Neveldans
ik laat de lente
in mijn handen spelen
wanneer ik een gedicht
op het linnenwater teken
over vlinders die gaan slapen
onder de verlegen schaduw
van onbedwingbare woorden
die ik zachtjes als nevels
uit mijn ogen laat stromen
naar de duizend stappen
die ik dans met jou
op een lichtsluier
van je lach
eindeloos mag ik zijn
in de dauwdromen
van jouw dag
Geplaatst in de categorie: liefde