Verzonken stad

jij luistert
hoe herfst valt
op blad en wind
in doffe straten

waar het gezicht
schaduw verbleekt
in’t geluidloze gewoel
van blinde dagen

over de brug
stroomt te vaak regen
naar spiegelruiten
die verzinken in onbeminde kamers

jij hebt gehoord
en stormen begrepen
maar de nacht is moe

heeft mij
en het uitgeputte blad
in de stad weggevreten

Schrijver: kerima ellouise, 17 april 2006

miemakehotmail.com

verzonken stad

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 21 stemmen 1.426