Netgedichten

netgedicht (nr. 9.843):

weerbarstte het blauwzwart basalt

jouw raadsels
granieten mijn zachtheid
verkillen mijn ogen
als ik je zie

het koude in
azuurblauwe ronding
parelt indigo
jij was eens mijn amigo

jij weerbarstte het
blauwzwart basalt
je stem deed me splijten
door zijn vrouwelijk alt

ik toonde mijn kern
nog maagdelijk door vuur
jij spoot ijs in mijn aders
doodde de zachte structuur

waren wij water en ijs
aarde, lucht of soms vuur
we gaan strijdend ten onder
in het graniet van mijn muur