Netgedichten

netgedicht (nr. 10.498):

de appelsmaak vervliegt

ik heb alles
uitgedaan
en weggesmeten
kaal ben ik
mezelf gebleven
heb me toen
aan jou gegeven
Eva zonder slang

je bent
mijn paradijs
ik woon je uit
tot al je grijs
verdwenen is
je handen weer
met kleuren spelen
en in je mond de
appelsmaak vervliegt

ik zal je
sterren tonen
zon en maan
afromen en je
vele keren
laten komen
heftiger dan in
Gods stoutste dromen