een nieuwe dag kwam met het vroege zonlicht binnen. Het zou mij moeten aansporen, maar ik wist niet hoe of waar te beginnen. Ik had blijkbaar van dit vroege moois al weer genoeg genoten. Geeuwend draaide ik op mijn…

jij weet de watergordijnen zo te plooien dat hun ragfijne schittering alle kleuren van de regenboog stralen lichter en witter vallen vlokken dwarrelt zacht langdurig dromend kristal tonende sneeuw op onzichtbare muziek haar eerste prelude jij met je vriend jouw lach in zijn lange uithalen de wind die met nu aanwakkerende kracht…

draaiend en kerend: de vlinders om en rond, de vlinders vliegen fladderend om bij mekaar te komen de vlinders raken mekaar niet in de lucht dwarrelende pigmenten langzaam verdromend tot een schilderij voor morgen wanneer ze er niet meer zullen zijn wat vandaag is opgewonden zal morgen zijn uitgetold…

Dit is geen gedicht over een vlinder en nog minder over een vlinder die in de buiken van verliefde mensen wil kietelen ik heb wel wat beters te doen ik ben op zoek naar een bloem Waar eens de tuin volstond met groen liggen nu tegels of grind of nog erger een kunstgrasmat met een kleur die van grote afstand al pijn aan mijn ogen…