Netgedichten

netgedicht (nr. 10.896):

op de steilste toppen

ik sprak tal
van vreemde talen
maar in alle ogen
zag ik jou

vele wegen
zijn betreden
heb links en rechts gereden
overal was jij mijn vrouw

in de diepste dalen
waar het donker
lang bleef dralen zag ik
langs de toppen weer jouw blauw

je handen
hebben me geleid en
op de steilste toppen heeft
je lach me altijd weer verblijd

weet dat tijd
geen afscheid slaat maar
liefde juist verdiept in een
voor ons nog ongekend gebied