Zwikken

Op het terras kraakt
het riet van de stoelen
kranten lezen rug aan rug
elkaars letters en de koffie
valt ditmaal niet verkeerd

ogen staren onverbloemd
duidelijke taal naar een
rode blos waar wangen
een lach laten vallen
in dat ene kuiltje

langs lippen bloot danst
lonken naast verleiden
ik voel mij even mooi

en swijlens voeten
vochtige zandkorrels
schijn laten stralen

zingen zachte klanken
langs een lichte bries

mag ik ?

Schrijver: metha, 2 mei 2006

methaoudshoornmsn.com

Zwikken

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 8 stemmen 464