Netgedichten

netgedicht (nr. 10.073):

je ogen dromen vager

ik zie je in een vergezicht
waarin emoties laaien
de klokken sneller draaien
tot de wereld openbarst

jij hield van morgen
want vandaag was je teveel
je brak geen uren open
liet de tijd maar liever heel

je kijkt vooruit om niet
te voelen waar je staat
je zweeft gezichtsloos door
de dagen stil en zonder vragen

je hebt de strijd nog niet
verloren in het weten wie je was
je draagt alleen de kleding
die een ander niet meer past

jaren gaan te snel voor jou
je ziet alleen contouren
je haast je niet er is geen gauw
vandaag kan je niet meer beroeren

stilte is je metgezel
je ogen dromen vager
uren slaan voor jou nog wel
maar het leven is heel mager