de werkvrouw
vaak zie ik de werkvrouw schreien
wenend komt zij de kade af
ik sta dan voor het venster
wend dan dra mijn ogen af
zie haar het werkhuis binnen gaan
met een droef en rood gezicht
zie haar te moede ruste staan
in het schemer avondlicht
hoe boent zij niet de boenwas
poetst zij koper, haalt de kachel leeg
slaat met kracht de loper
eerdat zij neder zeeg
laatst kwam ik haar tegen
en gaf uit medelij een cent
zij keek er naar, toen naar mij
en sprak ; ‘krijg jij de kolere vent’
Geplaatst in de categorie: maatschappij