Netgedichten

netgedicht (nr. 11.339):

TIDAL WAVE

linke lenteleugens kunnen slecht
verklaren
wat ik met matte middagen in mei
precies wil evenaren
schuldgevoel, mijn cultgevoel ik neem me
zo graag mee
bedolven onder golven van een nooit verstilde
zee
tranen vlokken schuim uiteen onsamenhangend
uiteengaan
kapot, verspreid
altijd terugverlangend

naar de stilte na de vloed
naar een altijd vlak gemoed
en de dingen die je schreef

noem het deinen als ik leef
noem het pijn als ik je groet