Netgedichten

netgedicht (nr. 10.141):

woorden rappen zonder adem

er zitten hoeken

in de klanken van de gong

het tellen is begonnen

gezichten zijn nog jong

ogen knipperen niet eens

ze incasseren ongevraagd

de dreunende geluiden

die het discodansen vraagt

blikken star gericht

op verten die oneindig lijken

rook verdampt het beetje zicht

laserlicht om in te kijken

woorden rappen zonder adem

hijgend zuipen uit de fles

moordend zijn de nachtelijke uren

kijken wie de ochtend redt

dansend door hun dromen

steeds verder van hun plek

nog raast het bloed in stromen

maar hun geest is al geplet